50 jaar!
Ouders van Nu bestaat vijftig jaar en dat vraagt natuurlijk om een jubileumeditie van het tijdschrift. Tijdens het maken van het blad komen er allerlei vragen bij hoofdredacteur Hilde op. Wat is er de afgelopen vijftig jaar veranderd? En wat maakt haar eigenlijk een ouder van nu?
Ouder van Nu
Er zijn dagen waarop ik me een ontzettende ouder van nu voel. Als ik via mijn iPhone een Netflix-filmpje op tv aanzet bijvoorbeeld, als ik mijn kleertjes op marktplaats verkoop of als ik Calle een quinoa-geitenkaas-prakje geef. Maar waarschijnlijk ben ik vooral een ouder van nu, omdat ik zelf bepaal op welke manier ik mijn ‘rol’ als ouder invul. Er is niet één manier, niet een ideale ouder, en niet een perfect gezin. Zelf mix en match ik de voorbeelden van hoe andere ouders het aanpakken, pas die toe op onze situatie en meng dat met wat ik zelf heb meegekregen.Vijftig jaar geleden
Toen de eerste editie van dit blad vijftig jaar geleden naar de drukker ging, konden Ouders van Toen nog nergens terecht met vragen. Kinderen krijgen overkwam je gewoon, en opvoeden ook. Maar toen de pil begin jaren zestig naar Nederland kwam, werden we opeens baas in eigen buik. En in eigen gezin. Ouders begonnen te twijfelen aan de autoritaire manier waarop ze zelf waren opgevoed. En met die twijfel was er opeens ook behoefte aan een tijdschrift, waarin je kon lezen hoe anderen het doen.
Respect
Die behoefte is in vijftig jaar niet veranderd. De onderwerpen ook niet echt. Eigenlijk zijn het vooral wij als ouders zelf die het verschil maken. Of je nou een wensouder, pleegouder, co-ouder of zorgouder bent, we zijn allemaal Ouders van Nu. Met allemaal een mening over wat het beste is voor onszelf en onze kinderen en met respect naar hoe anderen het aanpakken! De jubileumeditie van Ouders van Nu ligt nu in de winkel.
