Eva haalde voor haar dochter de uitgebreide meningokokkenvaccinatie

Heel wat telefoontjes waren ervoor nodig, maar Eva heeft hem weten te regelen voor haar dochter: de meningokokkenvaccinatie. Tot haar eigen verbazing voelt ze echt een zorg van zich afglijden.

‘Zoek jij maar alvast een pleister uit. Ik heb héél veel kleuren’. Ik haal opgelucht adem. De verpleegster is een rustige oudere dame die duidelijk ervaring heeft met kinderen. Dat is fijn want als mijn zevenjarige weigert mee te werken, houdt het op. Ze is heel standvastig. Mijn dochter graait enthousiast in het doosje. Niets werkt bij haar zo goed als een pleister, het is de ultieme placebo in haar leven. We zitten in het kleine kantoortje voor de vaccinatie tegen de meningokokkenbacterie variant A, C, W en Y.

Geschreven door

Eva Munnik

Oppas van 12

Een overdreven beschermende moeder ben ik volgens mij niet. Mijn dochter mag zonder helm skaten. Ik laat haar weleens tien minuten alleen thuis als ik naar de bakker ga. En volgende week mag het buurmeisje van twaalf oppassen terwijl wij naar een ouderavond op dochters school gaan (ter verdediging: school zit wel in de straat, buurmeisjes moeder is thuis en we kunnen alles volgen via de babyfoon-app). Je kunt helaas niet alles voorkomen. Hoe groot de neiging ook is om je kind altijd veilig en binnen handbereik te houden, je moet ook loslaten.

Niet voorradig

Maar als er een simpele manier is om mijn kind te beschermen tegen een doodenge ziekte, dan sta ik wel vooraan. Ik schreef eerder al over vaccineren. Toen dit voorjaar bekend werd dat de prik tegen meningokokken A, C, W en Y in het Rijksvaccinatieprogramma werd opgenomen voor kinderen van veertien maanden en van veertien jaar, belde ik meteen de huisarts. Mijn dochter heeft alleen de inenting tegen C gekregen, zoals alle kinderen tot voor kort. Het vaccin was niet voorradig, zei de huisarts, ik moest het na de zomer nog maar eens proberen.

Lees hier wie de uitgebreide vaccinatie meningokokken krijgt.

Hersenvliesontsteking

Ik liet het gaan toen ik nul op het rekest kreeg van de dokter. Ik weet dat de kans heel klein is dat je kind de meningokokkenziekte krijgt, met bloedvergiftiging of hersenvliesontsteking. Maar deze zomer hoorde ik steeds weer nare verhalen. De oom van een vriendin had het gekregen en was binnen een paar dagen overleden. Het nichtje van de buurvrouw, zelfde verhaal.

Griepje

Het heeft me altijd al angst aangejaagd: dat een – op het eerste gezicht –onschuldig griepje binnen een paar uur een kerngezond iemand het leven kan ontnemen zonder dat artsen daar iets aan kunnen doen. Want tegen de tijd dat de ernst van de situatie duidelijk is, is het vaak al te laat. Dan kun je je kind nog zoveel helmpjes geven en nog zo goed in de gaten houden, daar ben je als ouder niet tegen opgewassen. Maar een vaccin is dat wel.

Onbereikbaar

Aan het einde van de zomer belde ik weer. Het vaccin was nog steeds op volgens de huisarts. Toen zag ik op social media dat een moeder haar kinderen via Vaccinaties op Reis had laten inenten. Ik vulde het afspraakformulier in en kon die week nog terecht. Ik kon het bijna niet geloven: het vaccin had onbereikbaar geleken en nu ging het zo makkelijk. Ik belde ze voor de zekerheid en bekende: ‘Ik ga niet op reis, maar ik wil de meningkokkenvaccinatie’, in de verwachting dat ik te horen zou krijgen dat dat niet zomaar ging. Maar het antwoord luidde dat dat geen enkel probleem was.

Panterprint-pleister

Ik ga eerst. Puur om mijn dochter te laten zien dat het prikje echt niks voorstelt. Het is in een seconde gepiept. Mijn dochter gaat zonder morren zitten en lacht verbaasd om hoe snel het voorbij is. Trots kijkt ze naar de paarse panterprint-pleister op haar bovenarm.

Ver-van-mijn-bed-show

Tot mijn eigen verbazing voel ik echt iets van me afglijden. Bij de vorige prikken, had ik dat helemaal niet. Ik ging ze halen omdat ik geloof in de wetenschap en die zegt unaniem dat vaccins werken en nodig zijn. Daarom volg ik voor mijn kind het Rijksvaccinatieprogramma, niet zozeer omdat ik bang ben voor kinkhoest, polio of difterie, ziektes waar ik nooit wat over hoor. Ik heb zelfs geen kennis-van-een-kennis-van-een-kennis die het heeft gehad. Een ver-van-mijn-bed-show.

Bang

Maar Meningokokken, daar hoor je wel over in je omgeving, daar was ik echt bang voor. Zo werkt het misschien dus met die dalende vaccinatiegraad: ziektes verdwijnen (dankzij vaccinaties) en de angst verdwijnt waardoor sommige mensen de vaccins niet meer willen of de noodzaak niet inzien. Gelukkig laat de overgrote meerderheid z’n kinderen nog wel inenten.

Cadeautje

Mijn dochter huppelt naar buiten. ‘Mag ik nu een cadeautje, mama?’ Ik geef toe: ik heb de makkelijke methode gebruikt om haar mee te krijgen, namelijk omkopen met een cadeautje na afloop. We lopen naar de speelgoedwinkel.

Als jouw kind ook qua leeftijd buiten de boot valt voor de uitgebreide meningokokkenprik, denk dan nu niet dat je ‘m persé moet halen. De kans is inderdaad minimaal dat je kind de ziekte krijgt. Ik had gewoon sterk het gevoel dat ik hem wilde voor mijn dochter. Als jij dat ook wilt, dan raad ik aan te blijven bellen. Je zou hem tegen betaling moeten kunnen krijgen via de huisarts, GGD of andere bureaus voor reisvaccinaties. De aanhouder wint.

Lees ook: Artsen willen dat het vaccinatieprogramma wordt uitgebreid