‘Drinkt Kae wel sap uit een eigen beker?’

Naomi leeft milieubewust en leert Kae om lief te zijn voor de planeet. Als ze op Instagram een sneer krijgt over een 'duurzame fout' - iets met een eigen beker en plastic rietje - vindt ze dat in eerste instantie dan ook best irritant. Al heeft de persoon in kwestie wel een punt.

Een zonsondergang, avondluchten, de dauw op het gras, wilde weidebloemen, de bergen: ik ben er een sucker voor. Ook Kae ontwikkelt al liefde voor de natuur. ‘Allemaal bomen, mooi!’ roept ze vaak vanaf de achterbank in de auto. Zien we de maan, dan gaat de sirene aan: ‘Maan, maan, mama, de maaaaan!’ Sinds kort leer ik haar om de bloemen die ze spot (‘Kijk, mooi mama, paars’) niet uit de grond te rukken, maar te aaien. En zodra ze een konijn/kip/koe/paard/eend in haar vizier heeft, gaan haar mondhoeken omhoog.

Geschreven door

Naomi van As

Naomi van As - topsportster/moeder

De natuur van de toekomst

De natuur is bij ons thuis altijd een garantie voor blije momenten. Maar hoe ziet die natuur er over vijftig jaar uit voor Kae, vraag ik me somber af. Verhalen over smeltende ijsschotsen, snikhete zomers of nooit meer een winter met ijs. Het besef dat je zuinig moet zijn op mede-Moeder Natuur en Moeder Aarde, ja, dat heb ik. Dus wij scheiden afval (de papierbak is een uitje), ons nieuwe huis heeft zonnepanelen, we zijn spaarzaam met licht en letten op hoelang we douchen, we eten minder vlees en denken na over waar spullen vandaan komen.

Systematisch

Maar toch, toch heb ik echt wel genoeg verbeterpunten qua lief zijn voor onze planeet. De reden is simpel: het zit gewoon nog niet genoeg in mijn systeem. Een voorbeeld: Kae en ik maakten laatst een ommetje en haalden onderweg een spontane koffie en een sapje. De tas met daarin mijn eigen koffiemok, een beker voor Kae, ijzeren rietje en een nat washandje voor de morserij had ik natuurlijk thuis laten liggen. (Grapje, ik héb natuurlijk niet zo’n tas. En al had ik wel zo’n tas, grote kans dat ik hem was vergeten of er zou van alles in ontbreken, net als in de luiertas).

Duurzame fout

Toen ik deze spontane actie op Instagram deelde, werd ik er al snel door iemand op gewezen ‒ nou ja, werd er gesneerd is misschien een beter woord ‒ dat ik een duurzame fout maakte. ‘Drinkt Kae wel sap uit een eigen beker?’ was de vraag en dan was er nog iets over het plastic rietje. Ik vond de opmerking irritant, vooral vanwege de snauwende toon, maar de persoon in kwestie had natuurlijk een punt. Het ís ook beter voor de natuur om niet meer uit plastic rietjes te drinken, of uit een plastic sapbeker, en in plaats daarvan te zeggen tegen de koffietentverkoper: ‘Hier heb je mijn meeneemmok, wil je de koffie daarin doen?’

Hoi zon!

Mijn zusje appt een petitie door tegen het kappen van bomen in het Amazonegebied, en laat ik meteen die andere petitie van haar over het op gruwelijke wijze slachten van dieren, ook tekenen. Kae zwaait door het raam: ‘Hoi zon!’ Ik glimlach. Straks toch maar een ijzeren rietje en een extra drinkbeker in mijn tas proppen. Heb ik daar in ieder geval ook weer aan gedacht.

Dit artikel is eerder verschenen in Ouders van Nu Magazine.

Artikelen van Ouders van Nu ontvangen in je mailbox? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief.