Misschien iets om bij stil te staan… Heel banaal maar maakten wij mee…
Wij gingen net na die enorme hittegolf in juli een paar dagen naar Duitsland. Het was best mooi wandelweer, maar zomaar even bijna 20 graden warmer dan de week ervoor! Wij geven onze flesjes op kamertemperatuur, dus het water was voor hem gewoon te koud, of het verschil was in elk geval vrij groot. We hebben dit pas uitgedokterd bij thuiskomst :D. Ik was echt radeloos (‘als we thuiskomen moeten we naar een kinderarts!’)
Maar zijn manier van drinken toen was helemaal vergelijkbaar met hoe jij het beschrijft: de eerste 40-50 gingen er vlotjes in. Maar eens de eerste honger weg was begon het huilen. Ik zag aan zijn manier van happen naar de speen dat hij nog honger had, maar vanaf het moment dat de melk in zijn mond kwam… Wenen! Ik probeerde hem dan ook te foppen met zijn speentje, maar dat hielp ook maar voor een paar slokjes… Nu het buiten ook een stuk kouder wordt (in de keuken brandt ’s nachts geen verwarming), letten we er steeds op dat de flessen niet uit de kelder of zo komen!