.

Ik wil je in ieder geval een hart onder de riem steken, want deze situatie is alles behalve prettig. Sterkte.

Wat ik je kan adviseren is om met je HA te gaan praten, je geeft aan dat je relatie niet goed / stroef loopt en je tegen depressiviteit aan zit. Niet niks, zeker nu je ook nog allerlei hormonen in je lichaam hebt, die er voor kunnen zorgen dat het het nog heftiger maakt.

Misschien lees ik het verkeerd, maar als ik door je verhaal heen lees begrijp ik dat je wil dat hij graag snapt waarom jij je soms boos gedraagt (jouw zelf genoemde muur), maar als hij vervelend of boos reageert neem je hem dat kwalijk. Waarschijnlijk voelt hij het zelfde, waardoor je er niet uit gaat komen. Probeer elkaar te begrijpen en iemands boosheid of frustratie is een moment opname, geen karakter eigenschap. Bedoel niet dat je dan alles van elkaar moet pikken, maar het is anders geweest. Probeer kleine stapjes te maken. Is het een idee om een keer oppas te regelen en een keertje uit eten/bios oid te gaan doen? Lief zijn voor elkaar en elkaar weer ‘herontdekken’?

Succes. 

He hoi, wat rot voor je. Zo te horen zit je er echt flink doorheen. Vraag inderdaad hulp van iemand die je er even uit kan trekken of een poosje met je mee kan lopen. En, misschien hoor je het niet graag, maar dit klinkt ook alsof hormonen met je aan de haal zijn. Met een zwarte bril lijkt het alsof je je relatie, partner en zwangerschap niet meer ziet zoals ze zijn/waren; dat beschrijf je zelf ook.Maak geen onomkeerbare beslissingen, het klinkt alsof dat echt niet nodig is! 

Ik lees wel dat je door iets in het verleden misschien makkelijker een muur om je heen kunt zetten.. in hoeverre heb je dat van je verleden eigenlijk echt verwerkt?

Kijk, een relatie, gezinsuitbreiding kost enorm veel moeite en soms moeten we zelf veranderen om de moeilijkheden te doorstaan of leren hoe we ermee om moeten gaan. 

Een zwangerschap dat niet gepland is maar wel zeer welkom is, moet je niet onderschatten; het zet jullie beiden onder druk en jullie moeten je weer aanpassen voor een grote verandering, het zet meer druk op de ketel dan je misschien denkt. Daarnaast zijn jullie in een (voor mij) relatief korte tijd bij elkaar gekomen en jullie 1e kindje gekregen, ook dat is niet niks!! 

Praat ajb met je vk hierover en laat je doorverwijzen naar de poppoli, daar zijn ze gespecialiseerd in zwangeren en partners die tegen bepaalde problemen aanlopen. Je kunt ervoor kiezen om alleen het traject in te gaan maar ook met je partner. 

Succes!! 

[Auteur]

Berichten