Hallo allemaal.

Nou vanmiddag eindelijk weer een keer naar buiten geweest! Even naar de winkel gelopen met de kleine. Ging gelukkig allemaal goed.
De kleine is nu 1,5 week oud maar door allemaal medische tegenslagen ging het nog steeds niet zo lekker met mij. Telkens weer wat helaas. Maar vandaag eindelijk dus kunnen proberen weer een stukje te wandelen. Zijn er nog meer die er zo'n moeite mee hebben om weer een beetje op de been te komen!? Zie er wel tegen op om volgende week weer alleen te zijn overdag en veel dingen zelf te moeten doen…
Durf nog steeds niet zoveel te doen en ben snel bang dat ik weer te veel ga doen zoals in het begin. Voelde me toen super en heb meerdere dingen in het huishouden zitten doen( hadden ook een dag geen kraamzorg! door drukte!) Door ook lage bloeddruk klapte ik dus helemaal in elkaar van het weekend en kon niks meer. Zag het zelf ook allemaal even  niet meer zitten, maar gelukkig nu weer een stuk beter.

Hoe is het bij jullie??

Liefs
Marian

Je moet het gewoon rustig proberen op te bouwen en vooral niet teveel hooi op je vork nemen want dan kom je jezelf tegen. Bij Max ging ik met 14 dagen pas voor het eerst naar buiten, even heen en weer door de straat. Dat heb ik toen langzaam opgebouwd, elke keer een klein stukje verder en vooral goed rusten erna.

Nu met de keizersnee was ik sneller op de been. Vienna is nu ruim 5 weken en een paar dagen geleden heb ik voor het eerst weer op de fiets gezeten en dat ging echt heel goed. Maar ik heb wel rustig aan gedaan, in de lichtste versnelling en de heuvels vermeden. Lopen gaat hier al prima, toen ze 3 weken was ben ik voor het eerst naar mijn ouders gelopen met de kinderen, dat is zo'n 20 minuten lopen. Sindsdien ging het steeds beter en nu loop ik regelmatig weer naar de stad, winkel wat en loop weer terug. (dan ben je minstens anderhalf uur aan het lopen met het winkelen erbij).

Het komt helemaal goed, als je maar goed naar je lijf luistert 🙂

het is nu 5 weken geleden hier maar ben nog steeds brak hoor, qua huishouden doe ik ook nog helemaal   niet veel, mijn vriend helpt me daarmaa ook al werkt ie 12 uur per dag, het is helemaal niet gek doe rustig aan want als je te snel gaat heb je daar alleen jezelf mee. Niet te snel willen gaan!

Ik sluit me helemaal bij de andere dames aan! Neem je rust. Maar als je na anderhalve week alweer in de supermarkt te vinden bent (weet niet hoe ver hij is, maar goed) dan doe je het fysiek gezien helemaal niet zo slecht hoor! Toen ik je titel las dacht ik dat je vast al aan het begin van de september bevallen zou zijn. Met anderhalve week zat ik nog steeds in een rolstoel en nu loop ik ook weer kleine stukjes (Nikki is nu ruim een maand) het komt dus allemaal wel goed. het kost alleen tijd. Sterkte!

[Auteur]

Berichten