Ik ben nu 2 en een halve week bevallen van onze mooie dochter, maar het herstel valt me toch best tegen. Vergeleken met tijdens de zwangerschap voel ik me nu veel beter wat betreft energie en psychisch ben ik ook weer helemaal de oude zoals het nu lijkt, maar waarschijnlijk hebben ze tijdens de bevalling zo hard getrokken dat de boel vanbinnen kapot is getrokken. Heb ik dus eindelijk energie kan ik nu nog weinig doen. Ben vandaag bij de dokter geweest en moet het voorlopig maar aankijken. Waarschijnlijk zijn er spieren gescheurd bij mijn schaambeen. Wie heeft er nog meer zoeits?

Groetjes maaike

Wat vervelend voor je zeg. Ik heb dit dan niet, maar bij mijn eerste waren de hechtingen in mijn knip gesprongen, daar heb ik ook weken last van gehad toen, ik had ook nog een blaasontsteking die 3 weken geduurd heeft toen. Nu na mijn keizersnee was ik veel sneller weer op de been. Maar ik weet dus hoe het tegenvalt om na je bevalling te sukkelen met iets. Ik hoop dat zich alles weer hersteld bij jou daarbinnen en dat je je snel weer beter voelt.

Ik heb ook een ks gehad en ben alweer redelijk op de been.Bij mijn eerste ks van mijn zoontje heb ik veel langer pijn gehad.Ik heb nu wel regelmatig hoofdpijn.

Nou ik ben lichamelijk en geestelijk nog steeds  kapot ben blij dat ik een makkelijk kindje heb want meer had ik niet aangekunt (valt me trouwens nog mee had erger verwacht) mijn ME/CVS is verergerd, mijn concentratie is ver te zoeken, mijn rug is kaduuk, mijn hechtingen zijn nog steeds klote en vooral mentaal ben ik erg hormonaal.

Daarnaast zit mijn haar niet, zit ik onder de puisten, lek ik melk als dean huilt kortom ik voel me soms net roadkill, helemaal "beschadigd" achtergelaten, maareh komt goed, ik moet het gewoon wat meer tijd geven dan bij andere "gezonde" mensen dat wist ik van te voren. Gelukkig heb ik een engel van een vriend waarmee ik alles kan delen en die me overal doorheen helpt en vooral ook enorm helpt met de kleine dus wat wens ik nog meer, ik vergeet trouwens al mijn sores als ik even in het wiegje kijk waarvoor ik het allemaal heb gedaan!

hier nog zo'n langzaam herstellende mama.
De pijn van mijn 20 hechtingen ben ik nu wel gewend, maar wat veel erger is, is dat mijn vagina eigenlijk best wel verdoofd aanvoelt. vooral als ik een tijdje heb gestaan en gelopen heb ik echt het gevoel dat daar alle bloed naar toe stroomt. Ook voel ik op dit moment mijn blaas niet goed aan. Ik moet er echt voor gaan zitten om te gaan plassen.
Als dit niet snel opknapt, zit ik binnenkort bij de huisarts.

Tot overmaat van ramp begon op dag 9, 10 en 11 voor de 2e keer de borststuwing. Ik dacht dat dit normaal niet kon, maar het drupte gewoon uit mijn borsten.
Ook ben ik weer meer gaan vloeien, ik was er al bijna vanaf…..

Misschien wil ik wel teveel en te snel, maar mijn man heeft nu nog vakantie en ik vind het ook wel leuk om samen nog wat dingen te ondernemen.

Sterkte allemaal!

Het is nu 3 weken geleden dat ik een keizersnede heb gehad en voel me nog steeds slapjes. De eerste 2 weken voelde ik me super goed (waardoor ik teveel heb gedaan, winkelen, markt, naar het werk enz enz). Daar betaal ik dus nu de rekening van. Deze week is de huisarts geweest en heb flink op mn kop gekregen. Ook ben ik vanaf deze week weer gaan vloeien en die dagen voel ik me echt super slap. Ben dan vaak misselijk en het idee dat ik flauw ga vallen. Volgens de huisarts hoort het erbij dus daar ga ik dan maar vanuit maar wordt er af en toe wel bang van, vooral als ik alleen thuis ben. Gelukkig doet onze kleine vent het prima! Huilt alleen als hij honger heeft en 's nachts hoef ik er maar 1x uit dus daar boffen we mee.
Weet niet of meer mensen daar last van hebben maar ook het eten gaat me nog niet goed af. Heb nergens zin in, wel fruit en brood maar als ik warm moet eten wordt ik daarna super misselijk.
Ga me nu dus maar rustig houden en hoop dat ik snel weer de oude ben!

Gr. Sam

Ik ben dus blijkbaar niet de enige. Ik had ook niet verwacht om meteen na mijn bevalling weer rond te huppelen, maar zoals het nu gaat valt het toch wel een beetje tegen. Ik heb nu een hele grote bult van wild vlees, die alleen maar groter wordt. Hij is nu zo groot dat ik amper kan zitten en dus maandag maar weer de huisarts bel om hem weg te laten halen. Ik weet niet hoe ze dat precies gaan doen, maar het idee dat ze weer daar aan gaan zitten maakt me niet al te blij. Verder hoop ik dat iedereen zo langzamerhand toch een beetje verbetering gaat zien.

Kus Maaike

[Auteur]

Berichten