Mijn kraamtijd zit er alweer een week op, maar ik heb sinds dat Vienna geboren is totaal geen zin in bezoek. Ik vind het wel leuk als mijn vriendinnen komen of familie die ik regelmatig zie, maar ik heb totaal geen zin in al die 'bekenden' waar ik verder weinig mee heb die dan ook langs willen komen. Ik heb maar 30 geboortekaartjes verstuurd, alleen naar familie en goede vrienden, en toch staan er plots buren aan deur en spreken mensen mijn ouders aan dat ze op bezoek willen komen. Het is natuurlijk heel aardig, maar ik ben moe overdag en heb geen zin om verplicht leuk te gaan zitten doen. Ik voel me verder prima hoor, ben ook best vrolijk, maar ik ben schijnbaar toch meer op mezelf dan ik dacht. Hebben meer mensen dit?

kan me er wel wat bij voorstellen dat je absoluut geen zin heb in dat soort bezoekjes.
ik ben nog niet bevallen maar
wij hebben hier ook vaak van die ongenodigde gasten en dan hebben ze meestal nog geen haast om te vertrekken.
straks na de bevalling is het waarschijnlijk nog meer.
bij onze tweede werdt zelfs onze kraamhulp er gek van. (die stuurde zelfs mensen weg op een gegeven moment)

eerst liet ik de mensen komen enz, maar na een week of 1 1/2 was ik kapot en stuurde ik ze  weg of zei gewoon dat ik liever had dat  ze  even bellende voor een afspraak.
omdat het nu niet uitkwam

groeten  sas(41w1)
  

Ook wij zaten met dit probleem. We zagen beiden heel erg op tegen het kraambezoek. Vooral omdat ik de eerste dag in het ziekenhuis al 15 man rond mn bed had staan.

Toen kwam mijn vriend op het geweldige idee om een kraamfeest te houden. Gisteren hadden wij dus het kraamfeest (voor alle vage bekende en familieleden). Het was een erg drukke maar geslaagde dag en zijn erg blij dat we dit zo gedaan hebben. Nu zijn er nog maar een aantal mensen die langskomen en zitten we dus niet tot aan de kerst met kraambezoek

Gr. Sam

Mijn familie en vrienden houden rekening met MIJ en de beeb. Ze bellen zoiezo altijd een dag van te voren (of zelfs eerder) zodat je bv bij kan slapen van te voren om toch energie over te houden, er komt hier niemand onaangekondigd langs, zoiezo hebben ze ons de eerste week lekker ons de ruimte gegeven (zoals het hoort) en daar ben ik lekker van bijgekomen, dat eerste weekendje alleen met zijn drieen heb je gewoon nodig (of vieren whatever hihi)

Ik snap mensen niet die zo aankomen zetten, dat zou ik zelf nooit doen bang om ongewenst te zijn. Sommige mensen hebben echt bord voor hun kop 😛

Gelukkig is het hier lekker rustig, de familie spreekt met elkaar af dat er niet meer als 3 mensen per zondag komen en alleen op zondag komt visite…dus ik heb het lekker rustig!

Mommy, herkenbaarrrrrrrrrr…

Mensen die onaangekondigd langskomen, of mensen die blijven plakken…

Vorige week was echt de druppel. Eline was al de hele dag verschrikkelijk aan het huilen, bv was nog niet op gang en lukte voor geen meter. Eindelijk eindelijk had ze de borst goed vast en toen….. trrrrrrring, een vriend van mijn man op de stoep… Aangezien ik niet bij iedere wazige vriend van mijn man ga zitten voeden, ik weer naar boven. En Eline maar krijsen. Ik natuurlijk helemaal overstuur zo erg dat zelfs mijn zoontje kwam kijken wat er nou aan de hand was. En mijn man zat beneden maar te proberen nog op een elegante manier die vriend de deur uit te werken. Dat was na drie kwartier gelukt… Toen ben ik toch zo boos geworden op mijn man., terwijl hij er eigenlijk ook niks aan kon doen..

Haha, mijn zoontje zei de volgende dag tegen de juf op school: mijn papa zit alleen maar koffie te drinken met zijn vrienden en helpt mama niet. Mijn mama moest toen huilen….

Nou woont die vriend in het buitenland en was ie net een weekje in NL, maar dan nog, hij heeft ons telefoonnummer, BEL dan van te voren…

haha,
ik weet nu al dat ik daar ook geen zin in heb. Ik houd dus dadelijk een babyborrel en dan ben ik er van af. Ik zal ook " streng"   zijn en bezoek daaromheen weren  (op naaste familie en beste vrienden na uiteraard).
Ik heb trouwens ook van veel mensen gehoord dat het veel werk is al dat bezoek, dus dat wil je niet, het is dadelijk allemaal al zo anders en wennen….

succes iedereen met het bezoek (hihi).

x Petra

Haha, Simone, heel herkenbaar. Ik had dat bij onze eerste dochter ook. Van die wazige maten van m'n man over de vloer. Ik ging dan juist wel bv geven, daar werden ze op de een of andere manier verlegen van en waren ze binnen een kwartier de deur uit hahahaha.
Als er bezoek komt en het is net tijd om te voeden doe ik dat gewoon lekker hoor, tis mijn huis en mijn kind  die honger heeft.
Ik weet nog wel dat er bij onze eerste  ook zo'n wazige kennis van man kwam en die nam z'n vriendin mee, die ik helemaal niet kende (en niet wil kennen) Talk about cheeky!!!!
En weet je wat die vroeg…….???? Mag ik de baby verschonen!!!!!!!!!! Nou ja zeg, rot op.
Raar wijf.

Miriam, mama van Aylin en Yasmine.

[Auteur]

Berichten