Wie heeft er een ruggeprik gehad, bij hoeveel cm, moest je erom vragen / (smeken 😛 )

Bij mij bleven ze maar vragen of ik er een wilde terwijl ik het niet wilde, maar het schijnt dat met weeen opwekkers en rugweeen dat het redelijk "standaard" is in het ziekenhuis maar zag het niet zitten, ben al rugpatient (loop nog steeds krom van de bevalling en kan niet langer dan 5 minuten staan, das lekker handig met in badje doen trouwens!)

Op den duur ging het met de opwekkers snel (iets van 4 cm in paar uur tijd) terwijl daarvoor 0,5 cm in 6 uur tijd (toen heb ik het even overwogen als er weer bleek maar zo weinig bij te zijn gekomen) maar toen was ik 7 cm en zag het eind in zich en ben ervoor gegaan (de laatste cm gaan zo snel!) en persen (HEERLIJK) ik voelde tijdens persen zoiezo geen pijn (ja van onder op den duur) ik vond het heerlijk dat ik wat kon gaan doen! en die 3 kwartier lijken wel 5 minuten. (was trouwens wel tegenvaller ik dacht altijd 2-3 keer persen en het is er haha was echt BUMMER dat ik wel zo vaak moest persen.

Vond het raar dat ze het bleven aanbieden terwijl ik steeds nee zei 😛

Wie wilde er van te voren al een ruggeprik en had dit afgesproken en werd bv niets mee gedaan met de bevalling zelf? dat kan natuurlijk ook.

Kortom vertel je ruggenprik ervaring…

hoi,

Bij m'n eerste bevalling heb ik na 11 uur weeen een ruggenprik gevraagd. Ik ben toen bevallen in Singapore en 99,9% van de vrouwen neemt daar een ruggenprik dus ik wilde geen spelbreker zijn (de 0,1% zijn waarschijnlijk nederlanders). Ik vond het echt heerlijk en heb er voor deze bevalling ook weer een aangevraagd hier is het natuurlijk afwachten of je hem ook krijgt. Mijn vorige bevalling eindigde uiteindelijk in een spoedks en ik was wel blij dat ik de ruggenprik al had want anders had het misschien onder algehele narcose gemoeten en had mijn vriend er niet bij kunnen zijn.
Kortom ik ben een voorstander van de ruggenprik en snap niet waarom je je zelf onnodig pijn moet doen, maar uiteraard moet ieder dat voor zichzelf bepalen en ik vind het raar dat ze hem blijven aanbieden als je toch duidelijk hebt aangegeven dat je hem niet hoeft.

In ieder geval  iedereen die nog moet sterkte met of zonder ruggenprik.

Groet van Martiene

Ja iedereen moet doen waar die zich prettig bijvoelt het is JOUW bevalling dus ook JOUW keuze zeg ik altijd..

Alleen zie ik de pijn WEL een functie hebben, emotioneel maar ook lichamelijk, je hebt die oerkracht nodig om te kindje goed eruit te kunnen krijgen heb ik wel gemerkt zonder pijn had ik die niet gehad, complicaties komen vaker voor bij ruggeprik bevallingen dan natuurlijke bevallingen (zuignap, tang e.d.) omdat vaak de kracht achter de pers ontbreekt..

Ik ben blij dat ik het niet heb gedaan omdat ik me er niet prettig bij had gevoeld (ik had het als falen van mijn kant gezien /gevoeld) slaat nergens op natuurlijk maarja zo voel je dat nu eenmaal…

hoi dames,

ik heb bij mijn eerste een ruggeprik gehad.
ben toen ingeleid met 42 weken.
had toen een cm of 6 en ze dachten dat het nog wel ff ging duren, niet dus
een half uur later kreeg ik persweeen.
ik wou naar de  wc (wist ik veel) maar de vk zag het hoofdje al komen.
met spoed  werdt  de verdoving uitgezet dat ik nog wat  gevoel terug kreeg.

maar bij mij begon de "ellende" pas na de bevalling.
voelde mijn benen slecht (en alles wat  onder  je middel zit)
ik stootte  een teen helemaal stuk en merkte er weinig van ( alles  onder het bloed)

toen ik moest bevallen van  onze dochter (ook in zh ivm langdurig gebroken vliezen)
heb ik aan gegeven geen ruggeprik te willen hebben.
en dat  is mij prima  "bevallen"
ik was heel  snel weer uit bed  
deze  keer hoop  ik toch thuis te bevallen maar heb er een hard hoofd in.
in ieder  geval weer zonder ruggeprik.

sas(kia) (40w5)

Ik heb er bij beide bevallingen bewust niet voor gekozen, daar stonden ze hier in NZ ook wel van te kijken, ik was daar het praatje van de dag onder de verpleegsters. Ze kwamem allemaal effe kijken wie dat nu was zonder ruggeprik.
Bij mij was de reden dat ik in het verleden ben geopereerd aan m'n baarmoederhals m.b.v. ruggeprik. En dat was me zo zwaar tegengevallen, eerst werkte hij niet, toen hij eindelijk werkte en de operatie klaar was, wilde het niet weggaan. Dacht echt dat ik voor m'n leven verlamd zou zijn. en daarna heb ik me een paar dagen heel lamlendig gevoeld, dus voor mij geen ruggeprik als het effe kan.

Heb bij onze eerste heel veel pijn gehad (weeenopwekkers, die niet veel opwekten haha) en 1,5 uur  lang voor Jan L.. moeten persen, ze is uiteindelijk met de vacuumpomp gehaald. Maar heb er achteraf geen spijt van gehad, tijdens de bevalling is het nog wel eefe door m'n hoofd geslopen. Maar toch niet gedaan. Ik was banger voor de prik dan voor de pijn. Het is voor iedereen anders, tis maar wat je het meest rustig maakt. Bij mij is dat dus geen ruggeprik.

Met Yasmine heb ik echt tot het laatste half uur gewacht met naar het ziekenhuis gaan. Heb lekker thuis rondgelopen/gestrompeld. En in het ziekenhuis bleek ik 9 cm te hebben. Joepie!!!!

Miriam, mama van Aylin en Yasmine.

@esmee ja als je inderdaad niet genoeg kan ontspannend (waar ik me iets bij voor kan stellen) schiet het niet echt op nee..

Ik zei tegen die dokter mijn verstand gaat nu op 0 dat je even geen moeilijke dingen gaat vragen want die hersens staan uit (wij lachen natuurlijk)

Ik heb nog gelachen toen ik 7 cm had omdat ik er zo belachelijk bij zat (ze hadden de tafel zo gezet dat ik wel een budha poppetje leek) okay NA die 7 cm verging het lachen me wel snel maar denk wel dat ik door de nodige portie humor en omdat ik goed heb kunnen ontspannen dat ik hierdoor best snel ben gegaan, als je dat met een ruggeprik kan bereiken WAAROM DAN NIET? niet iedereen kan zijn hersens op 0 zetten je moet het ook kunnen/willen/durven, ik snap best dat door de stress / spanning e.d. dat niet lukt…

Een bevalling moet geen hel zijn en als er hulpmiddelen zijn om het prettiger te maken moet je deze pakken als je dit wilt natuurlijk…

Dat vind ik nou zo lullig als ze beloven maar je krijgt er geen of je wilt graag maar ze "kunnen"   niet, wat nou als er een zwaar ongeluk gebeurd en iemand moet geopereerd worden dan kunnen ze toch ook iemand onder narcose brengen of niet soms dus moet er iemand aanwezig zijn…je bevalling is juist iets wat je wilt onthouden (vind ik) en dan kan zoiets het compleet verpesten en dat is jammer..

Ja in buitenland kunnen ze raar opkijken als je zegt zonder ruggeprik, ben je gewoon raar 😛 wel knap hoor dat je toch hebt gedaan ondanks al het werk wat je ervoor heb moeten doen miriam!

Hallo,

Ponyville, ik zag tussen de felicitaties dat je mij ook vroeg waarom ik er op 6 cm nog een nam.
Verschillende redenen:
Bij onze eerste heb ik die gevraagd rond 5cm.   Ik had toen eigenlijk behoorlijk schrik voor alles wat nog ging komen.   En aangezien de pijn naar het einde toe meestal wel erger wordt, vond ik het wel een leuk idee.   Ik had ook geen schrik voor de ruggenprik.   Die eerste keer is het me dan ook 100% bevallen.   Sienna werd 5u na ruggenprik geboren.   Zonder vacuüm of tang.

Bij onze tweede was ik daarom redelijk zeker dat ik – als er voldoende tijd was – er ook een zou nemen.   Dat gaf ik ook aan toen ik 6cm had.   Binnen het kwartier stond de anesthesist aan mijn bed.   Ze werkte weer heel goed en Verona werd 3u later geboren, na amper 3 persweeën.
Ik heb dus twee maal een heel goede ervaring met de ruggenprik.

+   hier in het zh bevalt 80% met epidurale.   Je vraagt, en je krijgt.   Ook 's nachts en in het weekend.
Chapeau voor diegene die het zonder klaren, maar ik heb geen spijt van mijn beslissingen.

Heidi

een ruggenprik lijkt mij in ieder geval niks al heb ik wel mijn bevalling als erg heftig ervaren en heb er niks voor gekregen ik was zo de weg kwijt dat ik er niet eens aan dacht bizar eigenlijk he
het begon met 36 weken en 4 dagen ik moest heel vaak plassen ik bleef gaan naar de wc een uurtje later verloor ik mijn slijmprop en daarna 3 kwartier later mijn vruchtwater ik mocht niet thuis bevallen dus moest naar het ziekenhuis daar aangekomen kreeg ik best al heftige weeen maar ik mocht niet getoucheerd worden ivm met infectiegevaar ivm gebroken vliezen dus deden ze het met een eendenbek en wat bleek ik had nul komma nul ontsluiting daardoor mocht ik nog niet de bevallingskamer op ik een beetje piepen op de gang de mensen zullen ook wel gedacht hebben maar uiteindelijk een paar uur later mocht het toch en hun weer kijken 2 cm ontsluiting afijn ik heb er 20 uur uiteindelijk over gedaan waarbij 8 uur goed te doen was al deed het echt wel pijn en 12 uur heb ik in een soort weeenstorm gezeten ik kwam niet meer op adem had rug en buik weeen en crepeerde echt van de pijn ik denk daarom ook dat de ontsluiting zo lang duurde omdat ik zwaar gestresst was, in het ziekenhuis kwamen ze ook maar om de 3 uur kijken omdat het druk was en mijn verloskundige is die dag ook niet gekomen dus ben wel aan mijn lot over gelaten eigenlijk dat het verhaal van mijn zoontje ik hoop dat ik nu lekker thuis kan bevallen en beter begeleid word want toen ik van mijn zoontje ging bevallen wist ik niks van een bevalling dat had ik wel gevraagd aan de verloskundige met 35 weken maar zij vond het niet nodig ze zij dat vertel ik je met 37 weken en die had ik toen niet gehaald

[Auteur]

Berichten