Hallo allemaal,
Is al een hele tijd geleden dat ik hier ben geweest.
Daan is inmiddels alweer 16 maanden en Evi alweer 3 jaar.

Ik ben echt aan het twijfelen of ik een 3e wil.
Soms wil ik het heel graag, maar soms word ik zo gek van Evi dat ik denk "met 3 word ik helemaal gek".
Ook wil ik er liever niet heel veel tijd tussen (ongeveer 2,5 jaar, tussen Daan en de 3e dan), dus dan heb ik natuurlijk  nog wel even om erover te denken.
Zou graag volgend jaar augustus, september, oktober uitgerekend willen zijn, al heb je het niet voor het zeggen.
Op het moment zit ik ook niet echt helemaal lekker in mijn vel, dus dat brengt nog meer twijfels met zich mee.

Omdat mijn man en ik elkaar via internet hebben leren kennen en niet echt in de buurt van elkaar woonden, zijn we nadat we 1,5 jaar bij mij in de buurt hebben gewoond, verhuisd naar het dorp waar mijn man werkt, omdat hij de files helemaal zat was.
We wonen hier nu 3,5 jaar, maar voel me hier niet echt op mijn plek.
Heb het idee dat mijn schoonmoeder me toch wel iedere week op de koffie verwacht (jullie snappen wel wat ik bedoel).
Ook ken ik hier niet echt veel mensen en eerlijk gezegd heb ik daar ook niet heel veel behoefte aan.
Het liefste wil ik terug naar waar ik vandaan kom (met mijn familie in de buurt), de kindjes straks daar lekker naar school enzo.
Mijn man zegt dat dat ooit wel komt, maar heb echt het idee dat hij dat zegt om mijn zoet te houden. Ik heb namelijk een beetje het vermoeden dat hij liever hier  zou blijven.  

Sorry dat ik jullie hiermee lastig val, en jullie kunnen  hier natuurlijk ook niks mee, maar misschien  snapt iemand wat ik bedoel.

Groetjes, Anne  

Hey Anne, tja, wel of geen derde….. luister maar naar je eigen gevoel. Denk al die 'problemen' even weg, en vraag je af wat je graag zou willen. Het is belangrijk als je meer kinderen wil, om een goede relatie, een goede basis, te hebben.
Stap 2 is inderdaad werken aan de dingen die niet fijn voelen, of in ieder geval erover praten. Eventueel verhuizen, of uitspreken wat je dwars zit (schoonmoeder enz enz).
Ja, ik weet het: het klinkt allemaal nogal simpel, en dat is het natuurlijk niet, maar het is wel super belangrijk dat je naar je gevoel luistert.
Enne…. ik dacht bij de eerste (een erg druk kindje!): jee, hoe moet dat als ik er 2 heb…. En nu? Heb ik er vier hier rondlopen. Druk, maar heerlijk!
Groetjes, en succes met je afwegingen!!! Wat wil je man, wil hij wel graag een derde, of weet je het niet helemaal?
Bye!  

Hoi Anne,

Als ik jou verhaal lees, zou ik eerst eens met je man praten over jullie woonsituatie, waar gaan/blijven jullie wonen? Je schrijft dat je niet lekker in je vel zit daar, maar als je aan een derde kindje zou gaan denken/beginnen is de kans dat je daar op korte termijn weggaat natuurlijk nog kleiner, want verhuizen met een baby of midden in een evt.zwangerschap is natuurlijk niet ideaal!
Ik zelf heb 3kinderen en ondanks dat het druk is is het ook super leuk, voor ons en voor de kinderen, ik heb er geen moment spijt van, zou zelfs wel een 4e willen, al zit dat er niet in!
Dus in dat opzicht zou ik zeggen, gewoon doen, die drukte went wel!
Hoe denkt je man eigenlijk over een derde?
Maar goed ik zou wel eerst die andere  ´problemen` aanpakken, want dat zit je duidelijk niet lekker!

Succes Gr MJ

Ik kan je natuurlijk geen advies geven, het is jullie eigen beslissing.

We hebben er hier zelf duidelijk voor gekozen om het bij 2 te houden. De oudste is in feb 7 geworden en de jongste in feb 1. Het grote leeftdijsverschil komt omdat we bij de 1e nog er klein woonden en graag naar een nieuwbouwwijk wilden, alleen had dat nogal vertraging.

Vooral toen Brenda nog echt een baby was heb ik lang gedacht dat ik nog een kindje wilde,maar denk dat dat bij mij kwam omdat ze allebei zoooo verschillend zijn. Mijn oudste was een huilbaby en sliep vreselijk slecht, en brenda is er een uit een boekje, zo kan je er wel 10 hebben bijwijze van spreken.

Maar nu ze wat ouder is en je haar wat meer bezig moet houden merk ik dat ik er toch niet meer aan moet denken om weer gebroken nachten te hebben, weer de kans op een huilbaby. ik wil voor mezelf gewoon lekker genieten van mijn 2 geweldige meiden !

  

Groetjes en denk er rustig over na !

  

Bianca

Hoi anne,

De afweging of je nog een 3e kindje zou willen kan ik niet voor je maken.
Hier wachten we nog wel met een 2e kindje omdat ik zelf ook niet lekker in mijn velletje zat/soms nog zit.
Ik heb een postnatale depressie gehad waar ik nu aan het uitklimmen ben, ben nu gehalveerd met dosis antidepr, voel me verder wel weer heel goed maar bij een dip heb ik gelijk een flinke dip.
Het is wel heel belangrijk dat je 'goed'   in je velletje komt te zitten, het is namelijk veel zwaarder om voor een kindje te zorgen als dat niet zo is.
Je ziet overal spoken en beren op je pad en ikzelf kon achteraf niet zo van Daniël genieten als dat ik nu wel kan.
Zijn gesprekken met maatschappelijk werk misschien een idee?
Ik krijg namelijk de indruk dat veel dingen je erg dwars zitten, zoals idd; je schoonmoeder, wonen in het dorp van je man = krijg de indruk dat je daar heel eenzaam ben ?
Misschien dat je dit alles door met een objectief persoon te praten, op een rijtje kan krijgen wat betreft niet lekker in je vel zitten.

Verder wat betreft de derde; maak eens een lijstje op een a4.
Zet aan de ene kant positief en aan de andere kant negatief.
Wat zijn de punten waarom je graag nog een 3e kindje wil, en wat weerhoud je er van om er aan te beginnen.
Zo word het concreet voor je, en voor je man en kan hij ook zo zijn punten er op zetten, door te kijken naar welke kant de weegschaal op gaat weet je waar je voor jezelf aan toe bent en kan je misschien samen met je man aan bepaalde punten werken.

Ik hoop voor je dat je man gaat inzien dat je het hier niet echt prettig wonen vind en dat het heel veel met je doet, en dat jullie kunnen verhuizen.

Het is een heel verhaal geworden,
maar ik wens je heel veel sterkte met alles,

Liefs Marina

[Auteur]

Berichten