Hoi meiden!

Het is even geleden dat ik geschreven heb. Ik heb het dan ook erg druk gehad met werk en verhuizing enz. Ik heb de afgelopen weken op het werk veel stress ervaren door interne verhuizingen en ik had het gevoel, ondanks dat ik al in de ziekte wet zit (moet ik toch nog 5 uur per werkdag werken), veel verantwoordelijkheid moest dragen. Zo heb ik mijn grenzen steeds verlegd en niet goed aangegeven, tot de maat vol is. Het gevolg waren veel harde buiken, emotionele buien,(die stomme hormonen ook pff), soort van krampen onderin mijn buik alsof ik ongesteld moet worden en heel erg moe. Toen ik vanmorgen mijn VK had gebeld en mijn klachten besprak zei ze dat ik moet stoppen met werken. Ik reageerde heel nuchter en had deze reactie wel een beetje verwacht. Tot ik het me ging realiseren kwamen de tranen. Ze zei, ik dacht al wanneer breekt ze, nou alles eruit gegooid en na weer helder na te kunnen denken, voelt het eigenlijk wel als een opluchting. Het is allemaal een beetje te veel geweest en mijn VK is bang dat ik door de klachten te vroeg zou gaan bevallen. Omdat het mijn eerste kindje is ben ik soms wel onzeker hoe alles moet gaan zoals het zou horen, en vraag ik me vaak af welke klachten wel en niet normaal zijn. Nu leer ik dat steeds beter kennen.
Nou meiden ik moest dit even kwijt. Zit nog wel met een dubbel gevoel en moet dit ook nog kwijt op het werk, waar ik het morgen ga vertellen, maar ik kies nu voor mijn kindje en ga er proberen van te genieten.

ik ben blij dat ik dit ff hier kan schrijven, des te meer lucht het op. En nu zal ik ook meer tijd hebben voor het forum! 😉

liefs a.s. mama van Krukel!

Hey,

Goed dat je het hebt aangegeven aan je VK! Zeker moet je nu aan jezelf en aan je kindje denken. Dat kan niemand je kwalijk nemen.
Op je werk hebben ze dan maar gewoon pech dat je niet meer komt werken, hoor!
Ik hoop dat je je snel weer wat beter gaat voelen en nog kan genieten van de laatste weken van je zwangerschap. Want naar mijn idee gaat het nu allemaal heel snel!
En je kunt hier altijd terecht op het forum voor je verhaal….wij luisteren/lezen wel!
Succes nog morgen op je werk om het te vertellen!

Liefs

Hey Janne,

Goed dat je je verhaal hebt besproken met de VK! Dat is vaak al een hele stap, maar ben trots op je! Echt hoor, je kiest het goede je kindje gaat voor alles! Als je je verhaal verder kwijt wilt we zijn er idd voor je! Dus geef de moed niet op en heel veel sterkte morgen bij het vertellen op je werk. Het is niet makkelijk om dat te doen maar het is soweiso niet dat je je aansteld! De VK zegt niet voor niets dat je moet stoppen, en zij hebben er echt verstand van! Luister naar jezelf en doe lekker rustig aan!
Ook je onzekerheid is te begrijpen hoor, zelfs nu bij de tweede ken k dat gevoel, ben overal heel onzeker over, ondanks dat k t al een keer heb meegmaakt! Ik heb de placenta nu bovenaan en aan de voorkant liggen waardoor ik de kleine nauwelijks voel, de voetjes voel k niet want die liggen tegen de placenta aan! Dat maakt me zooo onzeker, en vraag me vaak af of het allemaal wel goed is en of het nog leeft?!

Nou ja sorry nu ga k weer over mezelf beginnen, ik wil je gewoon even een hart onder de riem steken en ik hoop dat je jezelf opgelucht voelt!

Liefs Janne

Hey,
Wat vervelend voor je dat het zo gelopen is! Ik hoop dat je klachten wel snel minder gaan worden nu je moet stoppen met werken. Kan me voorstellen dat het wel ff rot is als je het op je werk moet gaan vertellen morgen, maar als het niet meer gaat, moet je gewoon stoppen! Ik snap je ook wel, ik vind zelf de balans zoeken tussen voldoende rust en werk ook erg moeilijk. Ik wil graag tot vier weken voor de bevalling door werken, maar als ik dat op mijn werk tegen collega’s vertel moeten ze lachen en zeggen ze dat ze niet verwachten dat ik dat ga halen. Lekker positief! Des te vastberadener word ik om tot die vier weken door te werken! Maar goed, moet ook om die kleine en mijn eigen lijf denken natuurlijk! Tja, dat zwanger zijn is nog heel geen makkie hoor!
Maar we moeten maar zo denken, nog drie maandjes en dan hebben we het allemaal weer gehad. En als het goed is hebben we dan allemaal een kleintje als beloning voor de negenmaanden zwangerschap!
Sterkte!
Liefs,
Mar

Moest nu ook voor de 2ex stoppen…
Begin ook niet meer aan werken….
Had het ook helemaal gehad.
Moet nu zelf donderdag weer heen, binnen een week, mijn bloeddruk is te hoog.
Dit is mijn 2e zw.schap.
Weet echt hoe je je voelt….
Iedereen denkt lekker meid je mag stoppen, nou was dat maar waar….
Leef echt met de dag ppffff nog 10 weken..

Hopelijk voel je je gauw weer iets beter…
En krijg je wat rust in je hoofd.

Suc6, Natasja

succes vandaag!

Lieve meiden!

Bedankt voor jullie medeleven, herkenbare verhalen en tips. Ik ga zo bellen met het werk en ik sta er steeds meer boven wat andere er van denken. We zijn nog maar gemiddeld drie maanden zwanger en werken kunnen we altijd nog. Ik heb al 100 planntetjes bedacht wat ik nog allemaal wil gaan doen en het belangrijkste is mijn rust nemen en genieten.

Jullie ook succes nog, met eventuele dilemma’s werk/zwanger zijn en ik laat nog weten hoe het gesprek ging.

LIefs mama van Krukel!

en???

Hoi,

Tussen de middag mijn teamleidster gebeld. Ze had gelukkig veel begrip voor mijn situatie. Ze wilde nog wel voorstellen of ik op een andere afdeling voor 2 uurtjes wilde werken. Ik ga het er even over hebben met VK en dan bel ik TL donderdag op om te beslissen of ik dat ga doen. De twee uurtjes houden dan niet zoveel stress meer in, omdat het echt om het sociale contacten naar de clienten toe gaat. Ik hoef dan alleen een spelletje te spelen en koffie te schenken en dat soort dingetjes. Misschien toch wel lekker om toch nog een beetje bezig te zijn. Ik laat nog wel horen wat ik ga doen!

[Auteur]

Berichten