Hoi Allemaal

Ik ben voor een paar weken geleden 2 keer gecurriteerd van een drieling, sommige weten dit denk ik nog wel.
Ik was spontaan zwanger geworden van een drieling ik moest alleen twee weken later weer gecurriteerd worden, want ze hadden alles niet goed weg gehaald.Ik word 20 nov 35 jaar.en ik moet a.s vrijdag naar het ziekenhuis voor controle.
Nu ben ik elke nacht wel een poos wakker,omdat ik aan het denken ben.
Nu we weten dat ik spontaan zwanger kan raken willen we er aan de ene kant nog wel proberen voor een broertje of zusje voor Aniek erbij.Maar ik zit dan met de vraagtekens of het dan niet weer een drieling wordt dat is mijn angst en de leeftijd 35 is dit niet al te oud hoe denken jullie hier over?
Mijn man is er al over uit hij wil het nog wel proberen, maar alleen als ik ook voor de volle 100 procent er achter sta. en zeg ik ik wil niet meer we laten het zo dan kan hij zich dat goed voorstellen en dan staat hij er ook achter.
Zijn er meer dames hier die 35 jaar zijn en nog een tweede kindje willen proberen?

Groetjes Willy en Aniek

hoihoi

ik kan je hier absoluut geen raad of doen ingeven. ben immers pas 21 en heb ook geen ervaring met curritage

maar wil je wel even een hart onder de riem steken.
luiste rheel goed naar je moeder gevoel!

succes met je keuze!

liefs, do

Hoi,

Ik was ook 35 toen ik zwanger werd van Nick en zelf zie ik daar geen problemen in.
Ik had het geluk dat ik meteen zwanger was en dat het deze keer meteen goed ging voor de oudste twee keer een miskraam gehad.

Luister naar je gevoel, ik zelf had het op mijn 21 nog niet aangkund om moeder te worden , ik wilde toen nog te veel andere dingen.

Aan allebeid zitten voor en na delen .

Denk er goed over na, maar een kindje krijgen kan nog heel goed hoor hoor als 35+ bent.

Sterkte met het maken van je keuze als je nog andere vragen hebt vraag gerust

groetjes M

Hoi, ik zelf ben 23 dus kan je geen advies geven, maar zoals do al zei; luister naar je gevoel!!
Het hoeven er geen drie te zijn, de kans daarop is zeer klein!
Als je zeker wist dat het er bijvoorbeeld 1tje was, zou je het dan wel doen?

Ik wens je sterkte om er vooral met jezelf uit te komen,

Liefs Marina

Hoi Willie,
Ook ik heb niet het beste advies voor je, ben nu 30 jaar, werd moeder op m’n 22e.En heb 5 weken geleden m’n 4e kindje gekregen.
Toch vind ik 35 jaar niet TE oud hoor, vroeger had ik altijd een jaar of 38,39 in mijn hoofd, maar het liep anders, ontmoette mijn man op m’n 17e al en zo werd ik dus op mijn 22e al moeder.(bewust)
Maar wat ik zeggen wil, je leeftijd hoeft niet alles te zeggen hoor, ik kreeg begin dit jaar, nu met mijn laatste zwangerschap een slechte uitslag van de nekplooimeting.(kansberekening op Down).Ik was toen 29 jaar en de uitslag was vergelijkbaar met die van een vrouw van 45 jaar…Toch is onze zoon Luka 27 september gezond geboren…
Dus laat je je niet uit het veld slaan door statistieken, maar luister eerst goed naar je gevoel, ben je er nu aan toe, wil je nog een jaartje wachten en aanvaard je dan de evt. negatieve gevolgen ervan?
Ik wens je veel sterkte met deze keuze, jij weet het beste wat je wilt en aan kan.En sowieso super dat je man achter je staat, welke keuze je ook maakt…
Groetjes Roos.

Hoi Willy,

Ik herken je verhaal zeer zeker nog, het raakte me toen.

Ik had ook altijd een andere planning in m’n hoofd, maar bepaalde dingen in het leven kun je nou eenmaal niet plannen.

Ik weet er alles van, ‘pas’ na een jaar zwanger, een goede zwangerschap en een kerngezond kind. Vervolgens wonder boven wonder patsboem zwanger in de 1e ronde van de 2de uk, maar helaas een mk en vervolgens weer een mk. Dus tja, wat valt er te plannen in het leven?

Ik heb me erbij neer gelegd en ik zie wat de toekomst ons brengt…ik hoop dat ons mannetje zich ooit grote broer mag noemen.

Er was een periode in m’n leven, dat ik onzeker was over alles, maar ik heb me eruit weten te knokken. Na de 2 mk was het gevoel niet terug, maar ik ben wel weer onzeker en twijfel soms over kleine dingen.

Het enige wat ik zeker weet is dat het heel belangrijk is om naar je gevoel je luisteren en heel veel praten!!! Sleep elkaar erdoor!

Veel liefs Lientje

Hey!

Ik ben bijna 33 en heb net de derde mogen krijgen. Mijn mama gevoel was ook nog niet “compleet” zal ik maar zeggen… Je moet naar je mama-hart en mama gevoel luisteren. Ik heb me persoonlijk nooit zorgen gemaakt over mijn leeftijd ( terwijl we wel hele goede gegronde redenen hadden om te testen en zorgen te maken geloof me!)
En natuurlijk geld nog steeds: je bent zo oud als je je voelt hoor! Mijn buurvrouw is 22 en heeft 2 kinderen maar is net een oud wijf…. Ik wil niet pochen maar vind mezelf met mijn bijna 33 een veel leukere en gezelliger en (soms zowaar) geduldiger mama, hahahah! Leeftijd zegt niet altijd alles!!

Liefs, Marieke

Hoi Willy,

Ik hoor eigenlijk niet op dit forum maar lees wel regelmatig met jullie mee om te zien wat voor “perikelen” ik over een jaar kan verwachten 😉 (mijn zoontje is van januari 2009)
Maar goed, om even op jouw vraag in te gaan: Ik heb twee vriendinnen die op hun 40e en 41e zijn bevallen.
De eerste was echt bewust pas laat met de pil gestopt, was direct zwanger en bevallen van een gezond meisje.
De tweede had al twee zoontjes van 9 en 6. Ze hadden een tijdje geprobeerd nog een derde te krijgen maar toen dit niet wilde lukken hebben ze uiteindelijk alle baby spullen de deur uit gedaan en zich er bij neergelegd. Tja, en toen werd ze tijdens de vakantie dus ineens hartstikke zwanger! Iedereen in de omgeving vond het ook heel leuk voor haar hoor, alhoewel mensen wel verrast waren natuurlijk. Uiteindelijk is ook zij (op haar 41e) bevallen van een gezonde dochter en gaat het heel goed met haar!

Dus, zoals ik in mijn omgeving zie kan het zeker hoor!

Veel sterkte met je beslissing!

Groetjes 10e

Hoi Willy,

Persoonlijk vind ik 35 jaar absoluut niet te oud om nog aan een 2e kindje te denken, hoor!
Zoals mijn naamgenote al schreef, leeftijd zegt niet zoveel over hoe je als moeder functioneert.

Ik denk alleen wel dat het wijs is je keuze niet al te lang uit te stellen. Helaas weet ik uit ervaring dat als zwanger worden en blijven allemaal niet zo soepel verloopt, je zo jaren verder kan zijn voordat je een baby in je armen kunt houden.
Zelf was ik bijna 26 jaar toen we voor de 1e gingen en uiteindelijk 28 jaar toen Eva geboren werd.
Wij hebben om die reden bewust ook niet zo heel lang gewacht met de keuze om voor een 2e kindje te gaan. (Toen was het trouwens de 2e ronde al raak, dat zul je net zien…)

Wat betreft je angst weer zwanger te worden van een drie of meerling, die zou ik gewoon uitspreken tegenover je gyneacoloog, die kan je vast meer informatie geven.

Groetjes Marieke

[Auteur]

Berichten