hallo dames

ik ben suus 26 jaar bijna 27
ik was veel actief op het oude forum

mijn verhaal is als volgt:

ik ben al ruim 7 jaar bezig met zwanger worden
we weten dat mijn man sterk verminderd vruchtbaar is
we hebben 3 keer IUI gehad zonder resultaat,
toen wilden ze ICSI doen maar dat hele traject durf ik niet aan

de kinderwens is er echter nog wel maar het ICSI traject zie ik tegenop

nu is het zo dat ik zal moeten accepteren dat het niet anders kan maar wie kan me vertellen hoe ik dat moet doen
ik ben van nature een moederkloek en ik weet niet hoe ik mn kinderwens naast me neer wil leggen

wie herkent deze gevoelens en kan mij advies geven wat te doen??

Ha Suus,

Ik heb niet hetzelfde verhaal, maar aangezien wij ook meer dan anderhalf jaar hebben moeten wachten tot mijn zwangerschap hebben wij het er wel over gehad. Tenminste over IVF, maar dat scheelt lichamelijk niets met ICSI volgens mij, alleen achter de schermen.

Ik was ook erg bang voor het traject, maar had het er zeker voor over. Ik zie de medische hulp als het wegnemen van hindernissen. Bij jullie is er een duidelijke ‘hindernis’, en wie weet is dit dus een hele goede oplossing. Je hoort veel goede verhalen.

Ik kan je niets vertellen over de pijn, prikken, ongemak etc. Maar ik denk dat als je echt heel graag wil en je kunt het aan, dat het zonde is als je het niet probeert. Daar zou je later spijt van kunnen krijgen.

Maar gezien je leeftijd hoef je nog niet direct te beslissen! Je zou ook eerst eens vrijblijvend een afspraak kunnen maken voor meer voorlichting. De site ivtmoeders.nl kan je misschien ook helpen aan meer informatie, daar zitten veel lotgenoten.

Heel veel sterkte met deze moeilijke keuze.
Wenser

nog even voor de duidelijkheid: ikn had het er voor over gehad als het nodig was, maar toen bleek ik toch uit mijzelf zwanger… dat bleek niet helemaal uit mijn verhaal

Hoi ,

Ik ben zelf al 4,5jaar bezig met wanger worden .
Heb alles gedaan , hormonen, insim. 7x , IVF
4x en zou het direct opnieuw doen .
Voor alle duidelijkheid ik ben nog steeds niet zwanger .
De IVF is een traject waar je door moet en wat zwaar is , maar je bent het even snel vergeten.
Zet er je grote droom niet voor opzij.
Wij hebben een duidelijke info gekregen van een uur door de verpleegster waar ik helemaal emo van was .
Maar eens je bezig bent ga je ervoor .
Het prikken is even wennen , (ik was zelfs doodsbangvd spuitjes)
De pick-up doet pijn dat zal ik nooit ontkennen
maar k zeg het dat verdwijnt.
Het ergste vind ik , het wachten nadien

Geef je droom nooit op , ik heb een vriendin met 2icsi baby’s en nu onverwacht spontaan zwanger
Toi toi toi
liefs x

Hey suusjuh,

Ik kan goed begrijpen dat het zo moeilijk voor je is.. Wij zijn nu bijna 2 jaar bezig, en worden binnenkort doorgestuurd naar n kliniek. Ik weet niet wat voor opties er voor ons zijn…maar zie ook erg op tegen IVF….ook principieel weet ik niet of ik er achter kan staan…
Wat zijn voor jou de grootste angsten wat IVF/ICSI betreft?
Ik wil eigenlijk ook alles op alles zetten voor een kindje, maar toch blijft dit moeilijk.

sterkte, grtjs Sparkle

bedankt meiden voor jullie reacties
mijn grootste angst is de punctie en de injecties ik ben doodsbang voor naaldenen juist omdat ik nog erg jong ben zijn er ook aardig wat risicoos heb ik begrepen
ik heb de voorlichting ook gehad en heeft me alleen maar banger gemaakt.
daar komt bij dat mijn man al 44 is
ik weet het echt niet meer
we gaan nog 1 jaar op de “normale” manier proberen met alleen wat ondersteuning van clomid en dan gaan we verder kijken

groetjes suus

wat zijn de grootste risico’s van ICSI? (en ook IVF waarschijnlijk?) ik heb er wel veel over gelezen, maar van risico’s nog niet echt…

bij mij was het overstimulering van de eierstokken die kunnen leiden tot ontstekingen en een kindje met veel problemen waaronder gedragsproblemen
zeiden ze tegen mij
daarom durf ik het niet aan

hoi,

Zelf heb ik wel ivf gedaan en vond het reuze meevallen. Ik zou het zo weer doen maar gelukkig hoeft dat niet meer want het resultaat loopt hier al 3,5 jaar rond!
En als ze jou binnen een paar dagen al een echo geven na het hormonen spuiten dan kunnen ze al zien hoeveel eitjes aan het groeien waren. Ik zelf heb turbo eieren en heb maar 4 dagen hormonen hoeven spuiten ipv 14 dagen! En iedereen ervaart de punctie en de prikken anders.

succes
Marielle

[Auteur]

Berichten