Hey!
Het had zomaar mijn verhaal kunnen zijn! Ware het niet dat het met Thomas al speelt vanaf voor zijn eerste verjaardag!!! Ook net als bij jou begonnen met een harde keutel die pijn deed. En sindsdien is het drama. Thomas perst ook niet die knijpt alles zo hermetisch af, dat die bonk ook echt kogelrond is. Thomas poept ook bar weinig… En net als bij jullie is het drama als ie moet. Hij drentelt alleen maar rondjes om zijn as, is volledig in zichzelf gekeerd en houdt nog steeds wanhopig zijn poep op! Ik heb dan elke keer weer tranen in mijn ogen als ik mijn kereltje zo zie hoor. In die dagen is hij ook niet te genieten, maakt ruzie, eet niks, ziet eruit als een lijk, en wil alleen maar hangen op schoot. Als de ” bonk” er eenmaal uit is, is het ook gelijk weer goed. Is het weer helemaal ons eigen lieve manneke.
Je moet het niet negeren hoor, ze moeten weten dat ze gewoon altijd bij mama terecht kunnen, ook met “auwe poep”! Wat wij wel doen, is er geen drama van maken. Als hij zegt dat ie “auwe poep” heeft, zeggen wij: doe ‘em er maar uit dan! Op een lieve vriendelijke manier. verder niks. Als ie gaat drentelen en gillen weten we al hoe laat het is, maar blijven rustig en zeggen tegen ‘em: doe de poep er maar uit lieverd. goed persen. en verder weer niks. Als ie dan even rustig stil staat, bieden wij hem aan om even lekker te vrijen met een van ons. Gewoon om hem te laten weten dat ie bij papa en mama kan zijn met zijn poep.
En heel niet pedagogisch waarschijnlijk, en ook niet fris, maar Thomas mag (als ie wil!) altijd meekijken als ik moet poepen, WHAHAHHA! Kan ie zien hoe het moet en dat het bij mama ook soms niet vanzelf gaat, hihihi, maar dat mama wel poept! Hier was het zo erg laatst dat er gewoon een stuk darm mee naar buiten kwam, wij kijken soms of ie niet blijft hangen en helpen dan door de bonk mee naar buiten te drukken…
Thomas heeft nu ook zakjes forlax, en movicolon, en lactlulose. Wij proberen een evenwicht te vinden in die medicatie hoe onschuldig ook. Is de bonk eruit, dan houden we het een paar dagen dun en dan bouwen we weer iets af. Word het weer dikker dan voeren we alles weer iets op, en als het echt niet wil helpen we hem op gang met een microlax…
Volgens onze huisarts hoef je nog helemaal niet te beginnen nu aan zindelijkheids training, ze zijn er dus gewoon nog niet aan toe! Wat je wel kunt proberen is hem zindelijk te krijgen met plassen.
Ik hoop dat mijn verhaal je een beetje steun geeft, ik weet hoe vreselijk het is, echt waar!
Sterkte ermee, en anders gewoon weer even hier van je af schrijven, kom ik je mentaal steunen!
Liefs, marieke