Jesse moest de laatste tijd al huilen als ik weg ging van de psz, daarna was het wel weer goed.
Maar vanmorgen, was het thuis al een drama, hij wilde echt niet, huilen, en hij rende weg als ik hem wou op tillen, uiteindelijk ben ik op de psz gekomen.
Maar Jesse wou de deur niet in en gilde er over.
De leidster zei, ga jij zo maar weg. Dat wilde ik niet. Ik probeerde hem rustig te krijgen maar dat ging niet.
Dus ik nam hem weer mee naar huis.
We liepen weg en Jesse zei heel vrolijk, daaaaaag.

Donderdag moet hij weer, maar dan laat ik hem wel daar.Omdat het na 10 min als ik weg ben goed is. HIj is dan wel wat stilletjes.
Wat vinden jullie?

Gr Linda

Hoi Linda,

Is er misschien iets gebeurd op psz waardoor Jesse het niet meer leuk vindt?
Tja, ik vind dit soort dingen altijd erg moeilijk. Sven gaat 3 dagen in de week naar het kdv en ook hij heeft wel eens dagen dat hij de boel bij elkaar krijst. Maar…. ook hij is na 10 min. gekalmeerd als wij weg zijn. Kijk, wij hebben geen keuze want Sven moet gewoon naar het kdv omdat wij moeten werken. Ik hoef er dus ook niet echt over na te denken.
Doe waar jij jezelf goed bij voelt. Er is al menig discussie gevoerd over dit probleem en de meningen zijn heel verschillend. Ik ben nog altijd van mening dat jij als moeder voelt wat het beste is voor je kindje.
Wat je nog kunt proberen is om als je hem wegbrengt te zeggen dat je straks weer terugkomt en dan heel trots bent op hem als hij lief heeft gespeeld en hem iets leuks in het vooruitzicht stellen. Bijv. samen naar de speeltuin, verven, filmpje kijken noem maar op. En dan ook echt meteen weggaan. Blijven hangen maakt het voor hem alleen maar verwarrender.
En vergeet niet, onze kinderen zijn de beste acteurs die er zijn……

Groetjes,
Maike

Hoi hoi,

Rik doet dit sinds kort ook. Maar ik ga dan thuis al even met hem op de bank zitten en vertel hem dan dat mama even mee naar binnen gaat en heel even mee speel met hem. Dat doe ik dan ook echt even. Verder vertel ik duidelijk dat mama even boodschapjes moet doen bv, en dat mama hem daarna weer komt halen.

Rik gaat nu dus wel mee, gaat wel tegensputteren als we even moeten wachten voor de deur, maar loopt wel mee naar binnen. Jasje ophangen, beker wegzetten, en dan ga ik dus echt even mee spelen.

Ik snap dat het erg is, vind ik ook maar ik wil wel doorzetten. Rik is ook een grote acteur en het is gewoon de periode voor die kleintjes om dit te doen. Maar goed uiteindelijk duurt het ook neit lang mee en ze gaan naar de bassisschoool en ja daar moeten ze toch ook naartoe. Als je weet dat dat het maar een min of 5 duurt dat ie huilt. EVEN DOORZETTEN hoe erg ook. En misschien helpen mijn tips?

Succes

X Saskia

Oh wat vervelend. Dan breekt je hart gewoon en wil je hem niet achterlaten…..
Maar het wordt beter. En hoe korter het afscheid hoe beter. Maar gewoon doen waar jij je fijn bijvoelt.

liefs Maris

Ik ga idd altijd ff spelen met hem zeg dat ik zo weer weg ga en dat ik hem weer ophaal, ik blijf 5 tot 10 minuten. dat lijkt me kort genoeg.

Bedankt voor de reacties. Gr Linda

Hoi,

Ik heb dit met Mette meegemaakt en het werd van kwaad tot erger tot het punt dat ze op zondag al begon te huilen omdat ze op woensdag niet naar de pz wilde. Ze kreeg dus enorme aversie en dat is het moment dat we in hebben gegrepen. Mette was toen net 2 maanden 2 jaar dus ook nog vrij jong. We hebben het uitgesteld totdat ze 2,5 is en achteraf gezien weet ik nu dat dit een goede beslissing was. Ze snapt nu alweer veel meer en is uit die fase dat ze alleen maar bij mama wil zijn. Toen ze op de pz begon zat ze daar net middenin wat de boel niet makkelijker maakte. Ik denk dat ze in februari enorm veel zin zal hebben om weer te gaan en het dan gewoon beter gaat.

Tja wat vinden wij… Volg je gevoel en doe vooral geen dingen omdat je bang bent voor wat anderen ervan zeggen. Ik vind dat een pz vooral leuk moet blijven en dat als het echt niet gaat het geen schande is om het over een half jaartje gewoon nog eens te proberen. Ze gaan al zo hard en er moet al zoveel…. Nu moet ik wel zeggen dat als Mette te troosten zou zijn binnen 10 minuten ik wellicht wel door zou zetten maargoed dat bleek dus niet het geval. Ze raakte volledig overstuur en werd niet meer stil.

Ik blijf erbij, volg je gevoel!!

gr.Ing

Hoi Hoi

Ik werk zelf op een kinderdagverblijf, en mijn dochter gaat 2 ochtenden naar de psz. Ik snap heel goed dat je hart brak….Maar toch is het vaak beter om ze niet weer mee naar huis te nemen. Waarschijnlijk gaar hij komende donderdag weer huilen en hoopt hij dat je hem weer meeneemt. Als je het erg moeilijk vind zou je met de leidsters kunnen afspreken dat je even belt na een kwartiertje hoe het gaat…Of je bouwt het op met bijv eerst een uurtje, dan 1 1/2 uur en zo steeds langer tot je de hele ochtend kan afmaken.
Het zijn vaak fases van een aantal weken hoor…Het komt vast weer goed, en dan gaat hij weer met plezier.

Ik wens je veel succes

Liefs Kirsten

[Auteur]

Berichten