in juli 09, heben we te horen gekregen dat mijn moeder ongeneslijk ziek is. we hadden toen al een kinderwens, maar waren nog niet gestopt met de pil.
In september toch besloten te stoppen omdat je nooit weet hoe lang het gaat duren voordat je zwanger bent.
En nu heb ik gister getest, en nu dus zwanger! Al in de derde ronden.
Ik weet niet goed hoe ik me moet voelen, mijn moeder heeft ongeneselijke kanker, en ik ben zwanger! Wat is dit toch dubbel.Ik ben er natuurlijk erg blij mee!!

Hi,
Pff, das ff een wat mindere combi.
Maar, als je het van de goede kant bekijkt; misschien is dit voor je moeder een klein lichtpuntje?

Heb je het haar al verteld?

Gefeliciteerd!

ik heb het nog niet verteld, omdat ik eerst wat meer zekerheid wil. Want als het misgaat heeft ze weer een tegenslag. En ik vind het erg moeilijk dat ze naar alle waarschijnlijkheid het einde van de zwangrschap/bevalling niet meer mee zal maken. Hoe zal dat dan wel niet voor haar zijn???

Vrienden van ons hebben hetzelfde gehad, moeder van vriend ziek, vriendin zwanger. Zijn moeder heeft de kleine gelukkig nog wel kunnen zien, maar toen het mannetje 4 maanden oud was is z’n oma ook overleden. Voor oma is het toen echt ontzettend fijn geweest om de kleine nog te kunnen zien, en ook zeker voor de vader, hij zegt altijd; dit had ik voor niets in de hele wereld willen ruilen.

Dus ik begrijp best dat je het moeilijk vind. Ik kan natuurlijk niet inschatten hoe ziek je moeder is en hoe lang zij nog in leven zal zijn, maar ik denk dat het voor haar wel fantastisch zal zijn om te weten dat jij een kleine verwacht.

Vergeet niet heel veel foto’s te maken van je moeder, en als het even kan straks met jou erbij met een (wat) dikke buik! Die foto’s zullen altijd heel veel waarde blijven houden, ook voor jullie kindje later!

Ik heb hetzelfde meegemaakt.
Ik heb het mijn moeder meteen verteld toen ik haar uit het ziekenhuis ging halen(ze had chemo gehad) En je zag haar steeds weer opbloeien. Ze was zo trots toen mijn dochtertje geboren was, maar ze heeft helaas maar heel even van haar mogen genieten want de dag na haar geboorte overleed mijn moeder.

Liefs Nancy

vertel het, het kan een lichtpuntje voor jullie allebei zijn, nu kan zij jouw zwangerschap nog meemaken en genieten en jij al jouw vragen stellen. bij de volgende ronde heb je die kans ws niet meer. het kan ook een onderdeel zijn van het afscheid voor jullie allebei. sterkte

ik wil eerst even helemaal zeker weten dat het zo is. En dan wacht ik niet lang met het vertellen!

ik heb dit ook meegemaakt, mijn moeder overleed toen ik 20 weken zwanger was van mijn zoon. Ze heeft mijn dochter wel meegemaakt en geweten dat ze een kleinzoon kreeg. Ik vond het heel dubbel want mijn moeder had 3 dochters en een kleindochter, ze was heeeel erg blij met ons allemaal maar het was voor haar wel heel leuk geweest om een jongen in de familie te krijgen!
Sterkte mijn moeder was heel erg blij met mijn zwangerschap.

hallo,

hier een bericht vanuit eigen ervaring. mijn vader had nl ook kanker op het moment dat we hem vertelden dat ik zwanger was. (mijn verhaal heeft zelfs in Mijn Geheim gestaan) hij probeerde er nog van te genieten van de tijd die hij met ons had. we hebben hem meegenomen naar de pretecho en hij was de enigste(buiten ons natuurlijk) die wist wat het zou worden(voor het geval dat). helaas is hij in de laatste week voor mijn bevalling in een coma geraakt. we moesten verschillende keren bij elkaar komen maar zijn situatie veranderde maar niet. ik heb toen gezegd dat hij aan het wachten was, maar werd door iedereen voor de gek gehouden. 08-12-2005 om 01.30 zijn mijn vliezen gebroken, naar het ziekenhuis omdat ik troebel vruchtwater had. naar huis gestuurd omdat mijn weeen niet op gang wilden komen. we stopten op de oprit en het eerste wat ik tegen mijn man zei was dat we de telefoon niet bij ons hadden. doe niet zo gek zei hij nog. maar inderdaad: het ziekenhuis had gebeld. 10 minuten nadat mijn vliezen zijn gebroken is mijn vader ingeslapen. hij heeft plaats willen maken voor zijn kleindochter en wist dat dit de beste manier was om te zorgen dat ik niet gek werd(ben echt een papa’s kindje) mijn kraambed was KUT(zoals je wel zult begrijpen), ben dus ook erg onzeker nu ik over 5,5 week weer ben uitgerekend. maar papa kijkt mij en zorgt dat alles goed komt, daar ben ik van overtuigd. hij weet ook nu weer wat het gaat worden(heb ik van een medium, en ja hij heeft het goed)
heel veel sterkte met je beslissing en deze moeilijke tijd. mocht je je hart willen luchten hoor ik het wel, dan stuur ik je mijn emailadres.

gr ellen

[Auteur]

Berichten