Hallo,

Sinds de dag dat het bekend is dat ik zwanger ben, vraagt mijn vriend zich af of hij wel de echte vader is. Toen ik dat voor het eerst hoorde was ik echt totaal van slag, hoe kon hij dat denken? Tot de dag van vandaag hebben we er wel eens ruzie over, want het zit hem niet lekker en mij ook niet. Ben nu inmiddels al 6 maanden. In het begin had ik nog overwogen om een test te doen maar omdat dit schadelijk kon zijn voor het kindje hebben we allebei besloten om het niet te doen. Maar na de bevalling wilt hij wel een test doen. Ik ga er wel mee akkoord omdat ik anders ook niet weet op welke manier ik het hem uit zn hoofd kan praten maar ik vind het eigenlijk helemaal niet leuk en het voelt alsof hij me totaal niet vertrouwt of heeft vertrouwd. En hij zegt dat het niks met vertrouwen te maken heeft. Maar omdat het anno 2010 is, tegenwoordig alles kan. Ik vind het echt heel erg want ik weet 100% zeker dat hij de vader is! Hij zegt zelf dat hij baalt om zo met een dubbel gevoel te leven omdat hij wel gelukkig wilt zijn dat hij vader word maar het dan ook weer niet zeker weet. En dan krijg ik verwijt dat ik geen rekening houd met zijn gevoelens. Maar ik voel mij hierbij ook niet lekker. Hoe kan ik hiermee omgaan en mijn vriend op een of andere manier duidelijk maken dat het ok is. Ik wil me hier helemaal niet mee bezig houden in de laatste 3 maanden van mijn zwangerschap. En hoeveel van jullie vrouwen hebben die vraag gehad van hun vriend/man ofwel gewoon de echte papa? Vraag me af of het normaal is..

Hoi,

Ik had eingelijk dezelfde vraag als hierboven: is er een reden waarom je vriend zou kunnen aannemen dat hij niet de vader is? Plat gezegd: ben je wel eens vreemd gegaan in jullie relatie? Deze vraag is niet veroordelend bedoeld!

Als je vriend eerste zeker wil weten of hij de vader is, hoe zit dat dan met erkennen? Want dat moet toch al voor de geboorte? Erkennen van de ongeboren vrucht etc.?

Ik vind het vervelend voor je dat de zwangerschap overschaduwd wordt door dit probleem. Je zou juist (al dan niet met vriend) moeten kunnen genieten van je baby!

Mijn man heeft me die vraag nooit gesteld. Daar was ook geen enkele reden toe.

Ik hoop dat jullie er uit kunnen komen en dat jullie die laatste maanden/weken toch samen kunnen geniet van je kleintje.

Gr. TAmara.

ik zou niet eens mee werken aan een test als ik zeker weet dat hij de vader is en er totaal geen andere mogelijkheid is.
ik zou zeer gaan twijfelen of ik hem wel WIL als vader van mijn kind
want als hij daar over twijfeld denkt hij duidelijk anders over jullie realtie als jij.
mijn man heeft nooit getwijfeld en ook nooit die vraag gesteld wij denken er niet eens aan of een van ons vreemdgaat.
geniet lekker van je kindje en je zwangerschap en hoe moeilijk het ook is .als er geen goede rede voor twijfel is waarom dan aantonen dat hij de vader is??.

succes groetjes moekje

Moekje, ik ben het echt helemaal met je eens!
Wat een apart verhaal. Zoals de waard is vertrouwd hij zijn gasten…. wellicht eens goed nadenken of je wel verder wil met hem…
In elk geval veel succes en sterkte toegewenst, die laatste maandjes zijn zwaar genoeg zonder zo’n verhaal erbij…

nou leuk is dat… en als je geen test doet? gaat ie dan ook steeds tegen het kind zeggen dat hij niet zeker weet of hij wel zijn/haar papa is? en als hij zo weinig vertrouwen heeft in jou en jullie relatie … denk je dan niet dat het straks alleen maar erger word als de kleine er eenmaal is en hij moet wel ( of in zijn geval niet) verantwoordelijkheid gaan tonen.

als mijn man zoiets tegen me gezegd had… nou sorry maar had em een knal verkocht en met spullen en al op straat gezet. beter geen vader dan een waardeloze vader voor me kind,.

niet naar bedoeld maar dat is nou eenmaal mijn mening. denk er eens over na en praat met hem want meid je verdient meer als je 100% zeker weet dat hij de vader is.

groetjes
Raya mama van 3

Jemig zeg, vind het wel erg dat je vriend dit vraagt! Heb het er net met mijn man over gehad, en die vind het ook niet normaal.
Behalve dan als je vriend misschien wel redenen heeft om te twijfelen bijv. als je al weleens bent vreemdgegaan. Maar wat ik uit je verhaal lees, denk ik niet dat dat aan de hand is. Ik vind het wel erg ver gaan. Natuurlijk is het voor de man altijd maar afwachten of je wel daadwerkelijk de vader bent. Maar dit heeft juist alles met vertrouwen te maken!

Sterkte

Dank jullie wel voor allle lieve reacties! Doet me goed om te horen dat ik me niet te druk moet maken. Valt me wel op dat het nauwelijks voorkomt dat een man twijfelt of hij wel de vader is..Ik vind het ontzettend erg en ik hoop gewoon dat strakjes na de bevallig alles goedkomt en mijn vriend meteen inziet dat hij de vader is. En ik zie geen reden dat hij dat zou denken, ik ben nog nooit vreemd geweest. We waren alleen nog niet zo lang samen, pas 8 maanden. En toen was ik zwanger, maar we hebben er juist toen een heel goed gesprek over gehad en wilden allebei heel graag het kindje houden, dus het is echt gewenst. Maar dan krijg je achteraf alsnog de vraag of het kindje echt van hem is..

Goooh zeg, wat rot dat je je nou met zulke dingen moet bezig gaan zitten houden tijdens een van de mooiste perioden uit je leven (normaal gezien)! Hij heeft zeker de quest van een paar maanden geleden gelezen?! Daar stond toen ook een artikel in dat een x aantal % van papas niet de echte papas zijn van de kinderen, zonder dat ze het wisten…
Ik hoop dat die twijfel toch nog wel over gaat zonder die testen, idd een gevoel van wederzijds vertrouwen is er zo niet, jammer hoor!
Sterkte ermee en geniet nog ff van je buik zolang het kan he!

Ik vind het heel rot voor je dat je dit meemaakt, hij heeft blijkbaar geen vertrouwen in je. Dat kan hij toch niet aan deze tijd wijten? Ieder maakt in wat voor tijd dan ook zijn of haar keuzes ook met wel of niet vreemdgaan. Is hij zo onzeker? Durft hij het niet aan? Ik vind het wel erg dat hij dan nog jou verwijt dat je geen rekening houdt met zijn gevoelens. En jouw gevoelens dan? Zeker in deze tijd waarin voor jou zoveel verandert kun je zo’n soap niet gebruiken en heb je gewoon steun nodig. Het klinkt mij erg onvolwassen in de oren.. is hij nog jong? Jullie relatie is nog wel pril en mijn ervaring is dat je elkaar pas na een jaar beter begint te kennen. Misschien heeft het ook daarmee te maken maar het is nogal wat zo’n aantijging. Om dat ook echt uit te spreken vind ik wel heftig en dus niet getuigen van vertrouwen. Heel veel sterkte meid ik snap dat je het erg vind. Ik denk niet dat jij je vriend nu moet overtuigen of iets dergelijks, het zit bij hem niet goed. Het is toch niet ‘schuldig tot het tegendeel is bewezen’? Het lijkt me ook heel moeilijk als je straks toch de test doet en hij is de vader om dan te leven in de wetenschap dat hij zo weinig vertrouwen in je heeft….. Nogmaals succes en probeer je te focussen op jezelf en je kindje want dit is verspilde energie. Het is aan hem om bij te draaien hoor.

[Auteur]

Berichten