Hoi Allemaal,

Afgelopen februari ben ik bevallen van een prachtige dochter.
Sindsdien heb ik last van slapeloosheid. Ben na een week bv gestopt omdat ze mij aan het opeten was.
Nu 5,5 weken verder heb ik nog steeds last van slapeloosheid… Ik weet niet zo goed wat ik er mee moet.

Ze hebben al gekeken of ik een pnd heb, maar dat is niet zo. Ik weet dat ik het moet leren loslaten en dat ik het moet accepteren zoals het is, maar het beïnvloed heel je stemming en geluk.

Vroeger was ik heel positief, maar na de bevalling. Ik herken mezelf amber terug.
Ik heb ook een gevoel alsof mijn leven zoveel kleiner is geworden, waardoor ik alleen maar passief wordt.

Probeer te genieten van de baby, maar alles gaat zo moeilijk.

Is dit herkenbaar voor iemand? Zijn het die hormonen? En hoe lang gaat dit duren?

Nu slaap ik 3 uur per nacht en het rare is ook, dat ik niet moe voel, maar mijn lichaam en de buitenkant zeggen iets anders. Medicatie wil ik natuurlijk niet.

Helpt het om weer aan de anticonceptiepil te gaan?

Sorry om zo binnen te vallen, mar heeft iemand hier ervaring mee…. Ik voel me zo eenzaam

Hee!! Ik moest hier even op reageren. Ik heb na mijn bevalling 19 feb. ( duurde 55 minuten) bijna 5 nachten helemaal niet geslapen. Verschikkelijk op het moment dat de jraamverzorgende binnen kwam kon ik me al druk maken dat ik s’avonds weer naar bed moest. Gedurende de dag werd ik steeds zenuwachtiger wat als ik weer niet kan slapen.. Ik maakte mezelf helemaal gek. De verloskundige zei dat ik echt MOEST slapen en dat ik anders slaappillen kreeg want dit kon zo niet langer. Mijn vriend heeft toen van die homeopatiscge pilletjes gehaald (valdispert) en s’avonds met een warme beker melk met een flinke HELE flinke scheut rum (dankzij vriend) in bed gaan liggen ik maakte me natuurlijk nog steeds druk maar was ook een beetje rozig van de rum haha ( ik geef geen bv dus kon het) ik heb geslapen als een roosje. De dagen erna was ik gebroken alle vermieidheid kwam eruit!! Maar dat is logies zodra je toegeeft aan je slaap dan pas kan je slapen. Nog steeds ben ik bang dat ik niet kan slapen ven 3 weken verder maar ik word s’nachtes toch echt wakker van mijn vriend die Vive de luier al aan het verschonen is en de fles wil…

Ik heb niet echt een oplossing voor je maar ik weet een beetje hoe je je voelt. Slaapgebrek heeft onwijs veel invloed op je stemming. Ik hoop echt dat je snel weer lekker kan slapen.

Succes ( sorry voor de typfouten stuur dit vanaf mijn iPhone die heeft nogal kleine typvakjes)

Groetjes Marielle

Hi,

Tussen de roze wolk (die jij niet voelt zoals ik lees) en een pnd zitten nog heel veel variaties.
Ik herken je gevoelens wel. Zelf heb ik een zware zwangerschap gehad (met name de laatste weken) en die is geëindigd in een zware bevalling. Nu ruim 14 dagen later ben ik nog lang niet de oude. Ik wil ook graag mijn oude ik terug.

Omdat ik weet hoe het voelt om depressief te worden, heb ik afgelopen week bij de huisarts aan de bel getrokken. Ik heb geen pnd, maar moet wel zien dat ik alles ga verwerken; o.a. de bevalling. Ook heb ik in de afgelopen jaren een enorm slaapprobleem ontwikkeld en op de een of andere manier kom ik daar niet doorheen.

Ik ga nu binnenkort naar een psychotherapeut om te kijken wat we kunnen doen. Alles om te voorkomen dat ik een pnd krijg, want dan ben je verder van huis.

Mijn advies: praat er over! Met wie dan ook. En als het echt niet lukt, ga naar je huisarts. Die heeft veel wijsheid. Misschien is de pil wel de oplossing voor je, misschien weet je huisarts nog iets anders. Maar praat in ieder geval. Dit hier is al een stapje.

Succes.

Gr. Tamara.

Hallo allemaal,

ik wil ook even reageren.

Ik ben eind 2014 bevallen van mijn dochter.

De bevalling was opgewekt d.m.v. strippen, net voor het slapen kreeg ik plots van niets naar gigantische weeen en heb binnen 3 uur 9 cm ontsluiting gekregen. Was net op tijd in het ziekenhuis, binnen 3 uur en 3 kwartier was ons eerste kindje geboren.

Dit was net voor de jaarwisseling waardoor ik niet heb kunnen slapen. Leek mij ook logisch i.v.m. grote gebeurtenis geboorte, vuurwerk.

Echter dagen erna kwam er geen enkel ‘slaapgevoel’. Het voelde alsof mijn hoofd prikkelde, energie uitstraalde. Ik was gewoon totaal niet moe. Terwijl ik wel dolgraag zou willen slapen. Mijn kraamverzorgende zei continue dat ik moest gaan rusten, gaan slapen etc. Echter was dit hartstikke frustrerend omdat ik dan plafond lag te staren. Ook nachtenlang heb ik, terwijl manlief en de kleine sliepen, naar het plafond zitten staren.

Ondertussen ging ik me steeds meer zorgen maken. De verandering van zo snel moeder zijn, de bevalling, me zo ‘alert’ voelen, het ‘halo’ gevoel in/om mijn hoofd.

Ik werd steeds vergeetachtiger, had totaal geen concentratie, was alleen met mezelf bezig en vond het moeilijk om mijn dochter de liefde te geven die ze op dat moment nodig had. Ik werd helemaal paniekerig.

Ik heb 3 soorten slaapmedicatie gekregen, na 5 dagen, van licht naar zwaar.

Het hielp allemaal niets.

Uiteindelijk ben ik gestopt met de slaapmedicatie, heb ik door veel te praten met mijn partner mijn gedachten weer wat op orde gekregen, en ben langzaamaan gelukkig weer wat uurtjes gaan pakken in de nacht.

Echter draaide iedere dag, heel de dag, om het slapen. In de ochtend maakte ik me ook al druk om de avond.

Uiteindelijk is het na 6 weken echt vooruit gegaan, naar zo’n 5/6 uur per nacht.

Nu slaap ik al tijden weer prima (9 maanden verder), moet alleen niet te laat naar bed (na 24.00), anders kom ik over een bepaald punt heen, en heb ik moeite om nog in slaap te vallen.

HET KOMT GOED dames echt waar! Geloof daarop. Ik wilde dit ook zo graag horen en geloven. Maar ik kan je zeggen: Het komt goed, het is zo.

Het zijn je hormonen, je leven staat op zijn kop. Dit gaat langzaamaan herstellen en beter worden.

Mocht je in deze situatie terecht komen, draag ik je een warm hart toe <3

 

This reply has been reported for inappropriate content.

Ik heb ook een vreselijk slaapprobleem en weet niet meer wat ik eraan kan doen. Ik ben nu dik 2 maanden moeder en wil er zo graag van genieten, maar ik ben zooooooo moe de hele tijd. Slapen ho maar… Alsof ik continu vol met adrenaline zit. De dokter zegt dat ik een  pnd heb, maar volgens mij is dat enkel een  gevolg van het slaaptekort. Ik ben serieus wanhopig. Slaapmiddelen werken enkel een paar uur… Dan ben ik weer klaarwakker. Ik dacht eerst dat ik moe was Ivm de komst van een  baby. Maar mijn zoontje nu slaapt, slaap ik nog steeds niet. Gaat dit ooit weer over?

This reply has been reported for inappropriate content.

Hey Gienne,

Hoe gaat het inmiddels met je?

Onze eerste kindje is begin maart geboren, het gaat heel goed met haar en slaapt al vanaf 7 weken door. Ik heb sinds de bevalling exact dezelfde klachten als jij. Niet in slaap kunnen komen of doorslapen. Nachtenlang loop ik naar het plafond te staren, ook overdag slapen kan ik niet. Ik heb geen reden om wakker te liggen, met de kleine gaat alles goed, mijn relatie, ik heb alles wat ik graag wens. Dus je zou denken waar lig je wakker van.

Je zou denken dat je op den duur zo moe bent dat je wel in slaap moet vallen… Mijn arts zegt dat het de hormonen zijn en het met de hele verandering van het moederschap te maken heeft. 

Zelfs met de zwaarste slaappillen sliep ik 3-4 uurtjes. Ik ben nu sinds 6 weken van de slaappillen af en de nachten variëren van 0, 2, 3 tot max 5 uur. Dus ik ga met hele kleine stapjes voorruit. Terug in slaap vallen is zeldzaam. Ik heb ook van alles geprobeerd osteopathie, slaapoefentherapie, ontspanningsoefeningen, brood, peperkoek, banaan, wijn, lezen, warme melk en ga zo maar door. Voetreflex lijkt me wel goed te doen en mind fulness om wat meer te accepteren zoals het nu is. Nu uitkijken naar de tijd dat mijn hormonen gestabiliseerd zijn en slapen weer meer vanzelfsprekend wordt. 

 

Krijg je trouwens automatisch bericht via mail als iemand reageert op het forum?

Dag dames, zijn jullie nog actief? Ik zit met een soortgelijk probleem. Wanneer ging het beter?

Hallo allemaal, ik ben op zoek naar iemand die net zoals ik te maken heeft of heeft gehad met ernstige slaapproblemen. Ik ben nu bijna vier maanden verder na de bevalling en slaap sinds twee weken een heel aantal dagen 5/6/7 uur (hoera) met nog wel 2 tot 3 dipdagen ertussen waarbij ik niks tot 3 uur slaap. Maar dit is een hele weg geweest. Ik ben onder behandeling bij de pop poli en gebruik medicatie. Wat ik nu nog mis is contact met iemand die ongeveer hetzelfde meemaakt of heeft meegemaakt. 

[Auteur]

Berichten