Hallo dames, ‘

Ik zit er even doorheen, ik ben nu 9 weken zwanger en ik wordt op een willig keurige tijdstip van de dag ineens zonder aanleiding heel erg misselijk.
En ik merk ook als ik mijn dochter al een paar keer gewaarschuwd hebt en ze heeft ook al een keer op de gang gestaan en dan 5 min later doet ze weer wat en dan wordt ik te boos en dan snap ze er niks van zei is dan ook helemaal overstuur.
Ik schreeuw dan een keer tegen haar en dan is zei helemaal van slag.Is dit bij iemand herkenbaar dat ze sneller boos worden.
Wat kan ik hier aan doen om dit te verkomen heeft iemand tips voor mij .Ik vind het na dit tijd zo zielig omdat ze dan overstuur is en ik leg het dan aan haar ui,.en we maken het ook weer goed, maar ze blijft wel lang na snikken.Ik heb nu het idee dat ik helemaal geen goede moeder ben en ik maak mij zorgen als de tweede erbij komt ik zit volgens mij echt even in een dip.

Groetjes Willy

Ja hoor, tijdens mijn laatste zwangerschap was ik ook niet altijd de leuke, geduldige moeder (die ik nu ook niet altijd ben, maar wie is dat wel, denk ik dan, maar goed). Tijdens alle zwangerschappen was ik trouwens nogal bijdehand en vond ik dat de mensen om mij heen veranderde in trage slakken hahaha, en tja, bij kleine kinderen is dat niet zo’n goede eigenschap. Tel tot 10 en probeer even van de situatie weg te lopen als dit kan uiteraard.
Ik herken het heel erg… helaas, want leuk was dit niet natuurlijk. Het ging ook steeds een tijd goed en dan was het er weer en toen ik eenmaal bevallen was ging het meteen al een stuk beter.
Bespreek het met de mensen om je heen, misschien kunnen zij je ontlasten. Hier nam opa de oudste regelmatig een middagje mee, dan kon ik lekker even tot rust komen. Is zoiets misschien een idee??
Succes!
Groetjes, Noor

Ja hoor, tijdens mijn laatste zwangerschap was ik ook niet altijd de leuke, geduldige moeder (die ik nu ook niet altijd ben, maar wie is dat wel, denk ik dan, maar goed). Tijdens alle zwangerschappen was ik trouwens nogal bijdehand en vond ik dat de mensen om mij heen veranderde in trage slakken hahaha, en tja, bij kleine kinderen is dat niet zo’n goede eigenschap. Tel tot 10 en probeer even van de situatie weg te lopen als dit kan uiteraard.
Ik herken het heel erg… helaas, want leuk was dit niet natuurlijk. Het ging ook steeds een tijd goed en dan was het er weer en toen ik eenmaal bevallen was ging het meteen al een stuk beter.
Bespreek het met de mensen om je heen, misschien kunnen zij je ontlasten. Hier nam opa de oudste regelmatig een middagje mee, dan kon ik lekker even tot rust komen. Is zoiets misschien een idee??
Succes!
Groetjes, Noor

Ja hoor, tijdens mijn laatste zwangerschap was ik ook niet altijd de leuke, geduldige moeder (die ik nu ook niet altijd ben, maar wie is dat wel, denk ik dan, maar goed). Tijdens alle zwangerschappen was ik trouwens nogal bijdehand en vond ik dat de mensen om mij heen veranderde in trage slakken hahaha, en tja, bij kleine kinderen is dat niet zo’n goede eigenschap. Tel tot 10 en probeer even van de situatie weg te lopen als dit kan uiteraard.
Ik herken het heel erg… helaas, want leuk was dit niet natuurlijk. Het ging ook steeds een tijd goed en dan was het er weer en toen ik eenmaal bevallen was ging het meteen al een stuk beter.
Bespreek het met de mensen om je heen, misschien kunnen zij je ontlasten. Hier nam opa de oudste regelmatig een middagje mee, dan kon ik lekker even tot rust komen. Is zoiets misschien een idee??
Succes!
Groetjes, Noor

Grrrrr, hij plaatst niks…. en dan toch ineens wel!

Ik herken het wel hor al ben ik niet zwanger, hihi,
zat er een paar weken geleden ook helemaal doorheen en dan ga je in een negatieve spiraal zitten en denken.. kan er nou helemaal nooit eens normaal geluisterd worden?
Maar je kindje voelt dat aan en gaat dan ook negatief aandacht vragen.

Wij hebben het ‘probleempje’ opgelost doordat daniel even een nachtje bij mn zwager en schoonzus ging logeren (vind hij overigens heel leuk) en ik s’avonds heel vroeg mn mandje in gerolt ben, snachts er heerlijk niet uithoefde (daniel komt namelijk vaak snachts) en smorgens lang kon slapen, even heerlijk wat hh dingetjes gedaan die in mn hoofd zaten maar ik met daniel niet kon doen,
Hierdoor was mn hoofd wat rustiger, was ik goed uiterust en kon ik er weer flink positief tegen aan.
Verder veel complimentjes geven en ook iedere dag kijken … dit vond ik heel goed en dat vond ik heel goed van mn kindje!
Dan klaart de lucht al een heel eind op, hihi

Veel succes!

liefs Marina

Ook hier erg herkenbaar, toen ik zwanger was van de 2e kon ik zo heftig uit me slof schieten, nu helaas ook nog steeds heb veel last van mijn hormonen en mijn energie level die op 0 zit. Dus extra rust en tijd voor jezelf en je buikbaby is belangrijk.

liefs van Mariska

Ach meis, zóóóó herkenbaar.
Je bent sneller moe, je kan niet te pas en te onpas doen waar jij nu zin in hebt, want je hebt nog een kindje rondlopen. En ja dan kan je sneller uit je slof schieten.
Ik kan ook nu minder hebben van Myrthe hoor. Ik probeer veel tot 10 te tellen en veel mijn rust te nemen als dat kan. Dat betekend weleens dat ik op de bank ligt als zij speelt, iets wat ze niet altijd leuk vind.
Papa probeert eerder thuis te komen (lukt niet altijd) zodat ze nog wat extra quality time krijgt en lekker kan spelen.
Ik geef me er even aan over, want sinds ik het accepteer, doet Myrthe dat ook beter.
Bekijk het verder per dag en leg de lat voor jezelf niet te hoog.

Liefs Irene

[Auteur]

Berichten