Gefeliciteerd!
Aan een kant was het op mij tot 25 wk niet zichtbaar, maar toen ik 12 wk was, hadden wij een ‘zakelijke’ vergadering met een soort van borreltje. Op een moment voelde ik zwaak en misselijk, en moest voor een stoel en een glas water vragen (voordat de bar officiel open was). Daarna maakte een collega een graapje (zij stond in een andere hoek, wat 10 meters van mij!) ‘Zij moet zwanger zijn!’. Na fracties van een seconde had ik een groepje ‘fans’ bij…
‘Jawel, ik ben zwanger’, zei ik. Die collega was al bietenrood op haar gezicht, de hele tijd an het zweren dat ze nooit zo’n graapje zou maken…
Daarna wilde ons teamleider wat foto’s maken. Ik raakte in paniek en schreeuwde aan de meneer van min of meer 65 jaar… Had een kersenrood blousje aan, mijn gezicht moest dezelfde kleur bereiken.
Al tijdens de eerste trimester was ik zo vaak misselijk dat ik moest aan een paar mensen vertellen, die ik niet wilde te laten weten; anders zou ik als helemaal desorganiseerd eruit zien.