Haha ja ik herken het nog van mijn eerste. Ik was ook onzeker over alles, vooral de toekomst. Kon ik het wel aan, zou ik wel van mijn kindje houden, waar beginnen we aan? Ik was dolblij met mijn zwangerschap, maar deze vragen spookten ook door mijn hoofd.
Komt ook omdat het onzeker is. Je weet immers niet hoe je kindje het doet, wat voor karakter het heeft e.d.
Maar neem van mij aan, het komt allemaal goed. Zodra je de kleine in je handen hebt, komt er een instinct naar boven. Door de sneller bevalling kon ik niet gelijk zeggen dat ik onvoorwaardelijk van haar hield, maar de zusters mochten haar ook niet meenemen om te verschonen. Binnen een week had ik dat houden-van gevoel wel.
En echt zolang je je instinct volgt komt er een heleboel goed. En als je ergens over twijfelt kan je altijd ergens terecht. Hier, bij je omgeving, huisarts of consultatie bureau.
Dus probeer te genieten, vooral als je kleine straks voelt bewegen en neem de dagen zoals die komen. En echt de tijd gaat hartstikke snel, dus geniet ervan!
Liefs