Hallo Dames,
Ik voel me alleen.Ik kan niet echt genieten van me zwangerschap.Ik wilde dit met me vriend delen. Maar hij is er niet Hij is met mij gaan samenwonen,ik dacht dit word het.Hij heeft er zelf voor gekozen een jaar geen contact te zoeken met zijn ouders.Nou is vorige week zijn vader overleden aan longkanker.En sinds die tijd kan ik het bekijken.Hij blijft weg en slaapt bij zijn moeder.Houd me niet of ergens meer van op de hoogte.Is alleen woensdag naar de crematie van zijn vader geweest en ik krijg alleen maar uit zijn mond je bent niet welkom me fam. mot jou niet meid.Komt dus niet thuis blijft weg en ik weet niet meer waar hij is of uithangt.De babykamer staat nog vol met spullen die er uit gehaald moeten worden.Anders kan ik hem niet gaan inrichten.Ik weet het niet meer.Ik ben echt bang dat ik een alleenstaande moeder word. En als hij niet thuis komt kan ik ook niet met hem praten.Bellen naar hem heeft geen zin hij drukt me dan weg op zijn mobiel.Vind het erg moeilijk.Heb ook weinig hulp van buitenaf.sorry dames maar ik moest het echt even kwijt.groetjes s.c.

Jeetje meid, wat een verhaal!
Ik hoop heel erg voor je dat alles goed tussen jullie en je weer kan gaan genieten van je zwangerschap.

En als je verhaal weer kwijt wil kan dat natuurlijk hier!!
schaam je niet, het zal voor jou ook opluchten.

ik zal voor je duimen!

liefs
nicole

oei wat een rot verhaal joh!
en waarom laat hij jou nou alleen,kijk het is vervelend dat het niet klikt tussen jou en zijn fam maar dat wil niet zeggen dat hij niet zijn best moet doen om beide tevreden te houden,en vooral jou als je 5 maanden zwanger bent!

en sorry hoor maar als hij je weg drukt,dat is echt niet aardig!
spreek je hem nog wel of bijna helemaal niet?

veel sterkte en hoop voor je dat het snel weer beter gaat!!

liefs sas

Hallo,

Ik kan me voorstellen dat je je alleen voelt. Juist nu heb je iemand nodig. En door die hormonen voel je je ook nog sneller rot.
Ondanks zijn rotsituatie vind ik het niet normaal hoe hij met jou omgaat.

Ik hoop dat je iemand in je omgeving hebt die je kan helpen.

En kom gerust hier om je hart te luchten.

Ik vind het heel vervelend voor je. Ik had geloof ik ook al eens gelezen dat hij niet mee geweest is naar de 20 weken echo.
Maar voor je vriend is er wel heel veel gebeurd. Hij is zijn vader verloren, dat verwerk je niet even in een week of 2. Misschien heeft hij schuldgevoelens, omdat hij het contact verbroken heeft. En zeker als zijn moeder hem zegt dat ze hem nodig heeft, snap ik dat hij nu bij haar is. Geef hem even de tijd en ruimte.
Ik hoop dat het allemaal weer goed komt!

Wat naar allemaal!
Begrijpelijk dat je, je alleen voelt.
Sluit me wel bij reisa aan, geef hem de tijd het is niet niks.
De vader van mn man is nu al bijna 7 jr geleden overleden maar nog zijn er momenten dat het allemaal even moeilijk is.

Als zijn familie wel contact wil probeer het dan positief te benaderen zonder het gevoel, naar jullie kijkt hij nu wel om en naar mij niet.
Als je een goede band met hen op kan bouwen is dat alleen maar ten goede van je vriend en je a.s. kindje.

Je schrijft dat je weinig hulpt hebt van buitenaf, maar je eigen ouders? Broers of zussen?
Misschien kunnen zij je helpen?

Schrijf hier gewoon je verhaal neer als je dat oplucht en weet dat we aan je denken zo ben je toch niet helemaal alleen.

Liefs en hoop voor je dat alles snel goed mag komen.

hoi meid,

wat een rotperiode voor jou zeg.
ik snap best dat hij nu met jou iets minder rekening houdt nu zijn vader overleden is. maar dat hij jou wegdrukt vind ik wel raar.
belt hij je dan ook niet terug? want ik kan me voorstellen dat hij liever rustig met je praat en niet waar zijn familie bij is.

heel veel sterkte meid

hoi,
ik heb je andere verhalen toen ook gelezen.het is dus al vanaf het begin zo.wilde niet mee naar de verloskundige en ook niet mee naar je echo´s.
onderhand ben je 5 maanden zwanger en er is nog niks verandert,als ik je verhaal lees lijkt het alleen maar erger geworden.
zou toch een om de tafel gaan zitten om duidelijkheid te vragen of om keuzen te maken.
je leeft nu alleen maar in onzekerheid.
als hij niet meer verder met je wil moet ie dat duidelijk maken.zodat jij verder kan gaan met je leven en aan je kindje te denken.eindelijk eens kan gaan genieten van je zwangerschap.
dat zijn vader is overleden is heel erg,en dat hij bij zijn moeder is.
maar je woont samen en krijgt een kind.toch heel belangrijk zo´n 20 weken echo of je kind wel gezond is.het is wat anders als het nou net die dag van de begrafenis is.
hij kan er ook op een ander manier voor zijn moeder zijn i.p.v in te trekken bij zijn moeder en telefoon weg drukken als je vriendin belt.voor het zelfde geld lig je in het ziekenhuis omdat er iets is ofzo,neemt hij zijn telefoon niet op.
sorry dat ik moet zeggen maar vind wel dat hij je erg aan het lijntje houdt.en niet met respect wordt behandelt.
wel erg voor je dat je bij niemand even terecht kan om even je gal te spugen.
en bij je eigen ouders????
sterkte.hoop dat je eerdaags eens kan gaan genieten van je zwangerschap voor je het weet is het weer stil in je buik.
gr marjan 3 kindje ( dochter senna van 6 weken)

Beste s.c.vlaardingen,

Dat ziet er ernstig uit, lieve dame.
Heb er veel begrip voor, maar ga niet bij de pakken neerzitten.

Met samen praten kom je ver, als er van beide kanten voldoende wil voor is.

Ik lees in je bericht bar weinig wil bij je partner, dus praten met een onafhankelijke mediator kan een oplossing zijn voor jullie tweetjes.
Een mediator probeert in gesprekken beide partijen tot een overeenkomst te laten komen. Geen geruzie, constructief overleg, daar is die mediator voor. Met de mediator kun je ook bespreken hoe je ‘je’ partner aan tafel krijgt voor een oplossingsgericht gesprek.

Er zal in mijn idee het één en ander opgeruimd moeten worden om helder te krijgen waar jullie met z’n tweetjes nu en later na de bevalling met z’n drietje voor staan, dus wat jullie beiden willen. Er moet duidelijkheid komen.

Als je met hulp van een mediator een overeenstemming kan behalen, die de relatie in stand laat, dan lijkt relatie therapie een volgende stap. Daar is niks mis mee, allemaal maken we fouten en met therapie geven jullie de relatie een optimale kans van slagen. Het is niet niks om vader en moeder te worden en kinderen op te gaan voeden. Verantwoordelijkheid nemen is te leren, dus er is alle hoop.

Vraag na bij bureau rechtshulp of bij Kind en gezin waar je een mediator voor relatie problemen kunt vinden in je eigen omgeving.
Laat het niet lopen hoor en kruip niet weg voor confrontatie. Hoe sneller je de problemen gaat aanpakken, hoe beter het is.

Sterkte en zorg goed voor jezelf. Iedere dag twee keer een wandelingetje maken, ontspannings oefeningen doen, af en toegaan gaan zwemmen en ruim voldoende slapen. Deze stress situatie trekt immers een enorme wissel op je. Zorg goed voor je lijf, je geest en je kindje.

Lieve groet, Tine Oudshoorn, verloskundige, consultant.

[Auteur]

Berichten