Nu we het hier toch over psz en kdv e.d. hebben en het loslaten van onze peuters. Vraag ik me toch af, durven die van jullie ook steeds verder weg te gaan?

Op vakantie in juni viel het ons voor het eerst op. Normaal moeten we altijd overal mee naartoe lopen. Nu zaten we op een terras en binnen (echt 3x een hoek om lopen) was een ballenbak, wat je vanaf terras kon zien. Myrthe zag dat en zei: Myrthe kijken? Ik zei ga maar. En ja hoor, ze ging zelf, kon de weg ook vinden en was ineens in die ballenbak. Wij waren echt verbaast!

En zo gebeurt het steeds vaker dat ze verder durft te lopen van mama af. In winkels gaat ze ook dingen zelf ontdekken. Ze vraagt het wel eerst netjes (Myrthe kijken?) en als het mag is ze ineens weg. Wel controleert ze vaak waar ik ben hihi.

Zijn er al meer?
Ik vind het best verbazend omdat (zoals net in topic psz geschreven) Myrthe een stille is op kdv, vaak beetje huilen als ik haar wegbreng en dit toch weer wel durft.

Liefs

Daniel liep in zweden en daarna op de camping net ver genoeg weg dat hij ons nog net kon zien.
Verder ging hij uit zijn eigen eigenlijk niet.

Daniel is vandaag voor het eerst naar de psz en had bij het afscheid nemen eventjes moeite dat je hem wat beteuterd zag kijken maar toen we de deur door waren (we konden nog stiekum door een raampje spieken) ging hij gelijk weer spelen
Ben benieuwd hoe het straks gegaan is,

liefs Marina

Laatst gingen Milton en Shanice met oma en tante mee. Ze hadden geen problemen hahahah .
Als ik Milton naar school breng wil hij dat ik al zo snel mogelijk ga maar hij moet wel even knuffelen met Shanice en andersom ook en het liefst zou ze ook op school blijven.
Misschien ga Shanice niet naar de psz maar gelijk naar school ze hebben sinds kort ook een 0 groep voor de kindjes die nog maar net naar school gaan dat ze niet gelijk bij groep 1/2 gegooid worden ivm verschil ze worden in de 0 groep klaar gemaakt voor groep 1/2 ze krijgen speciale begleiding .
Over lopen ja dat herken ik ok het liefst gaan ze alleen op stap Milton mag dan buiten de poort spelen van mij alleen in de brandgang en op de stoep en hij moet af en toe zijn gezicht laten zien en dat gaat wel goed. Het liefst zou hij Shanice meenemen maar daar begin ik niet aan .

groetjes lisette

groetjes lisette

Dat ligt ook echt aan het kind. Emma raakt nog steeds in paniek als ze me niet ziet en Renske banjert gewoon door, het interesseert haar helemaal niets of ze mij nog ziet of niet.

Dat ligt idd erg aan het kind, onze oudste zou nooit uit ons zicht gegaan zijn, die was altijd bang ons kwijt te raken, al komt dat denk ik ook omdat hij het 1e jaar veel heeft meegemaakt met zijn bio-moeder ed.
De jongste 2 kan ik met geen mogelijkheid bij me houden, die proberen altijd te ontsnappen, tijdens het winkelen, thuis, hier is de hele tuin dan ook compleet dicht en zelfs nu probeerd hij over de schutting te ontsnappen.
Ben net met die drie wezen winkelen, maar dan moet ik de jongste vastzetten in de buggy en de middelste constant in de gaten houden.
Hoop dat de volgende weer wat beter bij me blijft anders heb ik toch een probleem denk ik,,haha

Gr MJ

het heeft nathalia nooit geintreseerd of mama haar wel in de gaten zou houden.
zodra ik zeg: ga maar,
dan is ze ook echt weg en kijkt niet meer achterom.
daarintegen is het andersom wel heel moeilijk.
ik zou dat dus echt niet durven, dat nathalia in de ballenbak zit, en ik kan haar niet zien.
zou me echt niet op mn gemak voelen.
ik vind het zo ontzettend moeilijk om haar los te laten, dat ze steeds zelfstandiger wordt, en steeds minder mama nodig heeft. k heb hard aan het leren, maar vind het gewoon heel moeilijk hahaha.

liefs, do

Lenthe is ook een echte durf-al.
Totaal niet bang om bij mij of papa weg te lopen.
Geen van de kids hier overigens, kan me nog herinneren dat toen ik m’n oudste meisje weg bracht naar de psz ik op m’n hurken ging zitten om haar jasje uit te doen en haar een kus te geven…Maar mooi dat ze dat niet wilde, ze gooid ehaar jasje zelf uit, op de grond, en zei:’mama weg gaan’….En zo is het altijd gegaan, geen drama’s hier en tranen.En ook bij Lenthe is afscheid nemen nooit een probleem.

hier precies het zelfde als do
caithlyn ging zondag met de buren meee naar een speelparadijs en ik vroeg me elke keer af of ze wel plezier had,of z ons niet miste en dacht ooo dalijk doen ze haar pijn hahaha
ze is heel gek met de buurjongen van 5jaar en is daar ook regelmatig of anders om!!!van de week was ze daar dus de poort uit gesneakt en samen met steven hier achter na het pleintje gegaan waar alle kids spelen maar daar mag ze van ons echt niet komen soms denkt ze echt dat z alles mag wat de grote kinderen ook mogen haha

lifss

ook hier hetzelfde als patries en do
ik vind het ook heel moeilijk om mijn meisjes los te laten

altijd angstig dat er iets gebeurd of dat ze me missen oid haha

karlijn zelf heeft ook wel wat moeite om mij los te laten
ze zal niet snel bij mij weglopen en uit mijn , of ik uit haar zicht gaan
veels te bang dat mamma weggaat zonder haar

en floor hetzelfde
die is flink eenkennig aan het worden

liefs maurilla

[Auteur]

Berichten