Meid, ik lees je verhaal nu pas. Hoop dat je mijn reactie nog leest. Ik kan me voorstellen dat het moeilijk is de knop om te zetten, maar ik hoop toch dat je iets van mijn positiviteit wilt hebben…

Ik ben voor de derde keer zwanger (derde kindje op komst) en heb altijd enorm last van mijn vaten. Maarja, denk ik dan, dat is voor 9 maanden het resultaat is liefde voor de rest van mijn leven!

Alle vervelende verhalen sla ik af. Je hoeft niet beleeft te luisteren. Als mensen reageren op mijn manke lopen en vragen naar het verhaal, zeg ik: bedankt voor je interesse, maar zie je niet hoe mooi mijn buik is, laat mij alsjeblieft op mijn roze wolk zitten.

Er leeft een wondertje in je! Wees je ervan bewust dat je nu al verantwoordelijk bent voor dat wonder. Doe waar je plezier in hebt, geniet van leuke dingen.

Ik besef me echt dat niet elk woord in mijn verhaal je aan zal staan, maar ik hoop je te besmetten met positieve energie. Ookal ken ik je niet, ik gun je van harte 15 prettige(re) weken toe.

Sterkte en probeer te genieten. Ergens is een lichtpuntje, ook in tijden van pijn.

Een warme knuffel voor jou! Annemieke

bedankt allemaal voor jullie lieve reacties.

Ik ben vanmiddag weer bij de vk geweest.
Qua bekkenpijn, tja weinig aan te doen, voldoende rust nemen in ieder geval en mn oefeningen.

Betreft urine, de symptomen zijn van toepassing op de bekken…is achteraf dan weer een communicatieprobleem bij de ha..

Ook angsten ed besproken, ik kom al aardig in de richting van een pre natale depressie…
wordt nu beter in de gaten gehouden.

Nog 15 weken !!!

Tja ik kan je nu zeggen wat je zelf al zei heb vertrouwen!! maar snap dat dat lastig is.
de pijn die BI met zich mee neemt is erggg vervelend (zeg ik uit ervaring) maar daar is idd niet veel aan te doen. paracetamolletje misschien? En veel slapen of op bed liggen dat helpt bij mij wel idgv!
Maar leuk is anders.
Ik moet zeggen dat ik ook onzeker wordt van die vroeggeboorte verhalen hoor maar probeer ze zo min mogelijk aan te horen en te lezen.
Sterkte ermee! en als er iets is moet je gewoon je vk of ha bellen joh!

Hey Jessica,

Kan me voorstellen dat je piekert, maar moet een beetje op de natuur vertrouwen. Hoe moeilijk dat ook is.

Wat betreft je huisarts, die doet dit voor de zekerheid. Ik werk zelf als assistente bij een huisarts en zou je ook terug laten komen voor nog een keer urine omdat je het niet voor niets inleverd. Soms kun je het nog niet direct zien omdat het een beginnende infectie is en als je een paar dagen later test wel.

Liefs Nienke

Ik zie al veel opbeurende woorden voor je langskomen!!! Dat zal alvast een troost zijn. Ik kan ook nog verhalen gaan houen over bekkeninstabiliteit en de bewering dat je dan een gemakkelijke bevalling hebt… Bij mij klopte het namelijk wel bij de oudste twee. Maar hoe je bevalling gaat weet je vantevoren nooit.
Je angst voor vroeggeboorte kan ik inkomen, maar geloof me, mijn oudste was een echt prematuurtje en we zijn anderhalf jaar lang bezig geweest met kinderartsen en fysiotherapie en natuurlijk waren de eerste weken niet leuk, omdat je kind in het ziekenhuis is en jij je thuis zorgen zit te maken, maar weet je: Ze is nu 4 en een bijzonder bijdehante, blije kleuter, waar ja niks meer aan merkt. Dus zelfs als je kindje te vroeg geboren zou worden (wat bij mij totaal onverwacht op kwam zetten, hield er helemaal geen rekening mee) dan komt het meestal nog helemaal goed met de kleine.
Probeer je angst een beetje los te laten en te relativeren. Gebeurt het, dan is het zo en doe je er helemaal niets tegen, maar als je jezelf zo dwarszit ga je supervermoeid je kraamtijd in. En bedenk: iedere week verder is er weer eentje!!!

Sterkte en probeer positief te blijven!

liefs, Sas

Meid lucht je hart !
Daar is zo forum voor !
We zullen lief en leed delen met elkaar.

Groetjes Wendy

Iedere vrouw piekert in haar zwangerschap.
Dit is me 4de kindje en ook bij deze heb ik weer al die nare gedachtens.

Ik denk dat het er gewoon een beetje bij hoort.

Misschien is het handig om eens naar een psych te gaan en daar te praten…ik weet het niet.
Het kan enorm opluchten.

En weet je je moet niet vergeten dat iedere zwangerschap anders is en iedere bevalling anders is.
En ja het ene kind word te vroeg geboren en het andere kind te laat…daar doe je zelf niks aan en dat is je niet te verwijten.

Ik denk dat je echt moet proberen om te gaan genieten en dat is makkelijker gezegt dan gedaan.

Liefs Wendy

[Auteur]

Berichten