Ik ben nu ruim 34 weken zwanger en we zijn nog steeds niet uit de namen… Jongen niet en meisje niet.. We hebben voor allebei wel iets maar het klinkt nog zo onvertrouwd en iets wat niet bij ons hoort maar bij een ander ofzo
Zijn er meerderen die tot het laatste moment getwijfeld hebben of is het een snel besloten iets geweest?

Oei dat lijkt me wel lastig ja, wij weten het ook al een heel tijdje voor zowel een jongen als een meisje.

Nou moet ik wel eerlijk zeggen dat de naam bij ons altijd even een tijdje moet “hangen”zeg maar, eventjes een paar keer zeggen en ook met achternaam erbij enzo, paar weekjes lieten we het rusten en toen we echt weer gingen kijken voor een naam bleven we toch de eerste het leukst te vinden en nu vinden we het hele mooie namen (en ook inmiddels bij ons passen)

Ooit hebben wij een kindje gekregen die te vroeg kwam en moesten we ook ineens een naam hebben, eerst dachten we nog dat we die anders nooit gegeven hadden maar nou hoort die naam erbij.

wij hadden ook al heel snel een naam zowel voor een jongen en een meisje en daar zijn we niet meer van af gestapt we waren het ook meteen beide eens over de namen
heel veel succes jullie komen er echt wel uit

Hoi hoi,

komt wel… Inderdaad, af en toe even aanhalen en dan weer laten rusten. Opschrijven met de achternaam en dan weer laten rusten… Wij waren er met onze oudste pas met 41 weken uit (de morgen erna braken de vliezen) en met nummer 2 ook pas na ruim 40 weken (die kwam 10 dagen te laat)
Een meisjesnaam hadden we al, en die hebben we ook bewaard. Dus wie weet komt ie nu van pas!

Succes ermee!

groetjes Natasja

Op het moment ben ik ook ruim 34 weken zwanger en voor een meisje nog steeds aan het twijfelen. Het is en blijft moeilijk.

Heel veel succes!!

Groetjes Ingrid

Bij mijn eerste dochter hadden we al een naam voordat ik zwanger was. De andere twee zo rond een week of 10. Het bleef wel altijd wennen aan de naam maar doordat we die (onderling) consequent gebruikten na de 20 weken echo werd het snel gewoon.

Soms moet je ook gewoon een knoop doorhakken. Nu waren wij het onderling altijd snel eens dus dat maakte het wel makkelijker.

Succes!

hoi,
laat ik je het sterker vertellen…bij onze 1e waren we zo overtuigd v een jongen dat we die naam al heel snel hadden en de meisjesnaam pas later..en ik twijfelde nog steeds tussen 2 meisjesnamen maar omdat we zo overtuigd waren v een jongen liet ik t rusten..totdat ik smorgens TIJDENS de weeen tegen mn man zei;en wat nou als het wel een meisje is wat doen we nou dan met naam??nou dat overlegmomentje was maar goed want een paar uurtjes later was onze mooie meid daar!

dus ik bedoel maar het kan nog later..alhoewel we er nu heel vlot uit waren voor zowel jongen als meisje.
succes!!!

hoi
wij wisten van onze oudste zoon wel al vrij snel een maar van de tweede niet zo en nu van ons derde wondertje wel al en die naam past ook nog een goed bij onze namen

toen ik zwanger was van mijn tweeling wist ik voor twee meiden een naam, voor een jongen en een meid maar niet voor twee jongens. We hadden maar 1 jongensnaam, toen de bevalling begon, de eerste een zoon was en geboren gaven we heb die naam, de tweede was ook een zoon en toen zei ik heel spontaan we noemen hem isaak-mathias, terwijl we over die naam helemaal niet hadden gesproken.
Bij de andere kinderen hadden we al heel snel een naam, en de naam voor dit kindje hadden we al voor ik nog maar zwanger was.

[Auteur]

Berichten