Hoi lieve meiden

Ik ben nu echt evn de weg kwijt hoor…
Vandaag is voor mij echt een rotdag. Heb gelukkig kunnen regelen dat ik de middag vrij heb, dus hoef niet zo heel lang de schijn op te houden….

Heb ik net mijn moeder aan de telefoon…vraagt ze ineens of ik chagarijnig ben ofzo…. Ik zeg dus gewoon ja, want ik ben dus toch ongesteld geworden. Krijg ik een hele tirade van haar waarom zij daar de dupe van moet zijn!!!!!

Ik zou toch denken dat zij (ze heeft zelf 8 jaar gewacht tot ze zwanger was) me juist zou begrijpen… Ik ben gewoon heel bang dat mij hetzelfde lot boven het hoofd hangt (en dan heb ik het nog niet eens over de 10 jaar van mijn schoonoudres) Dit is toch noet zo raar?? of zie ik dat nou verkeerd??

Zit dit echt met tranen over mijn wangen te schrijven, ben echt compleet overdonderd. Juist bij haar moet ik toch mijn hart kunnen luchten?? Nu ben ik dus helemaal alleen thuis, mijn man komt pas om 6 uur, en mijn vriendin pas om 5 uur. Wat moet ik nou???

Sorry, hoor, maar ik wist niet waar ik dit anders even kwijt kon……..snik…

Liefs Annet

He Annet,

Balen mag hoor. Ik zag je berichtje verschijnen en dacht meteen maar even reageren. Vervelend dat je moeder je niet die steun kon bieden die je even nodig hebt.
Ik kan me voorstellen dat de geschiedenis van je ouders en schoonouders je een beetje moedeloos maken.
Anders kom even op de chat, kun je daar wat live steun vinden.

Succes
Juup

Och  Annet toch,
Dat is niet zo leuk hoe je moeder reageerde. Juist zij moet toch weten hoe je je voelt en wat je doormaakt.
Kan me voorstellen dat je je behoorlijk kl*** voelt.
Héél véél sterkte en een dikke
Liefs Rene

Ach meissie toch!! Wat naar voor je.. en het ios zeker niet zo aardig van je moeder om eerst even na te denken voordat ze zoiets zegt!

Een flink potje huilen lucht op, maar je kan ook even je moeder terugbellen en uitleggen waarom je haar reactie niet zo op prijs stelde.

Sterkte en geef de moed niet op!!
Ik ben zwanger geworden (nu 8weken) na verschillende hormoon behandelingen, dus ik weet hoe het voelt als het maar niet wilt lukken.

Liefs,
Bien

Hoi Annet,

wat vervelend he zo'n moeder die er weer helemaal niks van begrijpt. Ik ken het zo goed mijn moeder denkt altijd aan haar zelf. Ik ben nu wel zwanger 27 weken om precies te zijn, en heb al een aantal malen naar mijn hoofd gekregen dat ik het helemaal niet aan kan twee kinderen, heb nu een scheet van een zoontje en krijg er nu nog een kindje bij. Ze zegt dagelijks tegen mijn zoontje dat ie maar bij haar moet komen wonen "want je moeder zorgt niet goed voor je"????????? NOU JA, mijn zoontje heeft werkelijk alles wat zijn hartje begeert hij ziet er verzorgt uit mooie kleding en dan zo''n reactie van je moeder je bloed eigen moeder. Ik snap dat je heel erg in de rats zit, dat je denkt dat het bij jou ook zo lang zal duren, ik weet dat het moeilijk is maar ik denk dat je je gedachten niet zover vooruit moet laten gaan. Ik heb geen idee hoe lang je al bezig bent, maar ik was bij mijn eerste pas na 19 maanden zwanger wat ik echt lang vond, ik moest op een gegeven moment naar de gyn om te kijken wat er aan de hand was, op 1 of andere manier ben ik toen erg ontspannen omdat ik dacht van nu gaan ze er wat aan doen en toen poef   ik liep nog geen 2 weken in het ziekenhuis en ik was zwanger. NU bij deze zwangerschap was ik na 2 rondes al zwanger.
Probeer je niet te veel van je moeder aan te trekken ook al is dat nog zo moeilijk, of bel ze op en vertel de waarheid. Zeg tegen haar dat je bang bent dat het bij jou ook zo lang gaat duren en dat je daarom iedere keer erg teleurgesteld bent als het weer niet gelukt is.

Nou ik hoop dat je wel een leuk weekend krijgt en ga met vol goede moet de volgende ronde in, doe andere dingen als normaal in deze maand en probeer een keer niet op de dagen te letten wanneer het het beste uitkomt, ontspan 1 maand en kijk wat er gebeurt.

veel sterkte en ik hoop dat het deze maand gaat lukken ik duim heel hard voor je

dikke knuffel van Leonie

zooooo ff geknuffeld!!!

Ik kan me goed voorstellen dat jij je zo voelt, je hebt nu op dit moment iemand nodig, en dat heb je niet!! Kop op meid, je tijd komt echt, huil nu maar even lekker uit, dat is goed. Nog wat knuffels? Kome ze……

liefs janine

Heej.

Nou ik wil je wel troosten hoor. Kan me voor stellen dat dit nog al k*t voor je is.

Ik hoop voor je dat het snel raak is. En wat je moeder is over komen hoeft jou niet te over komen. Ik weet dat het erg voor de hand ligt, maar het hoeft gewoon niet zo te zijn.

Ook kan het zijn dat je er helemaal mee bezig bet en zo met die angst in je hoofd zit dat het allemaal gewoon niet lukt. Een vriendin van mij heeft dat ook gehad. Zo erg dat ze zelfs ivf ofzo heeft gehad. Op een geven momend zeiden de artsen sorry maar het is gewoon niet mogelijk voor jou om zwanger te worden. Ze kon nog kiezen voor nader onderzoek enzo maar dat heeft ze niet gedaan.
Ze heeft een huis gekocht samen met haar vriend heeft zich helemaal op het huis gestort en wat denk je????????
Zwanger omdat ze er gewoon niet meer mee bezig was.

Van je moeder vind ik het echt onbegrijpelijk. Zei moet echt als geen ander weten hoe jij je voelt. Soms zijn moeders gewoon dom en in zich zelf gekeerd. Ik zal als ik jou was het stukje wat je hier schreef uit printen en onder de neus drukken. Misschien dringt het dan tot haar door.

Heel veel succes met alles en sterkte met je moeder.

Groeten Annisa

Lieve lieve meiden

Ondertussen ben ik natuurlijk wel een keer opgehouden met huilen.
Het zal waaschijnlijk ook heus wel goed komen.
Alleen ben ik nu toch wat nerveus omdat ik over een uur echt met haar geconfronteerd ga worden, in een zaal vol mensen waar ik me dus echt even in moet houden. Ik hoop maar dat zij dat ook doet……

Gelukkig heb ik geen printer anissa (zo schrijf je dat toch?) want ik denk dat ze zou exploderen en me het komende jaar niet aan zou kijken. En dat is nou wel weer heel erg drastisch…….. Ik heb wel heel veel nagedacht hierover, en ben toch wel tot de conclusie gekomen dat we echt eens even moeten praten. Ik ben toch verdorie gweoon een volwassen vrouw!!!! Niet meer alleen haar dochtertje die toch wel doet wat ze zegt!

Nou goed, ik ga zo maar eens. Be heel benieuwd
In ieder geval allemaal hartstikke bedankt voor jullie lieve woorden.
Doe jullie nooit meer weg!

Liefs en knuffels Annet

Ooohh lieve Annet. Wat een ellende!
Waarom vinden sommige mensen het toch zo moeilijk zich in een ander in te leven he?? Van die vent van mij krijg ik ook absoluut geen steun.
Maar je eigen moeder…… Hoop dat jullie een goed gesprek kunnen houden zonder al te veel geruzie en dat je moeder inziet dat ze niet zo tactisch is geweest.
Vind het moeilijk de juiste woorden te vinden zoals je leest.
Ennieweej, hoop dat je mannie je strakkies goed op kan vangen.
En als je je ei kwijt wil weet je ons altijd te vinden he!

Dikke ,

TeHa

[Auteur]

Berichten