ik heb de laatste dagen echt heel veel last van mijn emoties en vooral het huilen.. uit het niets huil ik gewoon en als mijn man vraagt waarom huil je dan kan ik alleen zeggen ik weet het niet want ik weet het ook echt niet, eerst kon ik er nog om lachen maar nu huil ik steeds vaker en begint het irritant te worden 🙁
ik heb ook hele erge zin in uhm.. sex gekregen en ik schaam me er soms wel bij :$ ik weet dat het er allemaal bij hoort maar soms is het best genant hahaha
iemand ervaring mee?

Liefst

hey,

ik herken die hormonen!! Weet je waar ik last van heb! Dat ik echt zomaar, ineens, heel erg boos kan worden. En dan weet ik dat ik overdreven reageer, en an weet ik waar het door komt, maar ik kan er niet mee stoppen…

Seks had ik vorige zwangerschap heel erg veel zin in steeds, maar toen vond mijn man het eng, dus deden we het bijna nooit. Nu vind hij het niet meer eng, maar, doordat we al een kleintje hebben rond lopen, ben ik meestal zo moe, dat ik er geen zin meer in heb 😛 Lekker zit de wereld weer in elkaar 😉

En dat huilen!! Wen er maar aan. Ik weet neit hoe het bij andere vrouwen zit, maar ik heb sinds ik de eerste keer zwanger ben geweest een gaatje in mijn traanbuizen gehouden volgens mij! Ik was, ook al voor ik zwanger was van de tweede, een stuk emotioneler dan voor de zwangerschap van mijn dochter…

Liefs,

T

gek is dat he, ikzelf ben juist niet een persoon die zo emotioneel is of iemand die snel huilt maar nu om elke klein dingetje begin ik echt te snikken.
Mijn man vond het eerst wel leuk dat ik zoveel zin heb in seks maar het lijkt wel alsof hij nu moe begint te worden en eronderuit probeert te komen hahaha

Dat boos zijn heb ik wel minder dan het andere maar als ik boos ben is het meestal s’ochtends als hij al naar werk is vertrokken als ik bezig ben met de afwas of iets anders merk ik dat ik vol zit met woede en best hardhandig dus soms gooi ik iets tegen de muur of op de grond (best eng eigenlijk) :$

op hol geslagen hormonen!!! hihi

Liefs,

Lahijan

P.s. Blijft dat huilen ook zo na de bevalling of is dat meteen over? want ik word er onderhand wel gek van, ik zeg wel dat ik het niet kan verklaren maar kan het ook zijn dat er opgekropte gevoelens naar boven komen? of is er meestal geen reden??

Liefs

Heel herkenbaar, die hormonen. Heb er de eerste drie maanden heel erg last van gehad en sinds deze week is het weer terug. Huilen om niks, ontzettend boos worden om een grapje. Of als mijn man vraagt hoe laat ik ga koken. Geen idee waarom, maar daar word ik het kwaadst om…
Heb gehoord dat je rond de vijfde maand inderdaad veel zin in sex kunt krijgen, schijnt te maken te hebben met de goede doorbloeding enzo. Zelf kan ik daar niet over mee praten, want heb er absoluut geen behoefte aan. Vind het ook niet fijn, alles is veel te gevoelig. Niet zo leuk voor mijn man, maar hij heeft gelukkig veel geduld haha.
Ze zeggen dat het huilen na de zwangerschap nog even aan kan houden, omdat je hormoonhuishouding niet meteen weer normaal is. Maar dat verschilt denk ik per persoon. Mijn ene vriendin heeft na de bevalling nog veel gehuild, de ander helemaal niet. De tijd zal het leren.

Nou ik wel hoor! Vooral toen de kraanzorg weg ging…

Klinkt bekend ik had voornamelijk een heel kort lontje de eerste paar maanden kon boos worden om praktisch alles en stond dan heel vaak te vloeken tegen de wasmachine of de droger en mijn vriend maar denken tsjoh die heb zin om de was te doen..die dacht dat ik stond te zingen in de badkamer inplaats van vloeken… wel komisch

[Auteur]

Berichten