Hallo allemaal weer eens een berichtje van mijn.
Nog 2 weken dan is er weer een jubileumjaar bijgekomen.
Op 19 mei zitten we op 11 jaar dat het wondertje ons niet gegunt is.
De laatste tijd krijg ik het er steeds moeilijker mee, er is even een periode geweest dat ik het naast me neer had gelegen.
Maar het speelt nu weer heel erg op.
Waarom is het ons niet gegunt, ik weet dat er heel veel vrouwen zijn die dit denken, maar toch 11 jaar vindt ik niet normaal meer.
Mijn man en ik zijn samen echt wel gelukkig hoor, maar ik mis iets. En vooral als ik eraan denk dat over een jaar of 20 á 25 wat heb je dan nog.
Ouders vallen weg, waar kan je verder dan nog op terugvallen.
Sorry, maar ik moest dit even van me af schrijven.
Dikke kus pxdt44

Wat een verhaal 11 jaar dat is een tijd zeg.
Kan me heel goed voorstelling dat jij je zo voelt.
Weet verder ook niet wat ik moet zegen.

Maar bij deze een dikke knuffel.

veel liefs

Pffff…. Het wordt voor jullie wel eens tijd, hoor!

Jullie hebben een tijdje geleden toch nagedacht over beginnen met ivf? Jullie gaan dat toch niet doen, begrijp ik uit je stukje?

Sterkte meid, het is een zware periode als je alles ineens weer beseft…

Liefs Daisy

Nou dat ook nog maar.
Vanaf 21 mei is mijn man doordeweeks voor zijn werk ook nog weg. Bah !!! Ik heb hem toch liever eind van de dag en ’s nachts bij me.
19 mei valt dan op zaterdag maar dat is al zo een rot datum voor me.
Vanaf die dag 2001 slik ik de pil al niet en op die dag in 2001 ben ik ook opgenomen in het ziekenhuis van een ingeklapte long 4 weken toen gelegen en uiteindelijk eraan geopereerd.
Vind dat al van die ellendige datums.
En het ergste die 11 jaar.
En Daisy het klopt met het ivf, zijn er tot nu toe vanaf gestapt.
17 mei is de rode duivel dag weer. Maar ik heb al ruim anderhalve week zulke zere borsten en ze zijn ook wat groter als anders. Maar ja ik geloof nergens meer in.
Moest dit weer even kwijt.

xxxx

Hoi

Wat een ellende he meis. Al die jaren. Hebben jullie wel IUI gedaan? Ik kan me je wel herinneren maar weet je verhaal even niet meer uit mijn hoofd. Er is bij jullie dus geen oorzaak? Geen uitsluitsel waar het aan ligt? Dan is elke maand maar weer proberen nog frustrerender. Eerlijk gezegd ben ik blij dat ik weet dat het aan ons beide ligt, anderzijds wel minder kans dus. Wij zijn ook 7,5 jaar “bezig”. Maar vandaag de 5e IUI gehad. helaas maar 3,6 miljoen zaadcellen.
Er is geen troostend woord groot genoeg voor deze pijn. Alle goede bedoelingen en andwoorden vallen in het niet, gewoon omdat je er niets aan kunt doen.
Sterkte,

Liefs Esther

Hoi Esther,

We hebben alle iui gehad.
En bij beide is er geen oorzaak te vinden.
Ik was zelfs nog bang met de iui voor een 2-ling want mijn man is er één van een 2-ling, maar ja was dan wel gelijk helemaal compleet geweest.
Liever dat dan niets.
En mensen die zeggen we nemen een kind of die al zeuren na 3 maanden daar kan ik echt niet tegen.
Maar ja het is helaas niet anders.
Maar ik ben nou 37 dus mijn klokje tikt wel door, ik heb gelukkig een cyclus waar ik de klok op gelijk kan zetten. Mag wel eens een dag of 2 schelen, maar klopt meestal wel.
Bedankt voor je berichtje
xxx

Pfft meid, 11 jaar al. Hoe is het voor de rest met je? Heftige tijd met je broertje achter de rug nu?

Hoi Supertje,
Met broederlief is het uitgepraat.
Hij is 24 jaar, maar zijn gedrag en doen en laten
niet hoor.
Het is verder een schat van een jongen, maar hij
weet nog niet wat er in de wereld allemaal is.
Ik zei laatst nog tegen hem, het is niet te hopen dat je vriendin zwanger is. Hij zei tegen me ik zal het wel leuk vinden. Dan denk ik jongen jullie hebben geen van beide een rijbewijs werken beide en zijn nog geen jaar een stel. Maar dat moeten ze maar uitzoeken. Want ik kan praten als brugman het dringt toch niet door. Maar verder gaat het wel aardig met me, op die verrekte 11 jaar na. Maar dat zijn momenten met me dat ik het er moeilijk mee heb.
xxxx

[Auteur]

Berichten