Pfff ik ben soms dagen zo emotioneel. Dat alleen thuis zitten…. weer even een opleving als Caileigh wakker is natuurlijk, maar daarna val ik weer in zo’n zwart gat.. Ik word er zo down van dat ik vervolgens ook weer nergens zin in heb, denk aan huishoudelijke taken om de dag door te komen. Ik had verwacht dat ik me wel langzaam weer op mn certificering kon richten voor het werk. Ik ben blij dati k een ruime planning heb, ik kan me er af en toe niet toe zetten. Zit een beetje te struinen op Facebook. Wil ook niet steeds naar mijn moeder lopen omdat ik merk dat Caileigh het ritme thuis echt nodig heeft en anders helemaal over de zeik is aan het einde van de dag..
Zo ken ik mezelf helemaal niet.. en manlief is op cursus dus thuiskomen doet ie voorlopig ook nog niet….
Nou maar even proberen te leren

Ik herken jou gevoel helemaal en daar komt bij mij nog bij dat ik hier net een jaar woon dus ook nog niet zo veel mensen ken… de meiden die ik ken die werken overdag gewoon dus die zie ik ook niet zoveel. ik probeer weer oude hobbys op te pakken, ik speel weer piano en gitaar en daarnaast idd het huishouden. ook probeer ik als het kan even alleen weg te gaan al is het alleen een blokje om:).

De tip voor mensen die thuis zitten is om een dagplanning te maken. Juist om te voorkomen dat je je niet fijn gaat voelen.

Bijvoorbeeld ’s ochtends het huishouden doen en ’s middags met de certificering bezig. Al is het eerst maar een half uurtje. Daarna even lekker wandelen met de kleine (als het haar slaaptijd is, in de kinderwagen gaat dat immers ook prima) of zelf even buiten gaan zitten bij goed weer. Een frisse neus doet een mens ook erg goed. Een lijstje voor dingen met slecht weer maken, is ook erg handig. En ruim op tijd terug op eten te koken.

Vooral niet teveel plannen, aangezien een baby zich niet altijd leent voor een al te strak schema. Probeer te genieten van de rust deze tijd. De natuur heeft deze juist ingebouwd zodat de moeder weer wat op krachten kan komen en het vaak zo is dat er nog gebroken nachten zijn. Het zal snel genoeg drukker worden als de kleine meer wakker is.

Misschien dat jouw moeder ook bij jou kan komen. Als is het alleen een korte visite. Dat breekt de dag wel weer lekker.

Ik ken het gevoel van eenzaamheid van bij mijn oudste. Achteraf snap je niet dat je niet meer van de rust genoten hebt, maar als je er middenin zit, dan frustreert het soms erg. Nu bij mijn derde vind ik het juist heerlijk als de oudsten op school zijn en de kleine slaapt :).

Groetjes,
Gerda

Ja hoor heel herkenbaar. Ik heb echt één lijst met dingen om nog te doen, maar ik blijf toch steeds bij dezelfde taken hangen. In het begin ging ik veel op pad, gelijk vond ik dat. Maar ook jake is dan niet te genieten. Helaas is het weer er nu ook niet naar om lekker te gaan wandelen en iedereen is aan t werk. Ik vind het nu fijn om uitgebreid te koken of nieuwe dingen uit te proberen. Dat kan makkelijk thuis. Gelukkig hebben we elkaar nog, alle lotgenoten op één forum 🙂

Btw. eergisteren nog in tranen ’s avonds, al dat gehuil, dacht dat jake helemaal niet lekker was. Gisteren even op visite geweest en ik zie weer het gelukkigste ventje van de wereld en volgens mij huilde hij even veel als de dag ervoor. Je eigen humeur kan je één heel ander beeld geven.

Ik herken het ook wel. Toen ik net bevallen was van mijn dochter wist ik ook niet meer wat te doen. Nu met 2 kids ben ook ik erg blij als het rustig is haha.

Maak idd in je hoofd een lijstje met dingen die gedaan moeten worden en dingen die je leuk vind. Maak hier elke dag een combi van. Zo heb ik lang niet altijd zin in het huishouden (wie wel hihi), maar wel van winkelen. Dus dan ga ik ’s ochtends in huis bezig en trakteer ik mezelf ’s middags op even naar de winkels gaan. Gewoon even neuzen en evt en leul tijdschrift kopen is al leuk. Mijn oudste vind het ook al erg leuk haha. Tis al zo erg dat als ik haar ophaal vaan de psz dat ze eerst wil winkelen en dan pas naar huis hihi.

Maar probeer toch ook te genieten meid!! Over een poosje zijn ze weer langer wakker en kun je niet wachten tot ze naar bed zijn en je even op de bank kan. Hoelang heb je nog verlof dan? Ik helaas nog maar 1 weekje!

Succes!
Liefs ciomama

Het zijn ook maar een paar dagen dat ik me zo voel, vanmorgen was weer even zo’n momentje en dan moet ik het even ventileren. Ik ben vanmiddag begonnen met het opruimen van kantoor, daar hik ik al weken tegen aan en als ik voorstel om te beginnen is het ‘nee geen zin’ dus nu moeten we het wel afmaken want hij kan niet meer bij zijn computer haha (of ben ik nu erg gemeen *grinnik*)

Ik heb nog 4,5 week verlof en daar ga ik zeker nog van genieten hoor! Vanmorgen was gewoon even een rot ochtendje, iedereen die ik vroeg langs te komen kon niet. En nu ben ik gewoon lekker bezig, bijna weer tijd voor een fles en ik heb mezelf beloofd na dit gebeul te genieten van een warm bad als mn man thuis is. Moet goed komen dus!

goh dacht dat het aan ons lag
manlief en ik al een week op elkaars lip, slecht weer en ziek. gisteren waren we aan het foeteren joh
was zo blij dat hij vandaag weer aan het werk was
eindelijk weer mijn ritme, hij is nl langslaper en ik neit, ik wil alle gordijnen en ramen open, hij weer niet
dan mis ik de opvang wel hoor
de tijd voor jezelf, vanaf half 8 slaapt mara wel maar jonna nog niet en ik ben echt wel bekaf tegen die tijd
een hele lijst wat ik in huis nog wil doen maar dat is weer niet te combineren emt de kids
waar is het mooie weer dan kunnen we wandelen naar de stad, bieb, park Heerlijk lijkt mij dat
moet zeggen dat ik nu met mijn 2e meer ritme heb, ook omdat mara haar ritme zo heeft en met 2 ga je neit zo makkelijk ff naar een winkel ofzo

Ja af en toe voelt het wel als huisarrest ofzo. Zeker met slecht weer. Door m’n bekken kon ik helemaal weinig. Wonen op de 1e verdieping zonder lift, dus met een pijnlijk bekken een reiswieg en onderstel naar beneden en weer omhoog sjouwen ging echt niet. Helemaal aan huis gebonden, kon geen kant op. Nu vraag ik gewoon iemand mee die dan kan sjouwen :-). Ben ook regelmatig zelfs een soort van jaloers op manlief, omdat hij kan gaan en staan wat hij wil en ik moet telkens overal rekening mee houden ivm borstvoeding. Maar ik maak het ook wel erger dan het is hoor. Dan is ie 2 uurtjes weg en dan roep ik: ‘En je bent ALTIJD weg!’Hahahaa… natuurlijk niet waar. Maar goed, hij begrijpt mn frustraties wel gelukkig.

[Auteur]

Berichten