Hallo zwangere vrouwen.

Ik ben ”Missmusic” en ik ben 19 jaar.
Een tijdje geleden ben ik onverstandig geweest met een jongen, en ja hoor… zwanger. Ik hield dit zelf voor onmogelijk aangezien ik flink wat overgewicht heb en ook PCOS heb. De dokter vertelde mij op mijn 15e dat ik heel misschien wel zwanger kon raken, maar niet op de natuurlijke manier. Ik heb een lang traject met hulpverlening achter de rug, en ben op mijn 16e uit huis gegaan. Instelling in, instelling uit. Momenteel woon ik ”begeleid” wonen, maar zit hier helemaal niet op mijn plek, helemaal niet nu ik zwanger ben. Het is hier toegestaan om te blowen en om te drinken. Toen ik een positieve test in mijn handen kreeg ben ik gelijk gestopt met blowen.. Wat ik toch echt te veel deed. Eergisteren heb ik de papa verteld dat ik zwanger was.. En de reactie die ik verwachtte..die kreeg ik. Hij zei: ”Als jij niet doet wat ik zeg, en geen abortus doet dan zoek je het maar uit en wens ik jou veel succes” Daarna maakte hij me uit voor slet omdat ik volgens hem met heel veel jongens naar bed was geweest naast hem. ( Hij is de enige in een lange tijd ) Ik vroeg hem of hij wel wou weten wanneer ik bevallen was.. Maar dat boeide hem ook niet. Ik moest hem met rust laten zei hij. Omdat hij geen plannen had om een baby te krijgen, accepteerde hij het niet.. DUS was hij de vader niet. ( Zijn beredenering) Ik heb het erg erg moeilijk mee omdat ik het heel erg vind voor mijn ongeboren kindje. Maar abortus is gewoon geen optie… en soms heb ik buien dat ik het niet meer zie zitten en uit wanhoop denk.. Moet ik het dan maar weg laten halen? Maar uiteindelijk kom ik tot de conclusie dat dat gewoon geen optie is. Ik vind dat als ik zelf onverantwoordelijk met iemand naar bed kan gaan.. Ik ook de consequenties daarvan moet dragen. Ik zie het als een wonder van God. ( Ookal was het niet gepland ) Ik ben vandaag precies 7 weken. En ik voel me echt heel erg beroerd. Ik kan niks eten want alles komt eruit.. En ik zit onder de puisten 🙂 Verder ben ik ontzettend moe en humeurig. Ik hoop dat ik binnenkort weer iets kan eten.. want dit schiet niet echt op 🙂

Ik wou dit gewoon even delen.. gewoon omdat het misschien een beetje oplucht. Thats all 🙂

Liefs, een zwangere dame.

Oh meid toch wat een verhaal.
Ik ben er een beetje stil van….

Er zijn zoveel onverstandige dingen in de wereld en meer dingen die niet goed voor je zijn, dat weet je vast allemaal maar dat neemt de zwangerschap en de liefde die je nu al voelt voor je baby niet weg.

Het is erg hard van je ex dat hij zo reageert. Wel de lusten, niet de lasten. Dit kunnen inderdaad de consequenties zijn. Samen zou je dat kunnen gaan handelen. Jeetje meid, het wordt pittig. Maar dat weet je vast wel.

Ik hoop dat je de juste mensen om je heen hebt die je kunnen helpen en steunen de komende tijd.
Hier op dit forum ben je van harte welkom, welke achtergrond dan ook en kun je van alles vragen en lekker kletsen en klagen.

lieve groetjes

He meis, wat een rot situatie zeg! 3 januari dus uitgerekend….

Ik vind het heel erg dapper dat je wel de zwangerschap wilt uitdragen! Weet je huisarts er inmiddels van? of je begeleiders op je begeleid wonen? misschien niet onverstandig!

wens je heel erg veel sterkte en hoop natuurlijk voor je dat je je gauw beter gaat voelen!

X

hey missmusic

het verhaal klinkt hier heel erg bekend helaas.
ik was 23 toen ik onverwacht zwanger raakte van toen al mijn ex. en ook hij wilde niets met mij of het kind te maken hebben.
ik woonden toen nog bij mijn ouders die net uit elkaar gingen en mijn vader wilde mij niet langer in huis toen hij hoorde dat ik zwanger was. ik heb toen een eigen huisje gekregen en heb een prachtige gezonde zoon gekregen. ik was en ben super blij met hem en zou nooit meer znder hem kunnen. laat je dus niet overhalen dingen te doen waar je niet achter staat! 😉

mag ik je een tip geven? zoek hulp bij de finacien want het is zwaar en er zijn allemaal regeltjes en potjes waar ik niets van af wist in het begin, nu ik daar gebruik van maak is het leven een stuk makkelijker! 😉

en verder wil ik je zeggen vergeet niet te genieten want dat schiet er door ale zorgen wel bij in weet ik uit ervaring.

ik ben nu na een relatie weer alleen terwijl we samen bezig waren met een tweede kindje wat helaas toen niet lukte. na 1 jaar alleen met mijn zoon heb ik besloten om alleen voor nummertje 2 te gaan met behulp van een donor. en nu ben ik 7 januari uitgerekend.

we hebben die mannen niet nodig we zijn zelf sterker dan we meestal denken hoor!

succes en genieten he!

groetjes muppet

Dankjulliewel! Doet me goed om dit te lezen:) En het luchtte inderdaad wel een beetje op 🙂

@2ewonder:

Mijn ouders en broer en zus weten het, en ze willen me steunen. Ook de leiding hier weet het.. Ik wil snel opzoek naar een Moeder kind huis…

Waar ik me ook erg schuldig over voel is dat ik geen relatie had met die jongen… Het is denk ik heel slecht, maar zijn gewoon 2 dagen met elkaar opgetrokken… just for the sex. En ik voel me daarom heel schuldig dat mijn kindje niet uit liefde verwekt is.. 🙁

ik snap je, maar het feit dat je het kindje op de wereld wil zetten, tekent van heel veel liefde voor je ongeboren kindje!

Weet dat je hier zowiezo ook altijd je verhaal kwijt kunt!

ik zie mijn zoontje niet als ongelukje maar als kadotje het moest gewoon zo zijn! schuldig voelen hoeft dan helemaal niet 😉

als je maar van je kindje houd komt het allemaal goed!

Hey meid,

wat een vervelend bericht om te lezen. Het lijkt een beetje op mijn verhaal ! Ik zit bij de decemberclub maar kwam hier even kijken en kon het niet laten te reageren.
Ik wens je heel veel succes en laat je vooral niet gek maken (ookal is dat soms moeilijk, i know) maar stress is voor jou en je kindje niet goed.
Waar woon je? Misschien kunnen we contact opnemen via de email ofzo. Ik ben zelf 21 en ken weinig andere jonge mama’s en zeker omdat je verhaal op de mijne lijkt.

[Auteur]

Berichten