Hoi Dames,
het eindeloze wachtbankje. Volgens mij is deze achtbankje deze keer wel kilometers lang!
vandaag dag 76.
nog geen ongi te bekennen.
afgelopen vrijdag was de HA er niet, assistente mocht de uitslag van de echo niet geven. De arts die wij bij het gesprek 3 weken geleden hadden was op vakantie en werkt morgen weer. Maar hij zat al helemaal vol gepland toen ik vrijdag een afspraak wilde maken. Nu woensdagochtend om 8.50 uur.
Ik heb weer gevraagd of mijn man mee wil… want tja. Vorige keer wat onderzoekjes… nu alle uitslagen naast elkaar en wat dat kan betekenen en evt. doorverijzing e.d.
Maar ja,. mijn man heeft nachtdienst en zou juist ’s morgen om 7 uur gaan slapen. Maar ja… komt wel goed… we overleggen nog wel even hoe hij dan zijn dag in wil gaan plannen.
Ik werk nu een soort van thuiszorgidee. Een cliënt waar ik om 8.30 uur moest zijn vertelde ik dat ik naar de ’tandarts’ moest, controle van 10 min en reizen. dus tegen 9.30 uur er pas zou zijn. vind ze gelukkig geen ount. anders was ik om 6.30 uur gekomen, maar dit is haar vrije dag, dus dat kan ik echt vergeten!
Dit vind ik erg mooi, dat de cliënt zo meelevend is. OOk al weet ze verder niets. 🙂
Hoe gaat het verder met de mensen die nu op het wachtbankje zitten?