Dank jullie wel voor jullie reacties.
Ik weet gewoon niet hoe ik hier mee om moet gaan. Elke ochtend wordt iknu wakker en denk dan wat een nare droom zeg, totdat ik goed wakker ben en besef dat het de werkelijkheid is… ik moet dan alleen maar huilen. ik kan dit niet. ik ben hier niet sterk genoeg voor. hoe kan hij nou weg zijn. wat is er met hem?
Ik ben bang dat ikniet goed voor mijzelf zorg nu.
Ikheb over 3 weken de 20 weken echo. laat ik hem meegaan of doe ik het alleen?
Laat ikhem meegaan en hopen dat hij meer betrokken is bij ons en de zwangerschap zoat hij wellicht later spijt krijgt en bij ons terugkomt wat?
hoe moet ik dit aanpakken. hij zegt ruimte en rust nodig te hebben. die moet ik hem ook geven neem ik aan. wat is de beste opstelling van mij naar hem toe?