Hai Allemaal.

Tja ik ben nu 17 weken. En paar dagen geleden is mijn man de deur uitgegaan. Hij kampte al een tijd met wat issues maar nu blijkt dat hij een stevig geval van een midlifecrisis heeft. Hij is ook 1 malig vreemdgegaan en ik kwam erachter dat hij op t punt stond een kort reisje te maken net een meisje v 25. waar ik op tijd bij was. Hij heeft niet echt moeite gedaan zijn sporen te wissen. Hij zegt dat hij een signaal wilde afgeven omdat t niet Gied met hem gaat. Een noodkreet. Hij beseft zich ook dat wat hij heeft gedaan verschrikkelijk is en dat hij een klootzak is.
Het lijk wel of ik in een slechte film zit.

Hij vind t vreselijk wat hij mij aandoet en ik geloof hem. Hij is echt zichzelf nietmeer en hij vond t vreselijk. Ik heb op een gegeven moment gezegd nu klaar ik gen zwanger ik wil rust ik Jan niet meer Nasr je kijken en pak je spullen. Hij is nu weg en heeft die ruimte ook nodig. Maar ik mis hem. Ik hou van hem hij Is de vader van mijn dochter en van t kindje in mijn buik. Ik ben zo intens kapot en verdrietig. Ik wil mijn gezin terug.

jeetje wat een verhaal zeg! wat vreslijk. ik ben zoiezo wel klaar met al die mannen. want mijn ex is ook een kwal. maar ik snap heel goed dat je hem mist. maar je kan ook zoder hoor! ik vind het wel erg dat hij er niet met je over kon praten. er zo achter komen lijkt me niet erg fijn.

wat hebben jullie nu afgesproken? even tijd om beide op adem te komen kan even heel goed zijn. dan pas weet hij wat hij mist!

hou je taai. en probeer er over te praten dan word ales duidelijker in je hoofd.

heel heel succes! en denk aan je zelf en de kinderen 😉 dat is niet egoistisch dat is soms gewoon heel hard nodig.

groetjes muppetje

Oh meid wat een verhaal! Heel erg voor je! Ik hoop dat je je kan concentreren op je dochter en je zwangerschap. Heel veel sterkte en kracht voor de komende tijd.
X

Idd wat een verhaal!! En dat zo als je zwanger bent…. hoor eigenlijk in het sept forum thuis maar wilde ff reageren!!

Mijn partner en ik zijn ook ff uit mekaar geweest, ook vreemdgaan van hem, depressie en wist niet wat hij wilde!! 3 maanden later besefte hij/wij dat we niet zonder elkaar konden en zijn een nieuwe start begonnen!!
We zijn er gelukkiger en sterker door uitgekomen, als jullie echt van mekaar houden en missen dan komen jullie hier wel uit!!

Zo niet, denk aan jezelf en aan de 2 kids!!
Heel veel sterkte toegewenst de komende tijd….het zal niet makkelijk zijn!!

Dank jullie wel voor jullie reacties.

Ik weet gewoon niet hoe ik hier mee om moet gaan. Elke ochtend wordt iknu wakker en denk dan wat een nare droom zeg, totdat ik goed wakker ben en besef dat het de werkelijkheid is… ik moet dan alleen maar huilen. ik kan dit niet. ik ben hier niet sterk genoeg voor. hoe kan hij nou weg zijn. wat is er met hem?

Ik ben bang dat ikniet goed voor mijzelf zorg nu.

Ikheb over 3 weken de 20 weken echo. laat ik hem meegaan of doe ik het alleen?

Laat ikhem meegaan en hopen dat hij meer betrokken is bij ons en de zwangerschap zoat hij wellicht later spijt krijgt en bij ons terugkomt wat?

hoe moet ik dit aanpakken. hij zegt ruimte en rust nodig te hebben. die moet ik hem ook geven neem ik aan. wat is de beste opstelling van mij naar hem toe?

Meid wat verschrikkelijk moeilijk is dit en voor ons buitenstaanders is het makkelijk advies geven omdat we niet voelen wat jij voelt.
Nu zeker in het begin is het voor jou erg lastig omdat jij je rust hierin moet vinden.
Probeer bij jezelf te blijven en wel goed voor jezelf en je 2 kleintjes te blijven zorgen. Ga proberen dat je prioriteit te maken want je dochtertje en je kleine kunnen niet zonder jou zorg.
Zoals ik het nu lees bij je zou ik hem niet meevragen naar de echo hoe moeilijk ook om de vader van je kind te negeren hierin. Ik denk dat het voor jou alleen maar onrust meebrengt en dit is een hele belangrijke echo voor jou. Vraag je moeder of een vriendin mee. Als hij het echt zo belangrijk vindt en weer echt betrokken wilt zijn dan komt hij wel.
Probeer nu je rust te vinden in je kleintjes.

Heel veel sterkte!
X

Dank voor jullie reacties.
ik weet niet hoe ik de afgelopen week ben doorgekomen.maar ik ben um doorgekomen…met pijn moeite veel huilen en stress. maar ik probeer voor zover dat mogelijk is de stress zo veel mogelijk te reduceren.

Het wordt mij alleen wel lastig gemaakt. Hij vraag mij hem ruimte te geven en hem niet met mijn dingen lastig te vallen. alleen als het over onze dochter gaat. en vervolgens smst de beste man mij elke dag met wat zijn jullie aan het doen of wat gaan jullie doen. wat is dat nou??!!

hij kwam gister langs voor onze dochter en hij zag er miserabel uit. ondertussen doe ik zo normaal mogelijk. dat is het beste lijkt mij. ik weet alleen niet of ik hem wel bij de 20 weken echo en de 3d echo wil betrekken. waarom zouik na wat hij zijn gezin nu aandoet?

Ik snap niet hoe een man (alhoewel dat is hij in mijn ogen niet meer) zijn vrouw kind en ongeboren kind in de steek kan laten… ik bedoel hij verwoest gewoon 3 levens met zijn egoisme of whatever his deal is… bah!!

nogmaals dank voor jullie reacties.

Aichaaatje

Hoi meid, hoe gaat het nu met je? Trek je het allemaal een beetje?

Hey meid,

Wat een zorgen! Goed dat je duidelijkheid hebt gegeven. Als het niet meer gaat moet hij even de deur uit. Maar neem die afstand dan ook. Dus maak hem duidelijk dat hij niet meer mag smsen maar dat alles per telefoon gaat. Ten slotte heeft hij rust nodig en is hij vreemd gegaan. Stel paal en perk aan het contact. Niet willekeurig en op elk moment. Maar spreek af dat hij jullie dochter 1 keer in de 2 dagen mag bellen, op een afgesproken tijd en dat het daar voorlopig bij blijft. Laat hij eerst zijn zaken maar eens op orde krijgen en er achter komen wat hij wil. Spreek af met hem op welke dag (1 keer in de week ofzo) jullie praten over de situatie. Alle vragen en gedachten zal hij tot dat moment moeten opsparen. Laat het hem opschrijven ofzo.
Dan krijgen jullie allebei rust.

het kan gewoon niet zo zijn dat hij vreemd gaat om een signaal af te geven, vervolgens in een midlifecrisis te belanden, tijd voor zichzelf wil en dan ook nog eens op elk willekeurig tijdstip contact zoekt. Bescherm jezelf en maak duidelijk dat je je ook wel zonder hem redt. Maak je niet afhankelijk en zit niet huilend aan de telefoon als ie belt, ook al mis je hem…
Wil hij terug komen?? Wil jij dat ook? Maak dan duidelijk afspraken en gaat niet over 1 nacht ijs. Laat hem er flink zijn best voor doen. Doe eerste tijd de weekenden en bouw dat dan uit als dat goed gaat.
Laat niet met je sollen!! Ook al is hij de vader van jullie kids. Hij moet zijn verantwoordelijkheid nemen. Vreemdgaan is juist weglopen van problemen en je niet realiseren dat je een gezin hebt. Daar zitten consequenties aan!

Sterkte ermee het zal niet makkelijk zijn!

[Auteur]

Berichten