Hoi allemaal…..

Nou.. oktober 2013 clubje… daar mag ik me vol trots ook bij aanmelden.. maar ook nog wel huiverig..!

31 jaar, moeder van een dochter van bijna 7 jaar (mei, wat gaat de tijd zoooo hard!)

Nu meer dan 1.5 jaar aan het “proberen”. Helaas een miskraam gehad, kregen bij 11 weken echo te horen dat het met 8 weken gestopt was. Hele ellende met natuurlijk, pillen, curretage en na-weeën gehad…
En dan begint het weer van voor af aan…

Nu EINDELIJK na weer een half jaar, bleef de ongesteldheid uit.. zou t dan echt zo zijn. Durfde gewoon niet eens een test te doen. En heb er ook 2 moeten doen voordat ik t geloofde…
O wat waren we blij, maar ook nog zo huiverig.
De vorige keer ging het tenslotte ook verkeerd.

Verloskundige gebeld, afspraak voor een vroege echo bij 8 weken (18 maart).
Maar bij 6 weken… SCHRIKKEN. Ging naar het toilet… bloed … aaarrgghhhh t zal toch niet.
Gelijk de VK gebeld, mochten gelijk komen voor een echo…
En…. 6 weken en 4 dagen een sterk kloppen hartje… OEF !
Dat was even schrikken, en opluchting. Bloeding kan alles geweest zijn…
Maar goed.. we zijn er dus nog zekers niet. Volgende week maandag weer een echo… t blijft zoooooo spannend…

(uitgerekend 25 oktober 2013)

Lfs.

Hoi Schanske,

Wat fijn dat toch alles goed bleek te zijn zeg! Kan mij voorstellen dat je het ontzettend spannend vindt. Ik heb net als een aantal hier ook een mk gehad en dat maakt het toch altijd extra spannend. Probeer toch te genieten.

Goede zwangerschap gewenst!

poeh wat een schrik zeg! en wat een opluchting dat alles goed is! gelukkig ook vele positieve verhalen met bloedingen en gezonde kindjes! ik hoop dat je ondanks dit alles toch kan genieten..
Ik weet uit ervaring ook hoe moeilijk dat is na een mk..

ik wens je ook een goeie zwangerschap! en een super mooie echo ober een weekje!

Hoi Schanske,
Ik herken wat je schrijft. Ik heb vorig jaar een miskraam gehad en nu bij 6 weken een flinke bloeding in het weekend. Gelukkig had ik op dinsdag (wk7) erna al een aspraak met de verloskundige staan, dus snel kunnen kijken. Eigenlijk had ik alweer afscheid genomen en was me emotioneel al weer aan het voorbereiden op wat komen zou wbt miskraam. Maar toen zagen we een hartje kloppen. Zo’n gekke gewaarwording, maar ook heel mooi en ontroerend. ik heb me nog niet gehecht aan het kindje dat in mij groeit, laat het eerst maar 12 weken zijn geweest. Dan durf ik pas echt blij te worden.

Succes, ik hoop dat het voor iedereen goed blijft plakken!

[Auteur]

Berichten