Ik schrijf nooit iets van me af, maar nu heb ik er echt behoefte aan.

We hebben een dochter van 2 en begin dit jaar wilden we toch eigenlijk wel gaan voor de tweede. Gestopt met de pil en meteen de eerste ronde zwanger. Helaas is dit in april geëindigd in een miskraam na 6 wk. Na de miskraam kwam m’n menstruatie na 28 dagen weer door, net zoals in gewend was.

Eind juli opnieuw zwanger en dit eindigde ook in een miskraam, nu na 7 weken. Ik hele erge buikpijnen gehad, zo erg dat ik paar keer bij verloskundige voor nacontrole ben geweest en op de rand stond doorgestuurd te worden naar gynaecoloog. Menstruatie bleef uit, na 31dagen test, negatief. Nogsteeds hele erge buikpijnen.

Tot ik vorige week naar werk ging en me heel beroerd ging voelen. Zo beroerd icm buikpijnen dat ik een black out kreeg en uiteindelijk zelfs met een ambulance naar het ziekenhuis ben gebracht. Hier heb ik eens spoedecho gehad en er was wel iets te zien. Dus ik dacht dat ik een curettage ging krijgen. Bloed geprikt, wat blijkt, ZWANGER!!!!!! Dit was echt complete verrassing en heb het niet zien aankomen. Wel leuke uitkomst natuurlijk, maar ben zo bang dat het wederom mis zal gaan. Elke keer dat ik na de wc ga ben ik bang dat er bloed in m’n onderbroek zit.

Zijn er dames die meerdere miskramen hebben gehad en erna wel zwanger met goed einde?? Hoe hebben jullie je door de eerste weken heen gesleept???!

Zo, dit lucht wel even op zeg:)

3 miskramen voordat ik een goede zwangerschap had. Angst blijft helaas. Ik kon bij de oudste pas na de 20 weken echo een beetje ontspannen. Heb in het begin veel echo’s gehad. Maar elke week vond ik nog lang duren. Ik voelde ze al heel vroeg in de zwangerschap bewegen. 14,5 week en 13,5 week. Dit hielp ook wel, maar ook gelijk weer stress als ik een dag niks voelde. Ik had ook weinig kwaaltjes, dus kon daar ook geen wijs uit. Succes en hopelijk is dit een plakker.

ghpokghfojighfokjghfpmnklxghfmnklghfmklghf

XXX Mario Henk Sjek Van Gelder-Götze

Hoi hoi, ik wist niet goed welk forum ik moest kiezen tot ik die van jullie las. Er zit mij het een en ander dwars en dacht misschien kunnen jullie mij advies geven.
Ik probeer al anderhalf jaar zwanger te worden. Ik heb vorig jaar met 6wkn ook een miskraam gehad. Ik had toen even een maandje nodig om bij te komen, dus niet gelijk weer gaan proberen. De volgende 3 maanden was me cyclus ook een beetje van slag. maargoed daarna tot nu toe weer gewoon een regelmatige cyclus gehad, ik ben vandaag bijna 2 weken overtijd, geen spoortje van mijn ongesteldheid te bekennen. Na de eerste en de vierde dag een zwangerschapstest te hebben gedaan en beide waren negatief, na 1 wk heb ik mijn huisarts gebeld en mocht een bloedonderzoek doen, die is ook negatief. De assistente zei tegen mij kijk het even aan, en probeer er vooral niet te veel over na te denken. Mijn zus en vriend zeiden hetzelfde. Maar toch vind ik het raar. Hebben jullie toevallig advies?
Alvast bedankt en sorry voor het lange verhaal. 😉 en succes

Soms sla je spontaan een cyclus over. Lastig, maar als je anderhalf jaar bezig bent zou ik eens om een doorverwijzing vragen.

@lot1986 Hey Lot, Ik heb 2 mk’s gehad in week 6. En ben nu 18 weken zwanger. Nog steeds ga ik soms naar het toilet en ben ik bang weer ongesteld te zijn geworden. Niet altijd, maar met vlagen. Ik vrees dat het toch wel een beetje gaat blijven. Je weet hoe het voelt om het te verliezen en dat het gewoon zomaar kan. Die ervaring gaat niet meer weg denk ik. 

Ik probeer er gewoon mee om te gaan. Dus ik heb de volgende tips voor je. Kijk maar of je er wat mee kunt: 

1. De tijd tussen de echo’s kan ook wat lang voelen, en ik merk zelf dat ik tussendoor behoefte heb aan meer bevestiging dat het kindje leeft. Ik mag tussendoor naar mijn VK om even naar het hartje te luisteren Als ik merk dat de onzekerheid de overhand neemt, maak ik gewoon een afspraak. 2 minuten en ik ben weer gerustgesteld. Dan kan ik weer genieten. 

2. In de babykamer komen twee sterretjes op de muur. Zo is mijn huidige baby los van de MK’s, maar zijn de MK’s wel wezenlijk onderdeel. Ze hebben allemaal hun plekje in ons (nieuwe) gezin. 

3. Ik maak geen gebruik van een doppler. Ook al zou dat een optie kunnen zijn. Ik doe het niet omdat ik denk dat als ik het hartje niet hoor/kan vinden, ik misschien in de stress ga schieten. Dus liever een tochtje naar de VK zodat ik zeker weet dat ik het hartje hoor. Dit kun je het beste voor jezelf beslissen. 

3. Ik verwacht dat zodra ik het kindje ga voelen, mijn onzekerheid weg gaat. Dan voel je het leven. 

4. Wij gaan een feestje geven na de 20 weken echo d.m.v. een genderrevealparty. Nu zou is dat eigenlijk nooit per se willen doen, maar ik vind het belangrijk dat we het leven wel gaan vieren. En het onthullen van het geslacht is dan wel een leuke manier. Onze eerste weken van de zwangerschap stonden toch in het teken van onzekerheid. We willen ook genieten en onze zwangerschap echt vieren. 

5. Let op andere signalen van je lichaam dat je kindje groeit. Zwangerschapskwalen heb ik als geruststellend beschouwd. Dan wist ik dat het groeide, en mijn lichaam het kindje koesterde. 

6. Geniet. Het is er nu. Wat de toekomst brengt… dat is in de toekomst. 

Hopelijk heb je er wat aan. Veel sterkte. 

[Auteur]

Berichten