Hai,

Ik wil dolgraag een 2e kind aangezien mijn kindje bijna 2 jaar wordt. Een broertje of zusje voor mijn kindje zou een grote wens zijn. Echter wil mijn man absoluut geen kinderen meer. Hij zegt dat niet te willen. Hij vond de beginperiode erg zwaar en wil dat niet weer meemaken. Het is zelfs zo erg dat hij niet eens meer met me naar bed wil *vrijen* Bang dat ik zwanger wordt?! Dit vind ik echt krankzinnig. Hebben jullie tips hoe hiermee om te gaan. Mijn moederhart huilt….:(

Oh wat een lastige situatie. Het heeft blijkbaar heel veel van hem gevraagd, zelfs zoveel dat hij niet het vertrouwen heeft om met je te vrijen. Mijn tip is blijf met elkaar praten. Er zijn twijfels, wantrouwen en herinneringen die je met elkaar moet delen. Hopelijk kunnen jullie voor elkaars standpunt begrip krijgen en vanuit daar verder kijken wat het beste voor jullie beiden is. Misschien dat hij er over een tijdje anders over denkt. Voor jullie kindje is de situatie zoals deze is bekend en vertrouwd. Vergeet niet dat er een kind bij van dit kind een hoop gaat vragen. Ze kunnen de verandering niet overzien en weten eigenlijk helemaal niet of ze dit wel of niet zouden willen. Het is een beslissing van jullie.
Ik hoop dat jullie eruit komen

Een tweede kindje moet je echt samen willen natuurlijk. Nu vind ik zijn reactie wel erg overdreven. Was jullie kleine een huilbaby? Want dan kan ik me er iets bij voorstellen. De oudste was hier heel makkelijk en de tweede een absolute huilbaby. De gebroken nachten zijn na 2,5 jaar nog niet voorbij. Blijven praten zonder ruzie te maken is belangrijk nu. En misschien even een stapje terug doen met je wens. Misschien over een tijdje er weer over beginnen. Overigens ben ik het niet met Myfteria eens dat een 2e kindje veel van de eerste vraagt. Ze weten binnen een korte tijd niet anders meer. Aandacht delen gaat vanzelf. Speelgoed delen op peuterleeftijd iets minder hahaha. Grapje hoor. Ze zouden hier niet zonder elkaar kunnen. Maar voor jullie verandert er wel veel met een 2e. Weet niet hoe de taakverdeling nu bij jullie is, maar dat zijn wel dingen waar je over na moet denken.

Een 1e kindje zet je leven helemaal op zijn kop. Alles veranderd, maar ook echt alles. En het 1e jaar is het zwaarst, maar wat is 1 jaar op een heel leven? Praat er met hem over hoe hij alles heeft ervaren jullie leven is natuurlijk drastisch veranderd. En hoe vind hij het nu, nu hij/zij 2 jaar is? En een 2e kindje is nooit hetzelfde als het 1e kindje. Was deze heel moeilijk kan de 2e wel super makkelijk zijn. Dat is vooraf nooit te voorspellen. Blijf met elkaar praten en is er iets waar hij moeite mee heeft misschien is samen met een professionele iemand praten een optie. Om de periode van de 1e nog te verwerken. Misschien had hij zich er wel heel wat anders bij voorgesteld en valt het hem behoorlijk tegen. Heel veel succes!!

Ik zou idd goed blijven praten. Slik je geen pil? Laat je man wel jou vertrouwen door een voorbehoedsmiddel te gebruiken zodat juliensexleven niet afhangt van het wel of niet zwanger worden.
Mijn man wilde eerst ook geen tweede, na praten rust geven praten zijn we er samen wel uitgekomen en bleek het bij hem vooral angst te zijn.
Altijd lastig zulke situaties want als je er niet uit komt moet een van de twee consessies doen en dat zijn geen leuke dingen. Laat het even gaan en werk eerst aan jullie vertrouwen, je kindje is pas 2 en dat is nu nog steeds pittig, als je kindje wat ouder is kan hij misschien in zien dat het niet alleen zwaar is maar ook zo leuk om een tweede kindje te krijgen.
Succes meid weet hoe je je voelt.

hallo ik heb in november 2014 en begin december 2014 een twee dagen wat licht bruinig bloed verloren wel op de dagen dat ik ongesteld moest worden officieel. maar dit was minder dan anders en minder dagen. zou dit al met een zwangerschap te maken kunnen hebben? want ben deze maand niet ongesteld geweest. alleen begin december dan dat kleine beetje nog. ik heb ook last van opgezwollen buik en opgeblazen gevoel aan onderkant van de buik. heb nog geen test gedaan. wie kan me meer vertellen?

Ik ken het. mijn hele lijf roept om een 2e (rationeel overigens minder) maar mijn man wil echt niet. Nee, daar blijft het bij. Hij vindt het ook niet echt nodig er echt over te hebben want nee is nee. Hij ziet alleen niet wat het met mij doet…..
Succes voor jou.

[Auteur]

Berichten