Nou meiden,
hoe sterk ik eergisteren nog het gevoel had dat het wel eens raak zou kunnen zijn, zo sterk dacht ik gister het tegenovergestelde. Na de lunch flinke rugpijn en bij thuiskomst naar toilet…. ja hoor, de rode duivels zijn gearriveerd.
Hoewel ik van te voren (vorig jaar) nog zoiets had van "vanaf april zien we het wel", en er in die zin dus nog geen "rekening" mee had gehouden, merk ik toch dat ik het jammer vind. Ik heb de afgelopen 2 weken me toch anders gevoeld dan anders. Desondanks kijk ik zonnig tegen de toekomst aan en weet ik dat het krijgen van een kindje / in verwachting raken niet zomaar gebeurd.
Ik duim natuurlijk voor iedereen die nu nog in spanning zitten……
By the way, mijn volgende NOD is precies de dag dat ik in het vliegtuig stap voor een weekje Tunesië….
Liefs, Kriebels