Hallo allemaal

Ben nu bezig om zwanger te raken van ons derde kindje. Heb zelf schisis (zit in de familie) mijn eerste kindje is geboren met schisis (ergste vorm). Na zijn geboorte hebben we een erfelijksheidsonderzoek gehad. Is bij mij niks uitgekomen maar het blijft 50/50 kans op een kindje met schisis. Wij zijn erg gelukkig met hem. Toen ik zwanger raakte van mijn tweede was ik toch wel weer bang. Gelukkig wees de echo uit dat er niks aan de hand was. Toen mijn dochter 3 maanden was kwamen ze erachter dat ze een heupafwijking had. 12 weken spreider 3 maanden gips en nog eens 3 maanden spreider. En ja hoor dit kwam ook voor bij mijn familie. Gelukkig zijn dit geen ernstige zaken maar het is wel vervelend. Nu willen we een derde en nu heb ik toch wel weer de angst van wat zal er nu dan weer gebeuren. De grootste angst is toch wel weer schisis. Herkennen jullie dit?

Groetjes Sharine

hoi hoi

ik geloof goed dat je bang bent voor een afwijking als je dit al mee gemaakt hebt.
maar als ik je verhaal zo lees dan hou je heel veel van je kinderen en kunnen ze goed leven met hun afwijking. en garantie krijg je niet in het leven. dus ik zou er voor gaan. je hebt genoeg liefde weg te geven en dat is toch het belangrijkste. wat houd die afwijking van je eerste kind precies in heb er nog nooit van gehoord.

veel succes ermee
groetjkes vickse

Hoi vickske

Je hebt ook helemaal gelijk hoor. Ben stapelgek op mijn kinderen. Ze zijn mijn alles. Schisis is ook het hetzelfde als een hazenlip. Mijn zoontje heeft een dubbelzijdige hazenlip lip, kaak en geshemelte spleet. We zijn ook al aan het proberen voor een  derde we zitten nu in de eerste ronde.

Groet Sharine

hoi Sharina,

bedankt voor de uitleg, en hazenlip ken ik wel en dat is volgens mij tegenwoordig toch goed te behandelen? en ik hoop dat je snel zwanger bent en dat alles goed verloopt.

groetjes Vickse

quote: sharine2 schreef document.write(friendlyDateTimeFromStr('09-04-2007 12:00:58'));

---

Hallo Sharine,

Ik herken je verhaal zo goed! Wij hebben 2 gezonde kinderen van 5 en 3. In nov.2007 ben ik, na een zw. van 22 weken, bevallen van een jongetje met ernstige afwijkingen. Bij de 20 weken echo bleek dat hij o.a een schisis had. Maar helaas bleek na verdere onderzoeken dat het veel erger was. Hij had trisomie 18 en totaal geen overlevingskans.
Je begrijpt dat de schrik er goed in zit. We zijn nu bezig voor een nieuwe zwangerschap. In ronde 3 zitten we. Wij hebben 2 gezonde kids, dus het moet gewoon lukken. Maar soms denk ik, waarom accepteren we niet dat we een gezonde meid en knul hebben en laten we het hierbij?
Maar de wens voor een derde (eigenlijk vierde) is zo groot, dat die toch overwint.
Ik vraag me ook af hoe ik de evt. volgende zwangerschap zal beleven. Vol angst?
Zal in ieder geval pas opgelucht zijn als ik de baby gezond en wel hoor huilen na de bevalling. Eerst nog maar eens zwanger raken…hihi.
Groetjes Marianne

[Auteur]

Berichten