Hé mama’s 

ik ben nu 28 weken en loop al vanaf 24 weken met gebroken vliezen. Lig nu ookal een aantal weken in het ziekenhuis. En merk dat mijn lichaam op aan het raken is. Ik heb 2 x heftig in de weeën gezeten, maar die zijn met weeënremmers en longrijpers tegen gehouden. Heb nu veel last van harde buiken. Nu blijkt dat ik ook veel te veel vrichtwater heb ondanks dat mijn vliezen gebroken zijn. Dit zorgt er voor dat ik ook sneller last heb van harde buiken en vroegtijdige weeën. Elke dag is mooi meegenomen dat ons prins in mij kan groeien maar lichamelijk raak ik gewoon helemaal op.  

heeft iemand hier ook ervaring mee? En kan mij misschien tips geven hoe ik deze weken nog kan overleven met veel pijn? Ze willen geen pijnstillers geven omdat als mijn lichaam het wel zelf over gaat nemen en de ontsluiting gaat verder ingang zijn ze bang dat de pijnstillers het onderdrukt. 

Dag supermama! 

Jeetje wat heftig allemaal. Weten ze ook waarom je vliezen zijn gebroken? 

Probeer door te gaan, het liefst tot week 37 tenzij er ingegrepen moet worden natuurlijk. Je hebt echt het geluk dat ze er op tijd bij zijn, je zoontje is echt beter af in je buik dan erbuiten. 

Ik heb zelf een prematuur kindje gekregen met 32 weken, de bevalling was helaas niet meer tegen te houden. Er werd tegen me gezegd dat ik niet bang hoefde te zijn en dat de technologie inmiddels zo ver gevorderd is dat de overlevingskansen heel gunstig zijn.. 

maar, niets kan het immuunsysteem van je kindje beter reguleren als jouw buik.. zo ook het huidje, onze zoon heeft een hele gevoelige huid bijvoorbeeld die we nog steeds goed moeten smeren (hij is 2 jaar). Hij is ook om de haverklap ziek. Om nog maar te zwijgen over de stress die ze ervaren van de onderzoeken (prikjes). 

Ik snap echt dat je het zat bent, maar hou vol! Je lichaam kan dit echt aan. overleg met je arts over hoe het met je gaat en vraag hulp, je staat er niet alleen voor. 

Lieve mama

 

Ik heb geen ervaring met langdurig gebroken vliezen maar wel met een baby die pré en dysmatuur geboren is. Zelf vanaf 27 weken plat moeten liggen en heb het uit weten te zingen tot 32 weken… maar ook dat was alles behalve makkelijk en ook slopend die onzekere tijd. Iedere dag dat je prins “binnenboord ” blijft is écht meegenomen. 

Onze kleine jongen werd geboren met 32 weken maar had een groeiachterstand van 4 weken en 3 dagen. Hij was maar 34 cm en 925 gram. Wekenlang op de NICU en daarna de couveuse afdeling. Na 8 weken mochten we naar huis. Ook het hele jaar nog vele onderzoeken gehad want het was wel een heel klein manneke helaas.

Hou aub vol zolang als het verantwoord is. Want ook al zou je manneke nu geboren worden, dan heb je nog heel wat weken met onzekerheid etc.

Als je vragen hebt, stel ze gerust!

Dikke knuffel

Lieve mama

 

Ik heb geen ervaring met langdurig gebroken vliezen maar wel met een baby die pré en dysmatuur geboren is. Zelf vanaf 27 weken plat moeten liggen en heb het uit weten te zingen tot 32 weken… maar ook dat was alles behalve makkelijk en ook slopend die onzekere tijd. Iedere dag dat je prins “binnenboord ” blijft is écht meegenomen. 

Onze kleine jongen werd geboren met 32 weken maar had een groeiachterstand van 4 weken en 3 dagen. Hij was maar 34 cm en 925 gram. Wekenlang op de NICU en daarna de couveuse afdeling. Na 8 weken mochten we naar huis. Ook het hele jaar nog vele onderzoeken gehad want het was wel een heel klein manneke helaas.

Hou aub vol zolang als het verantwoord is. Want ook al zou je manneke nu geboren worden, dan heb je nog heel wat weken met onzekerheid etc.

Als je vragen hebt, stel ze gerust!

Dikke knuffel

Hier een soort gelijke situatie. Ben met 28 weken opgenomen ivm een dreigende vroeggeboorte. Inmiddels nu weer thuis en al 35 weken zwanger. Lig inderdaad ook al die weken al plat en heb continu harde buiken. Merk ook dat dit erg veel van je lichaam vraagt en je eigenlijk oververmoeid raakt. Ik heb er nu zover als kan aan toe gegeven en slaap erg veel. Dit heeft heeft mij persoonlijk erg geholpen.

Daarnaast helpt het mij heel erg om mijn telefoon geregeld weg te leggen. Hoe lief iedereen het ook bedoeld, je krijgt de hele dag door vragen van iedereen hoe het met je gaat. Soms wil je het er ook even niet over hebben of er even niet aan denken. Dit is natuurlijk voor iedereen anders, maar hopelijk kun je hier toch iets mee.

[Auteur]

Berichten