Jeetje, even mijn hart luchten hier.
Zat net gewoon in de woonkamer, wordt er aangebeld: mijn moeder! Omdat het vandaag wisseldag is voor moeders voor moeders stonden mijn 2 kratjes buiten (gelukkig heb ik een gedeelde hal). Maargoed, ze was nog niet binnen en begon meteen: Ow er is hier iemand zwanger in de hal… wie kan dat zijn?
Van mij verwacht ze het geloof ik niet. Ze heeft in het weekend nog helemaal af zitten kraken om voordat je je diploma hebt en een jaar of 5 gewerkt heb aan kinderen te beginnen (ik moet nu nog 1 jaartje).
Gelukkig kon ik mijn mond houden, maar wat voelde ik me rot. Het ergste komt nog als we het moeten gaan vertellen. Ik zie er echt verschrikkelijk tegen op! Ow ja, ze heeft ook nog gezegd dat ze echt geen oma wilde worden! Fijn is dat! Ik ben nu ongeveer net zo oud als mijn moeder was toen ze mij kreeg en ik heb het altijd een behoorlijk leeftijdsverschil gevonden, dus ik had zoiets van beter nu dan nooit. En daarbij zijn we al 3,5 jaar bezig geweest om zwanger te worden.
Maargoed, eerst even een afspraak maken met de verloskundige!
Zo dat luchte op!
Groetjes,
Natas