Hai hai,

Ik moet dit effe kwijt.Het zit me zo dwars.
Ik zit sinds een week in de ziektewet(na overleg met mijn vk)  omdat ik extreem moe ben en steeds duizelig ben.Dus ik had op mijn werk gezegd dat ik rust moest  houden van de verloskundige.En dat ik voorlopig niet kwam werken.(ik ben trouwens nu 11 weken en 1 dag zwanger)Belt ze me vandaag op of ik al weer aan het werk kan!!!Hallo ik moet niet voor niets rust houden.Het probleem is namelijk dat ik een kledingzaak werk dus ik sta de hele dag(mag wel gaan zitten, maar om nou de hele dag achter de kassa te zitten is ook niets)En het is een drukke periode dus je rent de hele dag heen en weer.Ze vroeg of ik niet aangepast werk kon gaan doen…maar ik ken mezelf veel te goed.Dan pak ik toch weer alles aan en dan duw ik mezelf weer over het randje.Maar op de 1 of andere manier begrijpt ze het niet.(ze heeft zelf geen kinderen en ze hoeft ze ook niet).En weet je wat het kromme der van is, over 3 weken loopt mijn contract af en dan wordt ik toch bedankt.Ik ben bijna nooit ziek geweest en nu ben ik ziek thuis, willen ze weer zo snel mogelijk aan het werk hebben.Terwijl ze weten dat ik rust moet houden.En ze denkt dat het ook wel met een week over is…dat duurt toch wel langer hoor.
Zo sorry voor mijn gezeur maar het lucht ernorm op!!!

Veel Liefs Summy26 (mama van een 3 jarige peuter en zwanger van de tweede)

Hoi summy,

Het verhaal komt mij wel heeel bekent voor werk je toevallig bij de zeeman?? Daar had ik dus exact hetzelfde verhaal toen ik van de eerste zwanger was, nu 3 jaar geleden, en ik weet dat er zo nog veel meer zwangeren daar zo zijn behandeld. Bij mij liep idd ook het contract binnen een paar weken af. Voordat ze wisten dat ik zwanger was, was ik perfect en was ik verzekerd van een vaste baan. Nog geen week nadat ik had verteld dat ik zwanger was kreeg ik te horen dat ze bij nader inzien toch niet zo tevreden waren en dat ik dus op kon stappen. Ben daarom dus erg benieuwd of ze het nu weer bij iemand flikken…

groetjes Martine 11wk 3dg

Hoi Hoi

Als eerste wil ik je zeggen dat ik het hele verhaal snap. ik heb zelf in de schoonmaakbranche gezeten en heb daar goed naar mijn zin gehad. ook ik had uitzicht op een vaste aanstelling. ( wat wil je nog meer tegenwoordig in deze economie )
En toen ik vertelde dat ik zwanger was ( netjes naar hoofdkantoor gegaan om gesprek aan te gaan )
toen kreeg ik 2 weken later te horen dat ik toch maar eens moet gaan nadenken.
ik had zoiets van oke, dus niet ik weet al genoeg.
Ik heb toen een arbo advocaat gebeld en de situatie uitgelegd. die zei ga maar de ziekte wet in. ik snapte het niet, maar als je in de ziekte wet zit mogen ze je niet ontslaan. ik zou een geldige reden hebben nu.

Ik heb toen heel goed nagedacht en de klant waar ik werkte gaf me 100% gelijk en die zitten nu te kijken   of hun mij eventueel na de zwangerschap in dienst kunnen nemen. ( zo erg was ik dus echt niet al ga je wel zo denken )

Ik wens je verder heel veel succes want ondanks dat het een soort van discriminatie is willen ze soms echt niet luisteren en gooien ze het al heel snel op dat de hormonen storen bij je zeg maar.

Hai Martine,

Nee, ik werk niet bij de Zeeman.Ik werk op dit moment bij een dameskledingzaak waarvan ik de naam nog even in het midden laat.Ik ben blij dat ik niet de enige ben in zo`n situatie.Het is echt vervelend gewoon.En ik heb er wel over nagedacht om er werk van te maken maar ik doe het niet.ik weet precies hoe ze werken daar.Als ik mijn gelijk krijg en ze moeten mij in dienst houden dan gaan ze gewoon treiteren.Dan gaan ze jou gewoon in een filiaal zetten waar je het niet leuk vindt en minstens een uur voor moet reizen, onmogelijke werktijden, vervelende klusjes etc etc.Ik heb het om me heen zien gebeuren.Je wordt dan als oud vuil behandeld zodat je uiteindelijk zelf opstapt.En daar heb ik geen zin in.Ik blijf gewoon lekker in de ziektewet, en laat het me allemaal gewoon aan me voorbij gaan.Ik denk nu gewoon aan mezelf en mijn kleine baby in mijn buik.Oja, dat zei de bedrijfsleidster ook nog, of ik niet eerder bij de vk kon langsgaan(ik moet volgende week vrijdag)Net, of de vk wat aan mijn moeheid iets kan doen(was het maar zo!).Nou eerlijk waar, ik ging daar niet eens op in.Op dit moment heb ik zoiets van bekijk het maar.Terwijl ik normaal me echt voor 100% inzet voor het berdrijf.Maar er is iets geknakt,sinds ik zo slecht behandeld wordt door hun.(bedrijfsleidster had grote plannen met mij voordat ik zwanger was).Maarja genoeg geklaag, ik ga mijn zoontje onder de douche vandaan halen.

Veel liefs Summy26

Hallo meiden!
Herkenning alom… Helaas…
Ik werk normaal gesproken als politie-agent. Lekker buiten spelen en boeven vangen.
Met 7 weken zwangerschap stond ik stoer de wacht te houden bij de woning van een doorgedraaide  gestoorde man met een bijl. Kogelwerend vest aan en maar afwachten wanneer die als een dolle stier naar buiten zou komen… Gelukkig ging alles goed maar het had ook heel anders kunnen lopen.
Ik wist op dat moment zeker dat ik weg zou rennen als die man op mij af zou komen, en das niet prettig voor mijn collega ´s…
In eerste instantie werd ik nogal verrast door mijn gevoelens van onveiligheid want dat had ik nog nooit zo ervaren maar nu met dat kleine wezentje in mijn buik…
Ook begonnen in die eerste weken de nachtdiensten me enorm op te breken. Ik was constant moe en misselijk dus het ging gewoon niet meer.
Ik wilde wel graag blijven werken maar dan liever binnen, iets bij de administratie oid.
Ben dus naar mijn chef gegaan… Hij had nog net het fatsoen om me te feliciteren met de zwangerschap maar daar hield het ook mee op. Hij heeft zelf geen kinderen en denkt alleen maar aan hogerop komen binnen de organisatie dus… Hij zou eens met P&O gaan overleggen om te kijken wat zijn verplichtingen naar mij toe waren…. Nou vraag ik je, wat is er nou belangrijker, het welzijn van je personeel of DE REGELS! Kortom, ik moest voorlopig maar lekker blijven doen wat ik deed en hij ging het wel eens even overleggen. En daarbij, zijn vriendin had een kindje uit een eerdere relatie en die was ook gewoon blijven werken toen ze zwanger was…..
Omdat ik weet dat de roosterdruk bij ons enorm is wilde ik niet nog lastiger doen (zo voelde ik dat echt… sorry, ik ben zwanger en ik ben bang….) ben ik een paar diensten blijven draaien. Totdat mijn vriend mij om 22:00 uur (voor m ´n nachtdienst) huilend onder de douche aantrof. Heb me toen een uur voor aanvang dienst ziek gemeld (geloof me, dan voel je je knap lullig!). Ik was gewoon op en ontzettend teleurgesteld in mijn chef (en de rest van de organisatie…) en ook in mijzelf. Waarom kon ik niet gewoon door blijven werken??? En waarom lukt het anderen wel??
Nadat ik 4 (!!!)  dagen ziek thuis was geweest belde meneer de chef eindelijk op om te  vragen of ik bij hem op gesprek kon komen. Hij had inmiddels overlegd met P&O en toen bleek dat ik helemaal niet meer op straat hoefde te werken en nachtdiensten hoefde ik ook niet meer te doen. Tjonge, hij wist niet dat een zwangere vrouw Zoveel rechten had! Alles is toen uiteindelijk wel netjes geregeld en ik ben ruim 6 maanden bij de recherche werkzaam geweest maar de manier waarop hij mij in eerste instantie behandeld heeft maakt mij nog steeds kwaad!!! Zeker toen hij achteraf nog Ontkende gezegd te hebben dat hij zijn VERPLICHTINGEN naar mij toe zou overleggen met P&O. Hij zei dat hij zoiets NOOIT zou zeggen!

Veel succes voor degenen met dezelfde strubbelingen!!! Kom voor jezelf op want iemand anders doet het niet voor je!
En onthou 1 ding: Deze zwangerschap kun je maar 1 keer doen! Jij en je kindje zijn het allerbelangrijkste!!! Vooral genieten, werken kan altijd nog!

Groetjes Charly!

PS. Ik kan me er nog kwaad om maken en om dit te typen lucht enorm op!

hai summy,

Ik zit in een soort van zelfde schuitje als jij.
In oktober loopt mijn contract af ( werk in de gezondheidszorg).En 2 dagen nadat ik had verteld dat ik zwanger was moest ik op een functioneringsgesprek komen,ineens deed ik mijn werk niet goed meer.Ja ja!
Heb via via moeten horen dat ze dus niet gaan verlengen in oktober.Ik zit momenteel ook in de ziektewet heb bekkeninstabiliteit ben pas 3 maanden maar heb het vrij ernstig volgens de verloskundige.
Nu is het zo bij afloop van een contract dat dit zonder enige reden niet verlengt hoeft te worden.
Wel is het zo dat als je in de ziektewet blijft dat uwv je ziektewetuitkering doorbetaald, en als jij als je je beter voelt dat meld krijg je een ww uitkering omdat je contract niet verlengt is.
Dus zonder inkomsten zitten zal niet zo heel snel gebeuren.
Ik heb me ook ontzettend druk gemaakt maar de verloskundige staat volledig achter me, dus ik blijf gewoon in de ziektewet.
Laat je niet gek maken, probeer te genieten van de kleine, komt allemaal wel goed.Bel desnoods al zelf de arbo, wees ze een stapje voor kunnen ze je nooit werkweigering toekennen.
Succes….

Ilonas

[Auteur]

Berichten