Hallo ladies,

De topic zegt t al. Ben weer aan het wachten tot de nod komt.
Dat is volgende week woensdag.
Het lijkt wel net alsof die tijd steeds langzamer gaat.
Wie is er ook al een tijdje voor een klein hummelke bezig?
Ik ga als deze ronde niets word de 9e ronde in.
En ik ben eerlijk de teleurstelling word steeds groter.
Had niet gedacht dat we er zo lang mee bezig zouden zijn.

Groeten gizzymo

Hoi Gizzymo

Wat een bekend verhaal.
Ook wij zitten in ronde 9   en hoewel ik me op het moment redelijk rustig weet te houden is de spanning bij mijn man de laatste maanden alleen maar groter geworden. Hij is er echt veel meer me bezig. en de teleurstelling duurd ook elke maand een beetje langer lijkt wel. In het begin (ronde 5 of 6 pas) een paar minuten, daarna een uur, daarna een dag of zelfs langer. erg frustrerend.
In ieder geval succes met wachten op je NOD. de mijne is pas op 31 jan. Zit nu in mijn ongi periode.

Groetjes Natalie

hoi hoi
helemaal herkenbaar helaas…
ik ben vorige weeg voor de 10e keer ongesteld geworden.. nu dus aan het wachten tot dat over is, dan wachten op mn ei.. dan wachten op mn nod… pfff
af en toe word je er echt gek van!
ging de laaste maanden gelukkig erg goed, maar deze maand heb ik t even zwaar.
maar dat komt weer goed…
succes met wachten!
groetjes saskia ronde 11, 1e kindje

Hey Gizzymo,

Ik begrijp het helemaal!
Toevallig is mijn nod ook volgende week woensdag!
Wij zitten nu in ronde 7.
Ben benieuwd, hou je ons op de hoogte?

Liefs Phoebe

Ik vond het wachten eigenlijk meestal wel meevallen.
Behalve de maanden dat ik klachten had zoals misselijk of opgezwollen borsten.
Dit keer kijk ik eigenlijk niet zo zeer uit naar mijn NOD maar meer naar het bezoek aan de gyn. Dat is nog 6 weken wachten en dat gaat echt heel traag.

Ik had nooit verwacht dat ik snel (binnen een half jaar ofzo) zwanger zou raken, ik ging uit van een jaar ofzo. Maar ik had echt niet verwacht dat het zo lang zou duren en al helemaal niet dat we er misschien wel hulp bij nodig hebben.

Ach meid je bent echt niet de enige die wat langer moet wachten. Ik denk dat iedereen die na een half jaar niet zwanger is wel een beetje ongeduldig wordt. Na een jaar gaat het dan knagen: zou er iets mis zijn.
Tot die tijd zit er maar 1 ding op: goed klussen en rustig afwachten.

Succes met zwnager worden ik hoop dat het in de komende paar maanden gaat lukken.

Hey Gizzymo,

Ik zag je naam staan bij een nieuwe topic. Het valt niet mee  he ?
We hadden zelf ook nooit gedacht dat het zo lang zou duren en zeker niet dat we hulp nodig zouden hebben. Vooraf sta je daar niet zo bij stil en misschien ook maar goed.
Maar toch na een bepaalde tijd is het toch wel moelijker allemaal. Dan duurt het wachten wel heel erg lang. Ondertussen zie en hoor je mensen om je heen zwanger raken en vaak ook nog na een paar maandjes proberen. Wij voelen het ook zo dat het iedere maand zwaarder en moeilijker  is en ook moeilijker om zwangere verhalen van andere te horen.
Heel eerlijk moet ik wel zeggen dat nu we de stap hebben gezet richting het ziekenhuis we wel wat  rustiger zijn geworden omdat er nu (hopelijk) een stukje onzekerheid wordt weggenomen. Maanden lang maakte we ons toch  ongerust of er niet iets mis zou zijn en dat is het helaas ook. Maar nu worden we onderzocht wat er precies aan de hand is en wat ze voor ons kunnen doen. Het voelt net alsof het nu echt serieus gaat worden, alsof we er nu pas echt  voor gaan.

Maar ja, we moeten eerst onderzoek nummer 1 afwachten. Morgen is het zover. Mijn man is er al dagen mee bezig. Ik heel eerlijk gezegd niet: heb het van me af gezet. Ik heb een goed gevoel. Komt wel goed. ( hoop ik ). Hoop alleen niet dat ik een mega klap krijg als het morgen niet goed is bij mij……..

Ik hou je op de hoogte en wens jou heeeel erg veel sterkte !
Wie weet brengt ronde 8 jullie iets heel erg moois !!!

Liefs, Silvia

Dank jullie wel voor jullie reacties.

Jammer genoeg zijn er meer die zich zo voelen.
Bij ieder pijntje in de buik of iets aan mijn borsten dan denk je al gelijk: "zou het dan toch"
Het enige wat je kunt doen is afwachten en dat duurt dan zo lang.
Die eerste 2 weken van de cyclus zijn zo voorbij, maar die laatste 2 lijken wel een half jaar te duren.
Maar ja.
Ik wens iedereen veel geluk en hopelijk is het snel zover.

Hallo Sylvia:
Lang niets meer van je gehoord.
Hoe gaat het nu met je.
Ik lees zo af en toe wel eens jou topic van bezige bijtjes, maar daar ben je ook niet meer zo vaak op, daar kon ik nog een beetje volgen hoe het met je ging.
Heb je al uitslag van je onderzoek?
Wat gaan ze nu eigenlijk dan doen?

Ik zit weer in mijn wachtweek.
Ik moet volgende week woensdag ongesteld worden.
Hopelijk komt die niet, maar ik denk zelf niet dat het zover is.
Ik heb geen innestelings bloed gehad en heb verder ook geen verschijnselen.
Alleen jeuk aan mijn borsten, maar niet groter of pijn.
Dus ik zal wel het verkeerde wasmiddel grbruikt hebben. hi hi.
Laat me iets weten wat de uitslag van jou onderzoek was.
Ik hou je ook op de hoogte voor volgende week.

groeten gizzymo

ik loop 2 rondes achter. We zitten nu in poging 7. Ik merk ook het verschil van in het begin en nu. De teleurstelling wordt groter. Komt het doordat de twijfel begint te groeien of komt het dat je omgeving zo vruchtbaar is?
Het is in ieder geval heel herkenbaar. De ene dag gaat het beter dan de andere keer.
Soms onderschat ik het ook wat de gevoelens van de man hierbij zijn. Wij voelen van alles en nog wat in ons lichaam maar de man heeft dat niet.
Veel succes allemaal.

Hoi Gizzymo en de rest,

Gisteren zijn we naar het ziekenhuis geweest voor een inwendige echo en een gesprek.
Nou hierbij dan een verslagje: ik zal proberen het kort te houden.
Allereerst werd er een inwendige echo gemaakt. Dat valt reuze mee !! Een uitstrijkje is wat vervelender maar ook dat vind ik reuze meevallen !!!!
Ik had een heel aardige mevrouw die alles goed uitlegde. Er was een groot tv scherm waar mijn man en ik op konden meekijken: dat is wel leuk !!! Ze legde alles uit wat we zagen: het slijmvlies, de eierstokken, de baarmoeder en het eitje en de andere eitjes in de eierstok. Het onderzoekje was zo gedaan. En gelukkig was alles goed !

Daarna kregen we een gesprek bij de arts. Ook zij was heel erg aardig en vertelde en vroeg met veel humor. Ze vroeg alles over mijn cyclus, ons sexleven en ons verleden betreft operaties en doorgemaakte ziektes en verder ons werk en  of er in de familie ziektes enzo voorkomen. Na alle vragen deed ze uitleg wat de eerste stappen waren die nu gedaan gaan worden. Heel kort vertelde ze over eventuele vervolgstappen maar daarover wilde ze niet tot in detail gaan omdat dat wel komt als het zover is.

Helaas kregen we wel niet zo'n heel goed nieuws betreft het sperma van mijn man.
Het tweede onderzoek was nog minder goed dan het eerste. Het aantal en de snelheid zijn ver beneden wat het moet zijn. Nu wordt onderzocht hoeveel zaadcellen er aanwezig zijn nadat ze zijn opgewekt. Als dit er voldoende zijn kunnen we worden geholpen met IUI: kunstmatige inseminatie. Anders rest ons alleen nog maar IVF.
Dat is een hele klap, maar ik moet zeggen dat ik wel nuchter blijf en positief. Zo lang er nog niks zeker is heb ik hoop en daarbij is er nog altijd een kans om een eigen kindje te krijgen hetzij dan wel via IVF.
Bij mij wordt nu de cyclus een maand lang gevolgd. Maandag is dag 12 van mijn cyclus en dan moet ik ga bloedprikken en de urine brengen. Maandagmiddag kan ik dan al bellen voor de uitslag en aan de hand daarvan wordt me verteld hoe en wat precies verder.  Wel vertelde ze al dat als de waarde goed is, dan zal ik woensdag weer een echo krijgen om te kijken hoe het eitje is en zal ik verder een maand lang worden geprikt op hormonen en vaker een echo worden gemaakt. Is het niet goed dan zal ik een kijkoperatie krijgen om te kijken wat er aan de hand is.

Al met al weten we over een maand alles. Dan kan ze ons gaan vertellen wat er aan de hand is en wat ze voor ons kunnen doen.

Gelukkig gaat het vrij snel allemaal. Voor iedereen die ooit de stap zal/moet zetten richting huisarts raadt ik echt het volgende aan !!
1. Laat de huisasrts al bloedprikken &  een uitstrijkje maken.
2. Laat het sperma onderzoeken: 2 maal !!
3. Zodra de uitslag hiervan binnen is en het niet oke is,  bel dan meteen naar het ziekenhuis voor een afspraak. Mits jullie natuurlijk als heel lang aan het proberen zijn en het maar niet lukt terwijl bij de huisarts alles oke is. Ook dan zul je wellicht verder moeten.

De arts in het ziekenhuis zei dat het heel erg veel scheelde dat de huisarts al zoveel onderzoeken heeft laten doen: dan heb je echt een voorsprong !
Maar natuurlijk hoop ik niet dat het bij jullie zover moet komen.

Ik hou jullie verder op de hoogte.

Heel veel groetjes, Silvia

[Auteur]

Berichten