Hoezo is het nog "te pril" om het er met je baas over te hebben? Juist die eerste drie maanden kunnen echt "killing" zijn wat vermoeidheid betreft.
Ik persoonlijk werk met röntgenstraling en daarbij zijn we allemaal als zwangere vrouwen genoodzaakt om vanaf het moment dat je het zelf weet, het al kenbaar te maken aan iedereen, omdat je anders in de (potentieel) schadelijke straling staat.
Bovendien gelden eigenlijk de rechten voor jou als zwangere werknemer pas vanaf het moment dat je baas ook daadwerkelijk van je zwangerschap op de hoogte is. Deze rechten behelsen onder meer, dat je vanaf het moment dat je je zwangerschap hebt gemeld aan je baas tot 6 maanden na de bevalling niet verplicht meer bent om onregelmatig werk te doen, geen nachtdiensten hoeft te doen en geen lichamelijk werk hoeft te verrichten. Ook heb je recht op extra pauzes (bovenop je lunch en koffiepauzes) tot 1/8 van je totale werktijd. Daar waar het mogelijk is, dat collega's zwaar werk van je overnemen, hoort dit voor jou geregeld te worden.
Ik weet hoe zwaar het valt, om dit te bespreken met je baas en collega's, je wilt tenslotte ook geen zeur zijn (en mensen vinden het toch vaak al gek als je al "eisen stelt", terwijl je nog geen buikje hebt), maar als je het niet trekt, dan gaat het gewoon niet. Denk aan jezelf en aan je kindje, ook al is het nog pril. Ik zeg altijd maar: voor de meeste vrouwen geldt, dat de zwangerschap goed verloopt, dus waarom altijd zo benadrukt wordt, dat het nog te pril is om iets te zeggen, begrijp ik niet goed. De kans dat het goed gaat is groter dan de kans dat het fout gaat.
Vraag om begrip voor je situatie.
Succes ermee!
