mijn vriend en ik hebben samen een dochtertje van 2 jaar en 3 maanden nou hadden we voor dat ze geboren werd al gezegd we willen toch wel 2 of 3 kinderen en telken zon 3 a 3,5 jaar er tussen hebben.
nou is mijn eerste bevalling echt een drama geweest ik heb er 57 uur over gedaan en heb ruim 2,5 uur geperst en uiteindelijk is ze met de vacuumpomp echt letterlijk uit me getrokken. heb dr een gebroken stuitje aan over gehouden en had meer dan 2,5 liter bloed verloren, dus kreeg een bloedtransfusie deze ging niet geheel goed omdat die door de ader heen sloeg met gevolg van een hele dikke  blauwe onderarm.ik heb ruim 8 maanden niet goed kunnen zitten en lopen. na 2 dagen mochten we naar huis maar ik had nog een katheter die had ik gekregen omdat ik niet  uit bed mocht en me haast niet kon bewegen. op de 2 de dag mocht die er even uit om te kijken of het plassen weer op gang kwam helaas kwam dat niet goed op gang dus met gevolg dat de katheter er weer in moest en dat ik dus met katheter naar huis ging. op de 5 de dag weer terug naar het ziekenhuis om hem er uit te halen gelukkig was het plassen goed op gang gekomen en mocht ik zonder katheter naar huis. ik heb me nog ruim een jaar heel slap en moe gevoeld en dat niet omdat ons dochtertje me wakker maakte snachts want die sliep al met 8 weken door, ze was en is een ontzettend makkelijk kindje. als de bevalling niet zon drama was geweest was ik nu waarschijnlijk al wel zwanger geweest, maar ik durf niet. ben bang dat het weer zon bevalling wordt of misschien wel erger. weet niet zo goed wat ik hier mee moet doen. moet ik naar onze huisarts gaan en hem voorleggen dat we wel graag een tweede willen maar dat ik bang ben en eigenlijk toch wel een keizersnede zou willen of in ieder geval dat er ingegrepen wordt als het weer zo gaat en niet telkens naar huis worden gestuurd met de antwoord mevrouw we wachten nog even af.
heeft iemand hier ervaring mee? of weet je misschien wat ik hier nou mee moet. we willen echt graag een tweede maar de angst is op dit moment zo groot.dat ik het gewoon niet durf.
zou graag tips, suggesties, en wat je ook maar te zeggen hebt hier over graag willen horen.

Hoi Lilli,

Vervelend dat je bevalling zo is gegaan. Ik moet eerlijk zeggen dat ik wel een snelle bevalling had, maar erg heftig. Een week met katheter in ziekenhuis gelegen aangezien bij vaginawand van binnen helemaal is ingescheurd geweest. Ook bloedtransfusies gehad enz. Ik ben ontzettend bang voor een 2e bevalling en het heeft dus ook even geduurd voordat ik eraan wilde beginnen. Althans ik doe het omdat onze dochter 2,5 jaar is maar ik blijf angstig en mocht ik zwanger raken dan ga ik dit overleggen met de verloskundige. Elke bevalling blijft anders dus hoop maar op het beste. Succes met je beslissing.

Goetjes, Bibi

hoi,

gelukkig ben ik dus niet de enige die angst heeft voor een tweede zwangerschap. maar mijn angst is echt zo groot dat ik er snachts nacht merries van heb. dan zie ik mijn vriend met ons dochtertje en de nieuwe baby huilend naast een bed, en in dat bed lig ik aan beademing en de hele ratteplan. dan schrik ik wakker val dan weer in slaap en begint het hele liedje weer op nieuw. soms met nog meer  schokwekkende dromen. ( begravenis van me zelf)  (begravenis van baby)  

ik denk dat ik er toch verstandig aan doe om het al voor dat ik zwanger raak ( want als die er in zit en het gaat goed moet die er ook uit) met de huisarts of een verloskundige te praten.

Hoi hoi,

Wat ontzettend vervelend zeg dat je je bevalling nog zo beleefd.
Ik wil niet betuttelend overkomen maar die nachtmerries vind ik wel heftig!

Als ik je verhaal zo lees vraag ik me af of je je bevalling wel goed hebt verwerkt?
Heb je er gesprekken over gehad met je VK of gynaecoloog om het te verwerken.
Misschien is het een idee om dat alsnog te doen. Wellicht kan een VK of gynaecoloog je helpen je eerste bevalling te verwerken en met je praten over je angsten voor een tweede zwangerschap/bevalling.

Heel veel succes en hopelijk vind je een manier om ermee om te leren gaan.

Groetjes Marieke

quote: Ma_rieke reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('12-01-2008 09:56:59'));

---

Hoi hoi,

Wat ontzettend vervelend zeg dat je je bevalling nog zo beleefd.
Ik wil niet betuttelend overkomen maar die nachtmerries vind ik wel heftig!

Als ik je verhaal zo lees vraag ik me af of je je bevalling wel goed hebt verwerkt?
Heb je er gesprekken over gehad met je VK of gynaecoloog om het te verwerken.
Misschien is het een idee om dat alsnog te doen. Wellicht kan een VK of gynaecoloog je helpen je eerste bevalling te verwerken en met je praten over je angsten voor een tweede zwangerschap/bevalling.

Heel veel succes en hopelijk vind je een manier om ermee om te leren gaan.

Groetjes Marieke

hoi marieke

ik heb na de bevalling een gesprek gehad met de gynacaloog en vk, de gyn was nogal laconiek over hele toestand en waar het bij hem eigenlijk op neer kwam was dat ik blij mocht zijn dat ik een gezond kindje ter wereld had gebracht maar als ik het echt nodig vond kon er wel een maatschappelijkwerkster komen. dat heb ik toen afgewezen omdat ik het me opdat moment te veel gedoe leek. ik wou eerst bijkomen en aansterken en van mn kindje genieten het was immers al achter de rug. maar nu het weer dichter bij komt en ik weer aan de vorige bevalling denk komt die angst

misschien is het inderdaad verstandig om met gyn of vk te gaan praten over hoe en wat.

er werd me wel verteld dat ik zowiezo bij een volgende in het ziekenhuis moet bevallen. ik denk dat ik maar eens contact op ga nemen met de vk die mij toen begeleid heeft.

groetjes lilli

Hoi,

I.v.m. die nachtmerries zou je misschien toch eens met iemand kunnen praten; het is denk ik toch een teken dat je het nog niet verwerkt hebt.
Ik  heb zelf zes maanden in therapie doorgebracht om alles wat er in vier weken ziekenhuis was gebeurd te verwerken. In het ziekenhuis was ik alleen bezig met overleven en thuisgekomen wilde ik alles met een rotgang gaan inhalen, wat ik ook gedaan heb. Alleen vergeet je dan jezelf en kom je jezelf echt een keer tegen. Ik had er nooit bij stil gestaan dat ik zelf erg ziek was geweest en dat het niet alleen om onze dochter ging (die gelukkig niets mankeerde). Daarna waren de nachtmerries en het hyperventileren weg.
Nu onze dochter net 2,5 is hebben we besloten voor een tweede te gaan; omdat ik pas nu kan zeggen als het weer op precies dezelfde manier moet gebeuren (kleine kans maar goed) dan kan ik dat aan.

Maaike

Ik moet zeggen dat ik in het begin hier ook erg over gedroomd heb en ik ben er ook nog steeds bang voor, vandaar ook dat ik er nu pas mee begonnen ben (althans 7 maanden geleden) Ik heb ook destijds met VK en Gyn hierover gesproken en zij waren hier ook laconiek over. Littekenweefsel is nou eenmaal stroef en dat moet soepel worden bla bla bla. Ik heb er nog steeds last van, vooral met vrijen en als ik ongesteld wordt en heb nu maar de stap genomen om een afspraak te maken met de HA zodat hij inwendig kan kijken hoe het eruit ziet. (dit vind ik overigens verschrikkelijk, want als iemand er al naar kijkt bij wijs van spreken wordt ik al naar, maar goed) Zet het toch maar door.

Heb je al met je HA hierover gesproken?

Liefs Bibi

quote: bibi73 reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('14-01-2008 16:26:33'));

---

Ik moet zeggen dat ik in het begin hier ook erg over gedroomd heb en ik ben er ook nog steeds bang voor, vandaar ook dat ik er nu pas mee begonnen ben (althans 7 maanden geleden) Ik heb ook destijds met VK en Gyn hierover gesproken en zij waren hier ook laconiek over. Littekenweefsel is nou eenmaal stroef en dat moet soepel worden bla bla bla. Ik heb er nog steeds last van, vooral met vrijen en als ik ongesteld wordt en heb nu maar de stap genomen om een afspraak te maken met de HA zodat hij inwendig kan kijken hoe het eruit ziet. (dit vind ik overigens verschrikkelijk, want als iemand er al naar kijkt bij wijs van spreken wordt ik al naar, maar goed) Zet het toch maar door.

Heb je al met je HA hierover gesproken?

Liefs Bibi

hoi bibi

ik heb een afspraak gemaakt met onze huisharts voor volgende week woensdag. wordt al zenuwachtig als ik er aan denk!! jij in iedergeval veel sterkte bij de ha en ik hoop dat je nu wel serieus wordt genomen.

liefs lilli

[Auteur]

Berichten