Nou, die van mij dus helemaal niet. Geboortekaartjes uitzoeken? hij begint al te zuchten als ik het op noem. De babykamer leuk maken? Ik moet ieder schroefje dat hij in de muur moet draaien zes keer vragen.
Hij vind dat ik zeur, ik vind hem ongeinteresseerd. Aanstaande donderdag moet ie verplicht mee naar de vk omdat ze alles gaat vertellen over de bevalling. Weer ene diepe zucht… en dat terwijl hij degene was die over kinderen begon!!!
Hij is helemaal klaar met de zwangerschap. Ehhh, hoe denk je dat ik me voel? Ik heb formaat olifant, ik mag niet drinken, roken, filet eten, heb bekkeninstabiliteit en ben al vanaf week 30 verplicht thuis. Leuk? Nee, wel noodzakelijk.
En meneer maar zuchten en steunen, zijn alle mannen zo ongeinteresseerd? Gaat dit over als het kindje er is?
Hij zegt dat ie er juist heel erg mee bezig is. Zijn moeder noemt het vlucht gedrag en zegt dat ie wel bij draait als het kind er eenmaal is, maar ik heb hem NU nodig!
Hoe is dat bij jullie?

Ik maak me zorgen!!!!!

Liefs Wan

Hoi Wan,

Ik heb tot nu toe ook alle bezoeken aan de verloskundige alleen gedaan en het kamertje is ook nu pas klaar! Ben al 34 weken, maar dat was ook meer omdat ik maandag een intakegesprek had met de kraamzorg en heb hem wijs gemaakt dat ze dan alles gaan controleren!!

Verder vind hij het zwanger zijn ook wel genoeg op dit moment en ik moet niet zo kreunen als ik buk of op sta! Nee dat gaat nog lekker makkelijk joh met een dikke buik.

Maar ik trek me er lekker niets van aan en doe mijn eigen dingen en koop gewoon alles wat IK leuk vind. Als hij het niets vind had hij maar mee moeten gaan toch?

Sterkte in ieder geval en ik weet wel ZEKER dat ze bijdraaien als die kleine er eenmaal is!

Groetjes Loesie

Mijn zwangerschap verloopt al sinds het begin vrij moeizaam, omdat ik erg moe ben. Mijn man had toen geen werk, maar hij nam en neemt niets van me over. Nu werkt hij wel, daarom heeft hij geen tijd, zegt hij. Wij moeten nog beginnen aan het kamertje en ik ben 32 1/2 week. Nou is het wel zo, dat ons kindje de eerste tijd bij ons gaat slapen en daar is het redelijk klaar, maar ik wil het babykamertje ook klaar hebben, net als bij onze eerste.
Nou ja, ik geloof dat mannen het gewoon niet goed snappen…. Mijn buik insmeren, dat vindt hij mar niks. Ons zoontje van 17 maanden gelukkig wel. Dan zegt hij heel lief "kindje" of "baby" en dat maakt veel goed.
Ik kan er geloof ik een boek over schrijven, maar het wordt er niet beter van, ik denk dat wij vrouwen het maar moeten accepteren en vrouwen die geluk hebben: klap in je handjes!!!
Patries

Hoi dames,
Bah wat lijkt me dat een rotsituatie als je man niet of nauwelijks geïnteresseerd is!!
Kan me er weinig bij voorstellen en al helemaal geen begrip voor opbrengen!!
Ik neem aan dat ook de mannen graag een kindje wilden? Nou dames, ik vind het knap als je het naast je neer kan leggen maar ik zou het niet kunnen en ook niet willen.
Ik zou hem een schop onder de kont geven!!!! Hij hoeft het allemaal niet te voelen en
met zich mee te dragen… Toch? Een beetje inleven lijkt me niet teveel gevraagd!!
Maar goed, ik ben gezegend met een mannetje die het allemaal heel interessant
vind. (op de bevalling na…) Hij is overal weer net zo betrokken bij als de eerste keer.
Ik hoop in ieder geval dat jullie wel steun krijgen als de kleine er eenmaal is. Want
echt het nachtvoeden en huilen komt overal voor… En ik hoop niet dat je daar als
vrouw alleen voor hoeft te staan.
Succes ermee
Liefs Melanie

Denk dat dat wel omslaat!
Ik heb zelf een wispelturig mannetje. Verklaart me soms echt
voor gek als ik weer thuis kom met kleertjes of iets anders.
Maar in april is een goeie vriendin van mij bevallen. Haar man
ook een goeie vriend van mij. Moest niks weten van de hele
situatie toen ze zwanger was. Kinderkamertje is geverft met veel
tegenzin. Ga zo maar door…. nu die uk er is FANTASTISCH!
Hij is helemaal verandert, van een stapper naar een echte pappa!
De bevalling was voor het echt een omzwaai!
Hij wou zelfs mijn uk wel ter wereld brengen   hihi….
Mannen moeten wennen aan het idee dat ze je moeten delen!
Tenminste ik denk dat dat het is…..

Nou ja heel veel succes….. en als ie echt niet wil gewoon aanpakken!

Groetjes
Hanna

22wk 5dg

Gelukkig is mijn man erg lief en juist erg vertederend……….maar ik  herken jullie verhaal, een hele goede vriendin van mij had er thuis ook zo'n eentje………

Hij wilde eerst niet, toen wel, toen niet, toen wel weer een kind. Uiteindelijk besloten om het toch te proberen. Toen ze in verwachting raakte schoot hij erg in de stress. Hoe moest HIJ straks   nog op wintersport. En hoe moest HIJ dan 's avonds naar de kroeg.
  En dan waren er ook weken dat hij compleet ongeïnteresseerd was…….erg vervelend voor mijn vriendin……en ze kon hem wel achter het behang plakken.

Uiteindelijk heeft zij door zwangerschapsvergiftiging een spoedkeizersnee gehad. En dames………..nu komt de gerust stelling…………hij was direct verliefd op zijn zoontje. Hij had nergens anders meer oog voor en heeft dat nog steeds niet. De kroeg of wintersport, je hoort hem er niet meer over. Hij wil bij zijn zoon zijn……
Mijn vriendin zegt regelmatig dat ze zo blij is met hem als vader voor haar kind, maar ze vindt het nog steeds wel eens jammer dat hij niet zo al was tijdens haar zwangerschap.

Dus meiden er is hoop………
Sterkte

Groetjes Keita
20wkn

Wat naar voor jullie. Gelukkig herken ik mijn man er helemaal niet in. Bij de eerste was hij heel betrokken, maar wist hij niet altijd hoe hij dan het beste op mijn golflengte moest komen, zeg maar. Maar door te praten lukte dat heel aardig. Na de geboorte was hij nooit te beroerd voor een schone luier. En hij stelde zelf voor om "nachtdiensten" in te stellen. De ene nacht deed ik alles, de andere nacht hij (met afgekolfde melk). Geweldig gewoon. Nu was hij op dat moment ook werkeloos, dus had hij wellicht ook wat meer tijd en energie voor die dingen, maar toch.

Nu is hij bij de tweede ook betrokken, maar anders. De zwangerschap zelf en de VK gelooft hij wel (ik ook wel trouwens!) Bij de  echo's wil hij wel graag mee. Verder komt hij zelf met namen aanzetten en denkt hij mee over hoe we het doen met de kamers: schuift nummer 1 door of maken we een nieuwe babykamer?

Verder gaan we dit weekend een laminaatje leggen in onze slaapkamer, omdat dat makkelijker schoon te houden is. En gemak dient de vrouw met straks 2 kids. Overigens leggen we dat samen, dat gaat het allersnelst. Dus hij is niet in zijn eentje de klos.

Veel succes met jullie mannen en praten helpt echt!

greet

Getverdemme wat een lapzwansen. Dames geef ze een schop onder de kont.
Het kan namelijk ook anders. Die van mij is heel lief voor me. Ik mag geen huishoudelijke taken meer van hem doen ( ook weer een beetje overdreven, maar je hoort me niet klagen hihihi ). Hij doet bijna alles in huis. Kamertje is al bijna af ( ben pas 28 weken ). Tuttige dingen boeien hem ook niet zo maar dat hoeft ook niet van mij, dat begrijp ik wel.
Toch denk ik wel dat er misschien mannen zijn die omslaan als de kleine er is. Omdat ze nu nog niet voor kunnen stellen wat er allemaal gebeurd. Ik vind het wel heel naar voor jullie omdat ik weet hoe fijn het is als je partner zo met je meeleeft. Ik hoop dat ze bijdraaien.

Groetjes Juffie

Grappig dat zo velen zeggen dat het omslaat als de kleine er is. Dat klopt ook wel hoor, ik heb immers al een kleine van 17 maanden.
Alleen nu weer die zwangerschap….vervelend voor hem allemaal!(hihi).
Die schop onder zijn kont waar iedereen het over heeft, die helpt niet! Hijziet het gewoon niet; is thuis altijd erg verwend door zijn moeder en zijn grote zussen en verwacht dat ik ook zo ben.
En ik heb ook voorhem gekozen, terwijl ik zijn tekortkomingen in deze zin wel wist. Dus ik mag niet klagen, maar soms vind ik het wel naar.
Groetjes,
Patricia

[Auteur]

Berichten