Kies nú voor een abonnement met korting

Abonneer nú met korting

 

Meepraten op het forum? aan bij Ouders van Nu. Heb je al een account dan kun je direct .

287608 Donderslag Bij Heldere Hemel

  • Auteur
    Berichten
  • #1293610

    Hallo, ik ben 37 jaar en had het krijgen van kinderen opgegeven. Nu al vijf jaar onvruchtbaar en de ontdekking van een vleesboom heb ik het van me afgezet. Toch een half jaar geleden een leuke man ontmoet en we besloten al gauw om zonder condoom te vrijen. Maar nu blijk ik 7weken zwanger te zijn!!!! Wat dus een complete verassing is. Voor mij maar ook voor hem. De omgeving reageert ook geschokt. Ik sta er toch alleen voor want de vriend wil geen serieuze relatie. Kan ik dit in mijn eentje? Ik moet ervoor gaan zegt mijn gevoel. Herkent iemand dit? Ik ben best jaloers op de vrouwen die een man hebben. Maar een man garandeert toch niet geluk? Heeft iemand wat raad alsjeblieft?
    buurmeisje

    #3101962 Quote

    Hoi Buurmeisje,

    Allereerst gefeliciteerd. Fantastisch.
    Tuurlijk kun je dat alleen. Een man garandeert zeker geen succes. Ik heb wel makkelijk praten want ik heb een fijne man,maar ik geloof in de kracht van de vrouw. En de moeder natuurlijk. Op zich maakt een man het makkelijker voor je,maar je hebt ze niet nodig toch?
    Wauw je zult wel helemaal perplex staan. Je gevoel is goed zeg je. Genniet er dan van en ga ervoor.

    Liefs Juffie

    #3101965 Quote

    Hoi buurmeisje,
    GEFELICITEERD met je zwangerschap!!
    volgens mij kun je dit alleen, als je het wilt. Je moet zorgen dat je een goed vangnet opbouwt in je omgeving (ouders, broers zussen etc) die je kunnen bijstaan als het nodig is.
    Wat je schrijft over een man garandeert toch geen geluk: ik raad je aan om de discussie over betrokkenheid van mannen eens te lezen. wie weet wil je vriend uiteindelijk toch wel een serieuze relatie als je zwangerschap verder is, maar als hij het niet wil, kun jij het zelf. Daar ben je dan tenslotte moeder voor. En niets kan een moeder tegenhouden goed voor haar kind te zorgen als ze dat wil.
    Wat betreft die vleesboom: een vleesboom is geen reden tot onvruchtbaarheid. Onder invloed van hormonen kan zo'n ding groeien. Bijmij is er een vleesboom ontdekt bij mijn eerste echo van deze zwangerschap, terwijl ik nog geen jaar daarvoor ook echo's heb gehad waar geen vleesboom op was te zien.
    Ik wens je veel sterkte!
    Patricia 32+2  

      

    #3101966 Quote

    dank je dankje juffie
    Eindelijk eens een positieve reactie. Ik durf haast niet eens blij te zijn,
    maar ik kan wel janken (he die emoties ook).
    heel fijn van je

    buurmeisje

    #3101969 Quote

    Hallo

    Ik snap dat je even perplex bent! Wel fijn voor je, hoor! Tenminste, ik ga er van uit dat je wel kinderen wilde…
    Jouw situatie is voor mij persoonlijk gelukkig ver van mijn bed, ik heb een lieve man die ook graag kindjes wil. maar toch wil ik even reageren omdat ik wel in mijn omgeving iemand ken in jouw situatie. Zij was zwanger van een one-night stand. No way een type om een relatie mee te beginnen, laat staan kinderen! Maar goed, ze bleek zwanger. Man nam het hazepad, is nog net op kraamvisite geweest (ze heeft wel gegevens van hem genoteerd voor als het kind later vader wil zoeken). Al met al heeft ze het best zwaar gehad omdat ze alles alleen moest doen. Wij hebben de gelukkige situatie om te kunnen delen en afwisselen en dat gaat niet als single moeder. Maar het kan wel! En als je hulp en steun kan krijgen van vrienden en familie kan dat al een hoop schelen.

    Ik wens je veel sterkte met alle keuzes en hoop dat het voorspoedig mag gaan!

    #3101970 Quote

    Geweldig! Proficiat hoor!

    Ga ervoor! Het is echt geweldig zo'n klein wondertje en je kan het wel. En hoeft niet alleen hoor, je hebt ook lieve familie en vrienden die je wel zullen steunen.

    Natuurlijk moet je het zelf weten maar als je mijn mening vraagt is er niks mooiers als een kindje… en heeft het niet zo moeten zijn?? Je ging er al niet meer vanuit en nu is het wel… dubbel wonder vind ik,

    Groetjes Kirsten, mama van Tyche (19/08/06)

    read more image Lees ook: Zwanger, en nu?
    #3101972 Quote

    dank jullie allemaal wel,
    Ik heb gelukkig lieve ouders en ook lieve vrienden. Toch zal het wel zwaar worden ja, dat besef ik me heel goed. De vader zal af en toe wel langs komen en hij zegt ook dat hij me zal steunen maar het is zelf nog zo'n kind (van over de 40). Het eten lukt de afgelopen week niet meer zo, ik heb veel honger, maak iets lekkers en lus dan geen hap, dwing mezelf toch te eten en dan ben ik misselijk. Niet leuk meer….. Nu maak ik zelf sapjes met de sapmachine, dat lus ik wel. Morgen heb ik weer een afspraak in het ziekenhuis want ik ben niet meer de jongste.
    Ben blij dat ik hier wat steun kan vinden want het is allemaal zo nieuw voor me, en het gevoel dat ik er alleen voor sta wordt ook minder,
    dank je

    buurmeisje

    #3101973 Quote

    nou, heel erg gefeliciteerd. wat een cadeautje. en die man… ach, als hij toch al niks serieus wilde is t misschien maar beter dat ie dat eerlijk zegt. In ieder geval weet je waar je aan toe bent, helaas weet je niet wat je te wachten staat.. maar ja. dat weten we allemaal niet. Natuurlijk verandert dit alles, en moet je waarschijnlijk je toekomstbeeld bijstellen, maar dat geldt voor ons allemaal. Echt waar, eerlijk is eerlijk, niemand weet waar ie aan begint als ie kinderen krijgt. Ik denk dat je het goed kunt in je eentje. Dit kindje heeft voor jou gekozen, omdat t jou als moeder wil, omdat t jou ziet zitten!  Dat is belangrijker dan alle andere zaken! Heel veel sterkte en succes!  gr joeki

    #3102033 Quote

    Hoi buurmeisje,

    mijn partner is ook nog steeds alles behalve blij met mijn zwangerschap ( nu 21 weken). Ondanks dat hij wist dat ik met de pil gestopt was notabene!

    Hij is wel nog steeds in mijn leven maar wil geen echo foto zien (laat staan mee naar de vk ofzo). Toen ik wat problemen had met bloedverlies wilde hij wel heel kort weten of alles goed was maar verder praat hijj er niet over en tot voor kort heb ik het onderwerp ook maar gemeden omdat hij steeds ontplofte als ik er over begon. Nu doet hij dat niet meer maar de situatie is allesbehalve ideaal.

    Ik wil hem nog niet de deur uitzetten, hij is toch de vader, maar als dit zo blijft dan zal ik dat wel doen.

    Maar ik moet je zeggen dat ik niet bang ben om mijn zoontje alleen op te voeden en ook nu al heb ik zo veel andere mensen om me heen die geinteresseerd zijn dat ik me helemaal niet alleen voel, ik vind het met name sneu voor het kindje. maar wie weet trekt het nog bij na de bevalling.

    alleen of niet , het komt vast allemaal goed, dus geniet er maar lekker van en zoek dat wat je mist bij vrienden en familie om je heen!

    sterkte maar ook veel plezier!!

Meepraten op het forum? bij Ouders van Nu. Heb je al een account dan kun je direct