hoi, hoi
Ik lees al een tijdje mee op dit forum en heb mijn vraag ook op het december forum gesteld maar kreeg daar niet zoveel reacties en niet echt duidelijkheid, hoop mischien dat iemand me hier kan helpen.
Ik ben 3 jaar gelden bevallen d.m.v een spoedkeizersnede omdat ik overtijd was en het niet goed was met de hartslag van mijn dochtertje(ctg) gelukkig waren ze er op tijd bij en is alles goed met haar en is ze kern gezond.Inmiddels ben ik 29 weken zwanger van mijn tweede dochtertje en heb ondertussen al een behoorlijke buik. Het litteken van mijn vorige ks doet behoorlijk pijn het trekt en brand en voelt gewoon niet lekker heb het er met de verloskundige over gehad en die zegt dat het geen kwaad kan, maar heb er zelf een heel eng gevoel bij zeker omdat ik nog 11 weken moet!!!Nou heb ik al veel gelezen op het internet over een bevalling na een keizersnede en ik las allerlei horror verhalen over dat je litteken kan scheuren tijdens je bevalling enzo.Ik moet pas over twee weken voor het eerst naar de gyneacoloog en ga het er daar ook zeker over hebben want vind het heel eng zeker omdat ik nu al veel last heb van mijn litteken . Maar nu is mijn vraag of je een eigen keus hebt of je ''normaal'' wilt bevallen of weer d.m.v een keizersnede en zoja waarvoor jullie gekozen.
Hoop dat iemand mij kan helpen

xxx liefs liekje
mama van joy en zwanger van nrtje twee

Hi Liekje,

Ook ik heb bij mijn eerste kindje vanwege pre-eclampsie, niet vorderende ontsluiting (sterker nog: mijn zoontje wilde niet eens indalen)  en (te) groot hoofdje (van het kind: p100) een spoedkeizersnede gehad.

Ik werk zelf in de gezondheidszorg en weet uit ervaring dat een scheur (tijdens de bevalling) in de baarmoeder inderdaad ook in NL nog voorkomt. De kans erop is echter erg klein (maar groter als je eerder een keizersnede hebt gehad). Maar omdat zowel ik (hoofdomtrek > p100) als mijn man (hoofdomtrek op p95) beiden een groot hoofd hebben, zal mijn tweede kindje ongetwijfeld ook weer een groot hoofd krijgen. Dat is ook al met de echo gezien. Op mijn verzoek werd zonder te morren van de kant vd gynaecoloog  ingestemd met een keizersnede op verzoek voor mijn tweede kindje met dezelfde argumenten als die jij nu hebt (al die horrorverhalen).
Gelukkig was ik al veel eerder in mijn zwangerschap zeker van die belofte omdat ik al bij een zwangerschapsduur van 8 weken bij de gyn op de stoep stond omdat ik graag prenatale diagnostiek wilde in de vorm van een vruchtwaterpunctie (vanwege mijn leeftijd). Toen heb ik meteen om een keizersnede gevraagd. Mijn argument van het grote hoofd vond men kennelijk wel erg logisch. Ik ken echter ook veel mensen die geen groot hoofd hebben (hun babies ook niet) en die een tweede keer gewoon vaginaal bevallen zijn zonder complicaties na een eerste bevalling middels keizersnede.

Trouwens, de pijn in het litteken die jij beschrijft, heb ik ook gehad rond 30 weken. Ik had ook het idee, dat na de ergste pijn mijn litteken wat verplaatst was en losser zat van de “onderlaag”. Voor mijn gevoel was het litteken in mijn huid losgescheurd van het litteken in de buikspieren; of het litteken in de buikspieren is losgescheurd van het litteken  op de baarmoeder. Dat leek me ook wel mogelijk, omdat de baarmoeder steeds groter wordt en zich naar boven opricht. De plaats vh litteken in de baarmoeder schuift dus ook relatief naar boven. En als je baarmoederlitteken een beetje verkleefd is met het buikspier-/huidlitteken, dan kan dat losscheuren van elkaar. De gyn en de vk hebben deze mogelijkheid bevestigd. Dat betekent dus NIET dat je baarmoeder nu gescheurd is. Alleen zijn de inwendige verklevingen tussen de verschillende lagen losgekomen en dat doet soms pijn.
Ik moet zeggen, dat ik nu (37+3 weken zwanger) geen pijn meer heb.

Als deze onzekerheid je trouwens zo dwarszit, waarom spreek je dan niet gewoon wat eerder af met de gynaecoloog? Daar is toch niets op tegen? Het zou jammer zijn, als je door deze zorgen niet meer van je zwangerschap kunt genieten en tegen het einde op gaat zien.

Veel succes! Groetjes van Ingrid.

Ik heb bij mijn tweede kind vooraf een echo aangevraagd. Mijn eerste had ook een groot hoofd en wilde er niet uit. Ik heb een echo in week 34 gehad en toen bleek dat het tweede kindje een stuk kleiner was (scheelde uiteindelijk bijn een kilo), toen heb ik wel gekozen voor een vaginale bevalling.

Ik denk dat je met je gynaecoloog moet overleggen. Angst is niet het juiste uitgangspunt om een bevalling in te gaan. dat weet iedereen.

Sterkte.

Miep

Hoi,

Ik ben ook van de eerste bevallen met een keizersnede. en bij de 2e riepen m'n verloskundige "ooh hou maar vast rekening met een keizersnede".
Maar m'n gynaecoloog dacht daar heel anders over. Die weigerde een keizersnede en vond dat ik gewoon kon bevallen. Dus daar kon ik het mee doen. Alleen met nood wou hij een keizersnede doen.
Gelukkig ben ik van m'n 2e "gewoon" bevallen.
Maar de vk en de gyn staan bij ons lijnrecht tegen over elkaar. Nu ben ik zwanger van de derde en gelukkig duurt het nog heel lang voordat ik weer moet bevallen, en dan zien we wel weer wat er gaat gebeuren.
Maar bij ons heb je niet echt een keus!

gr   Petra

[Auteur]

Berichten