Hallo allemaal,

Sinds een paar weken weten we dat ik zwanger ben, hoera! Vanwege een erg onregelmatige cyclus weten we niet wanneer ik uitgerekend ben, we schatten begin juni.

*zucht*
Vanmiddag bij de gynaecoloog geweest omdat ik al 15 dagen bloedverlies heb. Soms veel, rood bloed en soms weinig, oud bruin bloed.
Daarom een echo gedaan, daarop was het vruchtzakje te zien met vruchtje erin. Maar omdat ze duidelijker beeld wilden hebben nog een inwendige echo gedaan. Daarop zagen ze dat het vruchtje niet gegroeid was ten opzichte van vorige week. Ik ben nu zeven weken zwanger dus het zou ongeveer 8 millimeter moeten zijn, maar het is 5mm (vorige week 5,5). Ik zag bij de inwendige echo niet heel duidelijk het vruchtje erin, eigenlijk helemaal niet zelfs. Het maakte me heel verdrietig, dit is de eerste keer dat ik zwanger ben.

De gynaecoloog begon al over curetteren omdat het vruchtje volgens haar gestorven is een week geleden. Maar dat wilde er bij mij (nog) niet in en daarom vroeg ik om bloedonderzoek. Eerst wilde ze dat niet doen, maar omdat ik zo aandrong mocht het toch.
Na twee uur was de uitslag bekent dus hebben we naar het ziekenhuis gebeld voor de uitslag, nu bleek dat de HCG-waarden in mijn bloed omhoog zijn gegaan! Niet verdubbeld ofzo, maar wel degelijk omhoog t.o.v. vorige week. Nu snappen we er helemaal niets meer van. Hoe kan dit? Misschien iemand die hetzelfde meegemaakt heeft?
Aan de ene kant heb ik echt zin om te huilen want misschien/waarschijnlijk? is het een miskraam, maar aan de andere kant denk ik ‘hoe kunnen die HCG-waarden dan omhoog gegaan zijn?’. Want als je een miskraam hebt gaan die waarden toch binnen een paar dagen sterk omlaag? Of geldt dat niet als het dode vruchtje nog in de baarmoeder zit?

Veel vragen dus, misschien heeft iemand een antwoord?

Liefs en succes iedereen,

Natascha

Hoi Natascha,

Wat een rotnieuws meid, dan is het eindelijk gelukt om zwanger te raken en dan krijg je hier mee te maken. Sterkte hoor!

Mijn zusje heeft iets soortgelijks gehad; na een IVF behandeling kreeg zij ook bloedverlies en dat wilde maar niet over. Bij haar zagen ze niets in de baarmoeder zitten, dus een miskraam…alleen hadden ze 2 eitjes teruggeplaatst. Dus waar was de ander?
Bij haar hebben ze ook regelmatig het HCG gemeten en dat wilde niet naar beneden en uiteindelijk zijn ze er met een inwendige echo achter gekomen dat de andere bevruchte eicel toch nog aan de wandel gegaan was en dat ze dus nu een buitenbaarmoederlijke zwangerschap had. Daarom ging dat HCG dus niet naar beneden.

uiteindelijk kreeg ze erg veel pijn en hebben ze haar moeten opereren en is ze die eileider ook kwijtgeraakt.

Natascha, het wil natuurlijk niks over jouw zeggen, maar dat buitenbaarmoederlijke is misschien een mogelijkheid.

Sterkte,

Saskia mv Huub(4), Jelle(2) en 30w1d zwanger

Hoi,

Allereerst mijn mede-leven, een miskraam is een verdrietig iets weet ik uit ervaring..

Helaas zegt het niet altijd of het wel of niet goed zit met het vruchtje als het hcg hormoon stijgt.
Ik heb vorig jaar mei in eenzelfde situatie gezeten..
Het vruchtje was gestopt met groeien maar mijn hcg hormoon bleef stijgen..
De gyn.  vertelde me dat het vooral de moederkoek is die het hcg hormoon aanmaakt en dus niet het vruchtje.
Het komt er eigenlijk op neer dat jouw lichaam nog niet weet dat het is misgegaan en de moederkoek dus nog volop hormoon aanmaakt.
Het kan soms weken duren voordat je lichaam het doorkrijgt en de miskraam uit zichzelf doorzet..
Om die reden kunnen vrouwen soms bij de gyn. de keuze krijgen voor het afbreken van de zwangerschap dmv pillen of een curretage..

Heel veel sterkte toegewenst,

liefs van een mamavan2

Wat ontzettend erg voor je dat je dit moet meemaken!

Helaas heb ik hetzelfde meegemaakt (meerdere keren). Ze noemen dit ook wel een missed abortion. De vrucht is dan al gestorven (of niet tot leven gekomen), maar je lichaam pikt dit signaal nog niet op en gaat door met de zwangerschap.

Bij mij duurt het dan ook tot de 14e/`15e week voordat mijn lichaam uit zichzelf het vruchtje gaat afstoten.

Heel veel sterkte met de afgebroken zwangerschap en succes met je herstel.

gr Sandra

Ps als troost, ik ben inmiddels na 3 miskramen moeder van een gezond kind van 3 en nu na weer 3 missed abortions zwanger van de tweede! Het kan dus wel, laat dit een schrale troost voor je zijn. sterkt…..

[Auteur]

Berichten