ik heb hem wel getekend. Er staat nl niet dat het verlof perse 1 jaar moet duren. Bij de eerste heb ik ook gemerkt dat het verlof voor mij te kort was. Ik wilde tot 4 weken van te voren doorwerken, maar heb dat niet gehaald. Door bekkenklachten heb ik mijn werk maar half kunnen doen.
Na de bevalling knapte ik op zich vlot op. Mijn bekken bleef klachten geven, maar verbeterde wel. Na 3 maanden ben ik weer aan het werk gegaan. Ik had er ook wel weer zin in. De opvang was goed geregeld en ik snakte naar de gezelligheid van mijn collega's en mijn tanden weer ergens in zetten.
Maar eenmaal weer aan de slag, ging het helemaal niet zo goed.
Ik kon me slecht concentreren, door de vermoeidheid en door de borstvoeding. OP het werk kolfde ik 2 keer per dag. Op zich ging dat goed, maar het onderbrak mijn werk wel. Ik kon geen vergaderingen van 2 uur plannen, want dan kwam ik in de knoei met kolven. Pas toen mijn zoontje een maand of 7 was, (en ik stopte met de BV) ging het weer goed.
Ik ben dan ook erg voor een flexibelere regeling, met behoud van inkomen, al dan niet 70%. Ook meer tijd voor de vaders vind ik erg belangrijk. En binnen die flexibiliteit zou ik ook voor het verlof meer mogelijkheden willen om bijv maar 6 uur op een dag te werken, ipv 8. Daarmee kun je het langer uithouden om te blijven werken. Nu koste het me allemaal vakantiedagen, die ik ook na de bevalling graag had gebruikt.
greet