Bij hoeveel weken vertellen jullie t je ouders en hoe? en bij hoeveel weken je vrienden en collega's?
Wij denken erover om t met 7 a 8 weken t onze ouders te vertellen. We zitten dan in Disney en mijn schoonouders gaan waarschijnlijk mee. We hebben bij rainbowbaby's een shirt besteld met de tekst  'ik wordt grote broer' voor mijn zoontje van 2,5 jr. Dit doen we hem dan aan!
Met 12 wkn. vertel ik t vrienden en collega's (als ik t nog zo lang vol houd!)

Liefs Lina

Hoi.
Wij hebben het de wederzijdse ouders verteld toen ik 7 weken zwanger was, en ook op de manier die jullie willen. We hadden een shirtje besteld voor mijn zoontje (toen bijna 2 jaar) met op de voorkant Ik ben stoer…, en op de achterkant …want ik word een grote broer!
We hebben er erg om gelachen, want eer iedereen het door had, en dan zaten ze mekaar aan te kijken van wat is dit nu?
We hebben het de rest ook pas verteld met de 12 weken (na de eerste echo.).
Veel plezier met het te vertellen, wij hebben er in ieder geval veel plezier aan beleefd).
Groetjes Anne-Marie, vandaag 19 weken zwanger!

Leuk idee! Helemaal een rage he met die shirtjes!
Ze hebben het in disney zowiezo door toch als je niet in achtbanen ed stapt of ga je daar zowiezo nooit in?

Bij ons was de situatie iets anders aangezien mijn ouders wisten van onze ivf. Die wisten dus ook meteen dat ik zwanger was.
De vrienden en familie hebben we tot 10 weken laten wachten. Toen hadden we alweer 3 echo's gehad.

Veel plezier met vertellen!
lfs ing

Ik zit bijna in de 8e  week en we hebben het ouders, vrienden en familie al verteld.
Zelfs op mijn werk weten mijn directe collega's het al! Mocht het onverhoopt toch fout lopen dan weet iedereen waarom ik me zo kl*****te voel en krijg je ongetwijfeld steun van je omgeving. Ik wilde het echt niet langer voor me houden en de vreugde delen!
Maar volgens mij ben ik 1 van de weinige hoor die het al zo snel verteld!
Da's ieder voor zich! Liefs Renske

Heb het vanochtend aan m'n zus verteld, toen aan m'n moeder en toen aan m'n andere zus.
Moest het over de telefoon doen want woon in Amerika, en moest het gewoon vertellen.

M'n zussen reageerden heel lief, die vonden het hartstikke leuk. M'n moeder was echt in shock… Die overviel ik een beetje (het lag nog niet echt in de planning). Ik weet zeker dat ze het superleuk vindt, maar ze vindt het maar niets dat ik zo ver weg woon, en nu weet ze helemaal dat ik voorlopig niet terugkom. Vanavond zou ze terugbellen, dus hoop dat ze dan een beetje over de schrik heen is!

Charlotte

Wij hebben het er ook over gehad na de eerste euforie van de positieve test hadden we echt een 'oke wat nu?' moment.
Je wil het wel van de daken schreeuwen, maar ergens knaagt er een zinnetje die zegt;wacht nog een paar weken het is zo pril… over een paar weken heb je meer zekerheid…blabla
Wij zijn heel erge gevoelsmensen en hebben besloten dat we niet naar de zin gingen luisteren! Kom op zeg, je wil toch graag je vreugde delen met mensen! Wij hebben wel besloten dat de mensen die in ons leven lief en (eventueel) leed mogen delen dat die het snel mochten weten, de anderen ( bv werk enzo) mochten even wachten. Ik wil namelijk ook dat als het mis zou gaan dat er dan mensen zijn die mij kunnen steunen. Ook dat er nu mensen zijn om erover te praten is erg fijn, ben nu 8 weken.

We hebben het onze ouders verteld door hen 2 knuffels te geven van een varkentje en een biggetje, omdat dit het jaar van de varken is en omdat onze beiden ouders dit jaar 2 keer opa en oma worden. Mn schoonmoeder had de hint direct door!
liefs en suc6 ermee!

Ha dames,

Het klinkt misschien raar maar wij hebben het verteld aan mij ouders toen ik 5 weken en 1 dag zwanger was. Aan mn schoonouders de dag erna. En dan gewoon eigenlijk iedereen die we zagen. Misschien wel vroeg maar wij hadden zoiets van: Mocht het mis gaan dan zijn er in elk geval genoeg mensen om je te steunen.
Omdat het voor mijn ouders het 1e kleinkind is hadden we voor opa een tutje gekocht met opa's lieveling en voor oma een fles met mijn oma is de aller aller liefste, vonden wij ook wel een orginele manier om te vertellen. (die spullen hebben ze bij prenatal.)
Nou iedereen veel plezier met vertellen.

Groetjes, Patricia

Idem. Mijn ouders wisten het al bij 3,5 week. Schoonouders en broer en zus hebben we verteld met 4 weken. Verder zijn we er gewoon open in. Ik heb twee miskramen gehad, de eerste keer hadden we het aan niemand verteld maar kwam ik in het ziekenhuis terecht (allemaal goed gekomen 🙂 Maar uiteindelijk wist dus iedereen het toch. Terwijl ik al kotstend mijn best deed om het voor iedereen verborgen te houden. Doe ik nooit weer.
Ik vertel het ook weer niet aan iedereen, want op een gegeven moment is het wel vervelend als mensen nog denken dat je zwanger bent terwijl dat dat niet zo is. En iedereen langs bellen dat het toch niet goed is, heb ik dan ook niet zo ´n zin in. Kortom, alleen mensen waarvan ik steun en enthousiasme verwacht (sommige mensen reageren heel bot als je het zo vroeg verteld is mijn ervaring). En een paar mensen op mijn werk.
Succes met jullie keuze, uiteindelijk eindigt het  toch cliche.  Je moet gewoon  doen waar je je zelf prettig voelt.
Marike

[Auteur]

Berichten