Hoi,
Mijn dochtertje (nu 2) lag in stuitligging en dat werd ook pas in week 38 ontdenkt. Ze was al ingedaald. We hebben nog een draaipoging gehad, maar dat lukte niet meer.
Ik heb een geprobeerd om vaginaal te bevallen. Op zich had ik er wel vertrouwen in, het zou in het ziekenhuis zijn, en ze hadden wel aangegeven dat een keizersnee tot de mogelijkheden behoorde als het ook maar enigszins niet gaat. Het ging best goed, ontsluiting vorderde vlot genoeg, maar na een uur persen schoot het allemaal nog niets op en toen is moest ze toch met een keizernee gehaald worden.
Het herstel viel mij ook niet tegen. Ik heb geen last van naweeën gehad, maar ik heb ook wel eens begrepen dat dat komt doordat ik wel gewoon weeën heb gehad voor de keizersnee. OK, de eerste dagen zijn beroerd, je hebt gewoon een flinke buikwond. Maar als ik sommige verhalen hoor over inscheuren bij vaginaal bevallen, dan ben je na een paar dagen ook nog niet op de been….
Ondanks dat ik geen spijt heb van eerst zelf proberen vaginaal te bevallen, zou ik bij een stuitligging een volgende keer toch voor de keizersnee gaan. Vooral omdat ik liever zelf risico loop, dan dat de baby risico loopt.
Momenteel ben ik ruim 34 weken zwanger en ik ben benieuwd naar de liggingsecho die over ruim een week gemaakt wordt, hopelijk ligt dit kindje gewoon netjes met de billen omhoog en het hoofdje naar beneden.
groetjes,
Willemien